Էլբլոնգ

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Քաղաք
Էլբլոնգ
Էլբլոնգ
Դրոշ Զինանշան

ԵրկիրԼեհաստան Լեհաստան
Հիմնադրված է1237 թ.
Մակերես79,82 կմ²
Բնակչություն123977 մարդ (2012)
Ժամային գոտիUTC+1, ամառը UTC+2
Հեռախոսային կոդ+48 55
Փոստային ինդեքս82-300
Փոստային դասիչ82-314
Ավտոմոբիլային կոդչկա
Պաշտոնական կայքumelblag.pl
Էլբլոնգ (Լեհաստան)##
Էլբլոնգ (Լեհաստան)

Էլբլոնգ, (գերմ.՝ Elbing), քաղաք Լեհաստանի հյուսիսում։

Պատմություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Սուրբ Նիկոլայի մայր տաճար

Հիմնվել է 1837 թվականին Էլբոնգա գետի ակունքում։ Գերմանականացված Էլբինգ անունով։

Այդ քաղաքը ընդունված է համապատասխանացնել Տրուսոյի հետ։ Հիմնադրման ժամանակ պատկանել է Պոգեզանիին, որը գտնվել է Տևտոնի պետության մեջ[1]։ Քաղաքի կարգավիճակ ստացել է 1246 թվականին, Լյուբեկսկի իրավունքով։

Ժանտախտի պատճառով 1360 թվականին մահացել է Էլբինգի 13000 բնակիչ (բնակիչների 90 տոկոսը)։

Պատմական ռուս քաղաք Էլբինգը եղել է Պրուսիայի Պոմեզանիի կենտրոն։ 1440 թվականից քաղաքը Պրուսիայի միության մեջ էր, որը 1454 թվականին ապստամբեց Տևտոնիայի դեմ։ 13-ամյա պատերազմի տվյալներով 1466 թվականին Էլբլոնգը մտավ Լեհաստանի կազմի մեջ, Թագավորական Պրուսիա անունով։

1772 թվականին Ռեչի Պոսպոլիտոյի առաջին բաժանման տվյալներով, քաղաքը մտավ Պրուսիայի թագավորության մեջ, հետո Գերմանիայի կառավարության մեջ, երրորդ կարգի Վեյմաբյան հանրապետություն անվամբ։

1939 թվականի սեպտեմբերին սկսվեց Երկրորդ համաշխարհային պատերազմը, որի պատճառով քաղաքի կազմակերպությունները վերակազմավորվեցին զինվորական ապրանքներ թողարկելու համար։

1945 թվականի հունվարի 23 -ին քաղաք մտան Կարմիր բանակի զորամիավորումները, պատերազմի ավարտից հետո քաղաքը մտավ Լեհաստանի կազմի մեջ։ Նոր լեհական բնակչության մեծ մասը լեհեր էին, որոնք վերաբնակեցվել էին Սովետական Միությունից՝ 1975 թվականից մինչև 1998 թվականները։

Էկոնոմիկա[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Էլբլոնգը Էլբլոնսկի պետության մայրաքաղաքն էր։

Էլբլոնգը հանդիսանում է ծանր արդյունաբերության խոշոր կենտրոն, ինչպես նաև թեթև արդյունաբերության և տուրիզմի կենտրոն։

Գարեջրի պատրաստման կազմակերպություն «Żywiec»

էկոնոմիկայից ամենամեծ նվաճումներ եղավ 1975 թվականի հունիսի 1-ից մինչև 1998 թվականի դեկտեմբերի 31-ը, քաղաքը Էլբլոնգսկ կառավարության կենտրոնն էր:

Էլբլոնգի Սորբ հոգի թաղամասի հին տուն

Այդ թվականին բնակչության թիվը խիստ աճեց։ Ներկայումս այն ունի քաղաքի կարգավիճակ։ Հանդիսանում է կարևոր տրանսպորտային հանգույց; Այդպիսի կարևոր հանգույցներից է Վարշավա-Գդանսկ (գտնվում է Էլբլոնգում)-Կալինինգրադ մայրաքաղաք։

Եվրամիության շնորհիվ կառուցվում է ծովային նավահանգիստ, տրամվայի ցանց և վերականգնվում է հին քաղաքը։

Ճարտարապետական տեսակետից Էլբլոնգը լավ պահպանված լեհական քաղաք է, նրա քաղաքային թանգարանում կան յուրահատուկ ցուցադրական սարքեր։

Բնակչություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Էլբլոնգը պաշտոնապես չի բաժանվում մարզերի, բայց պատմական և ոչ պատմական տվյալների տարբերում են Հին քաղաք, կենտրոնական և էլի 14 քաղաքներ հարավային և 13 քաղաքային այգիներ հյուսիսային մասերում։

Բնակչության մեծագույն քանակին Էլբլոնգը հասավ 1999-2000 թվականներին (մոտավորապես 131000 մարդ)։ Հիմա քաղաքի բնակչության թիվը հասնում է 128-130 հազար մարդ, նվազման պատճառ է հանդիսանում արտագաղթը (հիմնականում Գերմանիա և Վիլիկոբրիտանիա)[2] և քիչ ծնելիությունը։

Էլբլոնգի բնակչության թվի փոփոխությունը ըստ տարիների

* 30.12.2012

Ռազմական միավորումներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Քաղաքում և քաղաքի շրջակայքում գտնվում են Լեհաստանի զինված ուժերի ռազմական միավորումները

  • Էլբլոնգի 13-րդ հակաօդային պաշտպանության ջոկատ
  • Ժուլևսկի 16-րդ շինարարական գումարտակ
  • Զեմիլ Էլբլոնի անվան 16-րդ գումարտակ
  • Կազիմիր Յգելոյի անվան 16-րդ քիմիական պաշտպանության ջոկատ

Եղբայր քաղաքներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  1. "Տրուսոյի ամրոց" - Էլբլինգի ամրոց (Էլբլոնգ)(չաշխատող հղում)
  2. Տեղեկություններ Օլշտանի վիճակագրական կազմակերպության(չաշխատող հղում)
  3. «Նոր-Սոնչի եղբայր քաղաք». Արխիվացված օրիգինալից 2011 թ․ օգոստոսի 22-ին. Վերցված է 03.06.2009-ին.