Գրեթե Ֆարեմո
| Գրեթե Ֆարեմո | |
| |
| Կուսակցություն՝ | Նորվեգական բանվորական կուսակցություն |
|---|---|
| Կրթություն՝ | Օսլոյի համալսարան |
| Գիտական աստիճան՝ | Candidate of Law? (1978) |
| Մասնագիտություն՝ | քաղաքական գործիչ, իրավաբան և գործարար |
| Ծննդյան օր | հունիսի 16, 1955 (68 տարեկան) |
| Ծննդավայր | Արդենալ, Էուսթ Ագդեր |
| Քաղաքացիություն |  Նորվեգիա
|
| Հայր | Օսմունդ Ֆարեմո |
| Ամուսին | Magne Lindholm? |
| Զավակներ | Oda Faremo Lindholm? |
Գրեթե Ֆարեմո (նորվ.՝ Grete Faremo, հունիսի 16, 1955, Արդենալ, Էուսթ Ագդեր), նորվեգացի նախկին քաղաքական գործիչ, իրավաբան և գործարար։ 2014 թվականի օգոստոսից զբաղեցնում է ՄԱԿ-ի Ծրագրային ծառայությունների գրասենյակի (UNOPS) գլխավոր քարտուղարի և գործադիր տնօրենի պաշտոնը։ Քաղաքական կարիերայի ընթացքում Նորվեգիայի կառավարությունում զբաղեցրել է բարձր պաշտոններ, եղել է Արդարադատության նախարար (երկու անգամ), Նավթի և էներգետիկայի նախարար, Միջազգային զարգացման նախարար, Պաշտպանության նախարար։
Family background and professional career[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Ֆարեմոն ծնվել է 1955 թվականին Արենդալում՝ նորվեգացի քաղաքական Օսմունդ Ֆարեմոյի (1921-1999) և Տորա Աամլիդի (1921) ընտանիքում, մեծացել է Բիգլանդսֆյորդում[1], Սետեսդալ, Հարավային Նորվեգիա։ Ֆարեմոյի վաղ քաղաքական փիլիսոփայության վրա մեծ է հոր ազդեցությունը, ով Երկրորդ համաշխարհային պատերազմի ժամանակ եղել է պատերազմի բանտարկյալ՝ ձերբակալվելով որպես Ադոլֆ Հիտլերի «Գիշեր և մառախուղ» հրահանգի մաս։
Գրեթե Ֆարեմոն 1973 թվականին ավարտել է Հորնես քաղաքի գիմնազիան, այնուհետև իրավագիտություն է ուսանել Օսլոյի համալսարանում, ստացել իրավագիտության մագիստրոսի աստիճան, 1978 թվականի ամառն անց է կացրել Հաագայի միջազգային իրավունքի ակադեմիայում[2]։
Հանրային ծառայության բնագավառում գործունեությունը սկսել է 1979 թվականից, երբ Նորվեգիայի ֆինանսների նախարարությունում աշխատել է որպես իրավական պաշտոնյա, 1980-1984 թվականներին՝ Նորվեգական զարգացման համագործակցության գործակալության իրավական ծառայող, այնուհետև նշանակվել է Զարգացման նախարարության բաժնի պետ, 1986 թվականին՝ Aker Eiendom AS Գույքի կառավարման ընկերության գլխավոր բանակցող։ Երկու տարի անց դարձել է Theatrium AS-ի գործադիր տնօրեն, 1990 թվականին՝ Norwegian Arbeiderpresse տնօրեն[3] (այժմ՝ Ամեդիա)։
1997 թվականին Ֆարեմոն դարձել է ֆինանսական ծառայություններ մատուցող Storebrand ընկերության գործադիր փոխնախագահ, 2004 թվականին դարձել է Microsoft կորպորացիայի Հյուսիսային Եվրոպայի գրասենյակի, հետագայում Արևմտյան Եվրոպայի գրասենյակի իրավական տնօրեն, որտեղ համակարգել է իրավաբանական և հասարակական գործերի բաժինը, որը պատասխանատու է տարածաշրջանում կորպորատիվ համապատասխանության համար։ Պաշտոնից հրաժարվել է 2008 թվականին։ Եղել է նաև Rådgiverne LOS AS անկախ խորհրդատվական ընկերության գործընկեր, նախքան 2009 թվականին կառավարության կազմում աշխատանքի անցնելը։
Կարիերայի ընթացքում Ֆարեմոն եղել է նաև տարբեր խորհրդատվական խորհուրդների և ասոցիացիաների անդամ, այդ թվում՝ Մամուլի խորհրդի (1998-2004), Statnett SF տնօրեն (2000-2005), Նորվեգիայի ժողովրդական օգնության (2003-2007) նախագահ, պատգամավոր Պաշտպանական հետազոտությունների փոխնախագահ (2006-2009), Norsk Hydro ASA-ի (2006-2009) փոխնախագահ, COWI AS-ի խորհրդի անդամ (2008-2009), Նորվեգիայի առողջապահության ֆեդերացիայի նախագահ (2009), Օսլոյի ֆիլհարմոնիկ նվագախմբի և Բերգենի համալսարանի անդամ[4]։
Քաղաքական կարիերա[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
1990 թվականի նոյեմբերի 3-ին Ֆարեմոն նշանակվել է Միջազգային զարգացման նախարար Գրու Հարլեմ Բրունթլանի երրորդ կառավարության մաս։ Այս պաշտոնը զբաղեցրել է երկու տարի, այնուհետև 1992 թվականի սեպտեմբերին նշանակվել է Արդարադատության և հասարակական անվտանգության նախարարի պաշտոնում։ 1993 թվականի Նորվեգիայի խորհրդարանական ընտրություններում Ֆարեմոն ընտրվել է Սթորթինգի կազմում` ներկայացնելով Օսլոյի ընտրատարածքը։ Մինչ այդ 1987-1991 թվականներին եղել է Օսլոյի քաղաքային խորհրդի անդամ։
Արդարադատության նախարարի պաշտոնում Ֆարեմոն նախաձեռնել է բանակցություններ Շենգենյան անդամ երկրների և Նորվեգիայի միջև Եվրոպայում անվտանգության և ազատ տեղաշարժի մասին, որն ավարտվել է 1996 թվականին Դանիայի, Ֆինլանդիայի, Իսլանդիայի, Նորվեգիայի և Շվեդիայի կառավարությունների կողմից ստորագրված Շենգենյան համաձայնագրում[5]։
Ֆարեմոն շարունակել է պաշտոնավարել որպես արդարադատության նախարար մինչև 1996 թվականի հոկտեմբերին կառավարության կազմը փոխվել է, և նորանշանակ վարչապետ Թորբյորն Յագլանդը նրան նշանակել է Նավթի և Էներգետիկայի նախարարի պաշտոնում։ Այնուամենայնիվ, նշանակվելուց երկու ամիս անց Ֆարեմոն ստիպված է եղել հրաժարվել պաշտոնից Բերգ Ֆյուրի գործով, երբ պարզվել է, որ Նորվեգիայի ոստիկանության անվտանգության ծառայությունը ապօրինաբար հետևել է Սոցիալիստական ձախ կուսակցության քաղաքական գործիչ Բերգ Ֆյուրին[4]։
Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- ↑ Linda Karoline Ringstad: Hør justisminister Grete Faremos stevleik NRK, 12 February 2013
- ↑ Tidligere justis-og beredskapsminister Grete Faremo ( Ap )
- ↑ 4,0 4,1 Norsk Biografisk Leksikon
- ↑ DK Diplomat May Issue 2015 May, 2015
 | Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Գրեթե Ֆարեմո» հոդվածին։ |
| ||||||||||
