Անդրեյ Շտոգարենկո

Անդրեյ Շտոգարենկո
Բնօրինակ անուն	ուկրաիներեն՝ Андрiй Якович Штогаренко
Ծնվել է	հոկտեմբերի 2 (15), 1902; Դնեպր, Ռուսական կայսրություն
Երկիր	Ռուսական կայսրություն, Ռուսական հանրապետություն, ԽՍՀՄ և Ուկրաինա
Մահացել է	նոյեմբերի 15, 1992 (90 տարեկան); Կիև, Ուկրաինա
Գերեզման	Բայկովո գերեզմանատուն
Ժանրեր	դասական երաժշտություն
Մասնագիտություն	կոմպոզիտոր և երաժշտության ուսուցիչ
Աշխատավայր	Ուկրաինայի Չայկովսկու անվան ազգային երաժշտական ակադեմիա
Կրթություն	Խարկովի Ի. Պ. Կոտլյարևսկու անվան ազգային արվեստի համալսարան
Անդամակցություն	ԽՍՀՄ կոմպոզիտորների միություն
Պարգևներ	; ; և

Անդրեյ Յակովլևիչ Շտոգարենկո (ուկրաիներեն՝ Андрій Якович Штогаренко, հոկտեմբերի 2 (15), 1902, Դնեպր, Ռուսական կայսրություն - նոյեմբերի 15, 1992(1992-11-15)^[1], Կիև, Ուկրաինա), ուկրաինացի խորհրդային կոմպոզիտոր, ԽՍՀՄ ժողովրդական արտիստ (1972)։

Կենսագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

1936 թվականին ավարտել է Խարկովի կոնսերվատորիան։ 1954-1968 թվականներին Կիևի կոնսերվատորիայի ռեկտոր (1960 թվականից՝ պրոֆեսոր)։ 1968 թվականից Ուկրաինայի կոմպոզիտորների միության վարչության նախագահ։ Հեղինակ է «Իմ Ուկրաինա» կանտատ-սիմֆոնիայի (ԽՍՀՄ պետական մրցանակ, 1946 թ.), «Լեսյա Ուկրաինկայի հիշատակին» սիմֆոնիկ սյուիտի (ԽՍՀՄ պետական մրցանակ, 1952 թ.), 3 սիմֆոնիաների, այդ թվում՝ Կիևյան սիմֆոնիա (Տ․ Շևչենկոյի անվան ՈւՄՄՀ պետական մրցանակ, 1974 թ.) և այլ վոկալ ու սիմֆոնիկ երկերի։ Շտոգարենկոն գրել է նաև «Հայկական էսքիզներ» կվարտետը (1958 թ.), ուր օգտագործել է ժողովրդական «Հոյ Նազան իմ» և «Շողեր ջան» երգերի մեղեդիները։

Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

↑ ^1,0 ^1,1 ^1,2 Bibliothèque nationale de France data.bnf.fr (ֆր.): տվյալների բաց շտեմարան — 2011.

Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից (հ․ 8, էջ 580)։

[_52ec89bb8bfd7269-1] 1,0 ^1,1 ^1,2 Bibliothèque nationale de France data.bnf.fr (ֆր.): տվյալների բաց շտեմարան — 2011.

[1]