Անատոլի Սոֆրոնով

Անատոլի Սոֆրոնով; ռուս.՝ Анатолий Софронов
Ծնվել է	հունվարի 6 (19), 1911
Ծննդավայր	Մինսկ, Ռուսական կայսրություն
Վախճանվել է	սեպտեմբերի 9, 1990 (79 տարեկան) կամ սեպտեմբերի 10, 1990 (79 տարեկան)
Վախճանի վայր	Մոսկվա, ՌԽՖՍՀ, ԽՍՀՄ
Գերեզման	Տրոեկուրովյան գերեզմանատուն
Գրական անուն	А. Донсков
Մասնագիտություն	բանաստեղծ, գրող, թարգմանիչ, դրամատուրգ, լրագրող, խմբագիր, սցենարիստ և հասարակական գործիչ
Լեզու	ռուսերեն
Քաղաքացիություն	ԽՍՀՄ
Կրթություն	Ռոստովի պետական մանկավարժական համալսարան
Ժանրեր	բանաստեղծություն, երգ, քնարապատմողական, վեպ, պիես և հրապարակախոսություն
Գրական ուղղություններ	սոցիալիստական ռեալիզմ
Անդամակցություն	ԽՍՀՄ Գրողների միություն
Կուսակցություն	ԽՄԿԿ
Պարգևներ	; ; և Ալեքսանդր Ֆադեևի անվան մեդալ
	Anatoliy Sofronov Վիքիպահեստում

Անատոլի Վլադիմիրովիչ Սոֆրոնով, հայտնի է եղել նաև որպես Անատոլի Դոնսկով^[4] (ռուս.՝ Анатолий Владимирович Софронов, հունվարի 6 (19), 1911^[1], Մինսկ, Ռուսական կայսրություն - սեպտեմբերի 9, 1990(1990-09-09)^[2] կամ սեպտեմբերի 10, 1990(1990-09-10)^[3], Մոսկվա, ՌԽՖՍՀ, ԽՍՀՄ), ռուս խորհրդային գրող, բանաստեղծ, թարգմանիչ, դրամատուրգ, հասարակական գործիչ և լրագրող։ Գրականության և արվեստի շրջանում Ստալինյան մրցանակի կրկնակի (1948, 1949) և ՌԽՖՍՀ պետական մրցանակի դափնեկիր (1973): Սոցիալիստական աշխատանքի հերոս (1981):

Կենսագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Անատոլի Սոֆրոնովը ծնվել է 1911 թվականի հունվարի 19-ին Մինսկում՝ Խարկովի ոստիկանական վարչության վարիչի ընտանիքում։ Աշխատել է «Ռոստսելմաշ» գործարանում, եղել է ֆրեզորդ, փականագործ, գործարանային թերթի խմբագրության քարտուղար։ 1937 թվականին ավարտել է Ռոստովի մանկավարժական համալսարանի գրական ֆակուլտետը։ Նրա ստեղծագործությունները սկսել են տպագրվել 1929 թվականից։ 1934 թվականին հրատարակվել է նրա առաջին «Արևային օրեր» բանաստեղծությունների գիրքը։ 1940 թվականին ընդունվել է Խորհրդային Միության կոմունիստական կուսակցություն։ Հայրենական մեծ պատերազմի տարիներին աշխատել է «Իզվեստիա» լրագրի հատուկ թղթակից

1948-1953 թվականներին եղել է ԽՍՀՄ Գրողների միություն քարտուղարը։ 1940-50-ական թվականների Սոֆրոնովի գործունեությունը հետագայում առաջացրել է մի շարք սուր գնահատականներ. Սեյմոն Ռեզնիկի կարծիքով Սոֆրոնովը օգտնվում էր «խորհրդային գրականությունում ամենատրամաբանական ստալինիզմի և հակասեմականության» համբավով^[5], իսկ Եվգենի Դոբրենկոն գնահատում է Սոֆրոնովին՝ որպես «ստալինական դարաշրջանի ամենասարսափելի գրական դահիճներից մեկին»^[6]^[7]։

1953-1986 թվականներին եղել է Օգոնյոկ ամսագրի գլխավոր խմբագիրը։

Անատոլի Սոֆրոնովը մահացել է 1990 թվականի սեպտեմբերի 9-ին Մոսկվայում՝ 79 տարեկան հասակում։ Հուղարկավորված է Տրոեկուրովյան գերեզմանատանը։

Հիշատակ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Հիշատակվում է Յ. Ի. Վիզբորի «Ուղեկիցներ» երգում։

Ստեղծագործություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Երգեր[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

«Антоновки висят» (Լ. Օ. Բակալով)
«Ах, эта красная рябина» (Ս. Ա. Զասլավսկի)
«Бессмертник» (Ս. Ա. Զասլավսկի)
«Вдаль бежит дорожка» (Յ. Ս. Միլյուտին)
«Во славу жизни» (Մ. Ի. Բլանտեր, 1970)
«Вьётся лист золотой» (Ս. Ա. Զասլավսկի)
«Где б я ни был вдали» (Յ. Ա. Լևիտին)
«Где-то ветер стучит…»
«Голубое донышко»
«Гордыня» (Ս. Ա. Զասլավսկի)
«Да здравствует юность» (Ս. Ա. Կաց, 1948)
«Дай руку, товарищ далёкий» (Ս. Ա. Կաց, 1947)
«Добряк-холостяк» (Յ. Ս. Միլյուտին)
«Дон мой» (Մ. Ե. Տաբաչնիկով)
«Заздравная» (Ս. Ա. Կաց, 1946)
«Замела метель дороги» (Ս. Ա. Զասլավսկի)
«Запели песни, заиграли…»
«Здравствуй, столица!» (Ս. Ա. Կաց, 1949)
«Земля моя» (Ս. Ա. Զասլավսկի)
«Казачья круговая» (Ա. Գ. Նովիկով)
«Как у дуба старого» (Ս. Ա. Կաց, 1938)
«Калина» (Ս. Ա. Կաց, 1945)
«Краснотал»
«Курская дуга»
«Любовь моя, моя Россия» (Վ. Տեմնով)
«Любовь с полынной горечью»
«Любовь, как лодочка» (Ս. Ա. Զասլավսկի)
«Марш солидарности» (Ս. Տուլիկով)
«Матросское сердце» (Ա. Ռյազանով)
«Мы скоро встретимся, Москва!» (Ս. Ա. Կաց, 1944)
«Не колокольчик под дугой» (Ս. Ա. Զասլավսկի)
«От Волги до Дона» (Ս. Ա. Զասլավսկի)
«От Краснопресненской заставы» (Ս. Ա. Կաց, 1947)
«Огни Москвы» (Օ. Բ. Ֆելցման, 1959)
«Паровоз» (Ս. Ա. Կաց, 1945)
«Песня единства» (Վ. Ի. Մուրադելի)
«Песня о Москве» (Ս. Ա. Կաց, 1947)
«Песня о Париже» (Յ. Ս. Միլյուտին)
«Песня фронтовых сапожников» (Ս. Ա. Կաց, 1943)
«Под клёнами» (Ս. Ա. Կաց, 1944)
«Поёт надо мною синица» (Յ. Ս. Միլյուտին)
«По-за Днепром»
«Поле русское» (Լ. Օ. Բակալով, 1948)
«При долине куст калины»
«Пять пуль»
«Расцвела сирень»
«Ростов-город» (Մ. Ի. Բլանտեր, 1941)
«Садовник» (Ս. Ա. Կաց, 1945)
«Сады цветут зелёные» (Ս. Ա. Զասլավսկի)
«Сирень-черёмуха» (Յ. Ս. Միլյուտին)
«Склонилась ивушка»
«Солдаты мира» (Լ. Օ. Բակալով, 1950)
«Споём, товарищи!»
«Твой солдат»
«Три внука»
«Ходят соколы» (Բ. Ա. Մոկրոուսով)
«Через мост» («Шёл казак на побывку домой…»)
«Шумел сурово Брянский лес» (Ս. Ա. Կաց, 1942)
«Шумят, шумят берёзы» (Բ. Ա. Մոկրոուսով)
«Эй, запевай, девчата, частушки» (Ս. Ա. Կաց)

Ստեղծագործությունների էկրանավորում[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

«Սիրտը չի ներում» (1961)
«Խոհարարուհին» (1965)
«Հատուցում» (1970)
«Ամառային երազներ» (1972)
«Հին կոզակային ձևով»
«Սրտի վիրահատություն» (1982)
«Փոթորիկը գալիս է անսպասելի» (1983)
«Ժառանգություն» (1984)
«Միլիոն ժպիտի համար» (1988)

Մրցանակներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Սոցիալիստական աշխատանքի հերոս (16.01.1981)
Լենինի երեք շքանշան (21.01.1961, 28.10.1967, 16.01.1981)
Հոկտեմբերյան հեղափոխության շքանշան (22.01.1971)
Հայրենական պատերազմի I աստիճանի շքանշան (11.03.1985)
Աշխատանքային Կարմիր դրոշի շքանշան (30.05.1975)
«Մարտական ծառայությունների» մեդալ (29.04.1943^[8])
«Կովկասի պաշտպանության համար» մեդալ
«1941-1945 թվականներին Հայրենական մեծ պատերազմում Գերմանիայի դեմ տարած հաղթանակի համար» մեդալ
«Աշխատանքի վետերան» մեդալ
այլ մեդալներ
Երկրորդ մակարդակի Ստալինյան մրցանակ (1948)՝ «Մեկ քաղաքում» պիեսի համար (1946)
Առաջին մակարդակի Ստալինյան մրցանակ (1949) - «Մոսկովյան բնավորություն» պիեսի համար (1948)
Ալեքսանդր Ֆադեևի անվան մեդալ

Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

↑ ^1,0 ^1,1 Internet Movie Database — 1990.
↑ ^2,0 ^2,1 ^2,2 Կերպարվեստի արխիվ — 2003.
↑ ^3,0 ^3,1 ^3,2 Русская литература XX века. Прозаики, поэты, драматурги (ռուս.) / под ред. Н. Н. Скатов — 2005. — С. 416—419. — ISBN 5-94848-307-X
↑ Донсков А. Цымла (очерк) // Литературный Ростов. — 1941. — № 3. — С. 73-82.
↑ Семён Резник Красное и коричневое. Книга о советском нацизме. — Вашингтон: Вызов, 1991. — С. 121. — 319 с.
↑ Евгений Добренко. Сталинская культура: скромное обаяние антисемитизма // «Новое литературное обозрение», 2010, № 101.
↑ Николай Аржак (Ю. Даниэль). Говорит Москва: Повести и рассказы. — Нью-Йорк: Международное литературное содружество, 1966. — С. 20-21.
↑ «Приказ войскам Южного фронта № 94/н от 29 апреля 1943 г.». Общероссийский электронный банк документов «Подвиг народа в Великой Отечественной войне 1941-1945 гг.». Արխիվացված օրիգինալից 2012 թ․ օգոստոսի 21-ին.

Գրականություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Большая Советская Энциклопедия. Гл. ред. А. М. Прохоров, 3-е изд. Т. 24. Книга I. 1976. 608 стр., илл.; 35 л. илл. и карт.

Արտաքին հղումներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Անատոլի Սոֆրոնով «Երկրի հերոսներ» կայքում

Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Անատոլի Սոֆրոնով» հոդվածին։

[_18ccaa45d71b295c-1] 1,0 ^1,1 Internet Movie Database — 1990.

[_367850fe1e1b4dd7-2] 2,0 ^2,1 ^2,2 Կերպարվեստի արխիվ — 2003.

[_f1a5c36846aeeb4e-3] 3,0 ^3,1 ^3,2 Русская литература XX века. Прозаики, поэты, драматурги (ռուս.) / под ред. Н. Н. Скатов — 2005. — С. 416—419. — ISBN 5-94848-307-X

[4] Донсков А. Цымла (очерк) // Литературный Ростов. — 1941. — № 3. — С. 73-82.

[Резник1991-5] Семён Резник Красное и коричневое. Книга о советском нацизме. — Вашингтон: Вызов, 1991. — С. 121. — 319 с.

[6] Евгений Добренко. Сталинская культура: скромное обаяние антисемитизма // «Новое литературное обозрение», 2010, № 101.

[7] Николай Аржак (Ю. Даниэль). Говорит Москва: Повести и рассказы. — Нью-Йорк: Международное литературное содружество, 1966. — С. 20-21.

[Приказ-8] «Приказ войскам Южного фронта № 94/н от 29 апреля 1943 г.». Общероссийский электронный банк документов «Подвиг народа в Великой Отечественной войне 1941-1945 гг.». Արխիվացված օրիգինալից 2012 թ․ օգոստոսի 21-ին.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]