Անատոլի Գալիև

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Անատոլի Գալիև
Ծննդյան թիվ՝հունվարի 29, 1934(1934-01-29) կամ 1934[1]
Ծննդավայր՝Տուապսե, ՌԽՖՍՀ, ԽՍՀՄ
Վախճանի թիվ՝հոկտեմբերի 1, 2017(2017-10-01)
Վախճանի վայր՝Մոսկվա, Ռուսաստան[1]
Քաղաքացիություն՝ ԽՍՀՄ
Մասնագիտություն՝սցենարիստ, հրապարակախոս, ռեժիսոր և գրող
IMDb։ID 0302247

Անատոլի Գալիև (ռուս.՝ Анатолий Сергеевич Галиев, հունվարի 29, 1934(1934-01-29) կամ 1934[1], Տուապսե, ՌԽՖՍՀ, ԽՍՀՄ - հոկտեմբերի 1, 2017(2017-10-01), Մոսկվա, Ռուսաստան[1]), հայ և խորհրդային սցենարիստ, հրապարակախոս, գրող, ռեժիսոր[2]։ Եղել է ԽՍՀՄ կինեմատոգրաֆիստների միության անդամ։

Կենսագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Աշխատել է որպես հանքի բանվոր։ 1955 թվականին ավարտել է Լենինգրադի համալսարանը, իսկ 1962 թվականին՝ Մոսկվայում Սցենարիստների և ռեժիսորների բարձրագույն դասընթացներ։ Եղել է «Կոմսոմոլեց Կարագանդի» և «Կազախսկայա Պրավդա» թերթերի աշխատակից, Ալմաթայի հեռուստաստուդիայի խմբագիր։ Մի շարք վիպակների և պատմվածքների և գրեթե 60 կինոսցենարների հեղինակ է։

Ընտրված ստեղծագործություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  • «Թռիչքուղի»
  • «Պառակտված երկինք»

Ֆիլմագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ստեղծագործությունների էկրանավորում[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  • 1979` Ճեղքված երկինք (ռեժ.` Ա. Իվանով)

Բեմադրող ռեժիսոր[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  • 1992` Մեծ ծուղակ կամ Մեներգ կատվի համար` լիալուսնի տակ

Սցենարիստ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  • 1962` Իմ տղա
  • 1963` Ճանապարհ դեպի կրկես (երկխոսություններ)
  • 1963` Եվ կատակով, և լուրջ
  • 1964` Ուզում եք` հավատացեք, ուզում եք` ոչ
  • 1964` Հարցրու սրտիդ
  • 1968` Հարցազրույց, որը չի եղել (վավերագրական)
  • 1969` Որտե՞ղ է 042-ը
  • 1971` 7-րդ երկինք
  • 1974` Ամպրոպ
  • 1975` Փոթորիկ ցամաքում
  • 1978` Սկիզբ
  • 1979` Այդպես էլ կլինի
  • 1979` Հեռացող ամռան ձայնը
  • 1979` Հետապնդման մրցավազք
  • 1980` Գլխավոր կոնստրուկտորը
  • 1982` Հեղաշրջում ըստ 107 ցուցման
  • 1983` Անուշի մայրը
  • 1983` Առջևում օվկիանոսն է
  • 1984` Մեկուսի

Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]