Ալգիմանտաս Ստոշկուս

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից

Algimantas Vlado Stoškus
Ալգիմանտաս Ստոշկուս
Ծնվել էմայիսի 24, 1925
ԾննդավայրԿաունաս, Լիտվա
Վախճանվել էհոկտեմբերի 23, 1998
Մահվան վայրՎիլնյուս, Լիտվա
Ազգությունլիտվացի
ՔաղաքացիությունԽորհրդային Սոցիալիստական Հանրապետությունների Միություն ԽՍՀՄ, Լիտվա Լիտվա
ԿրթությունԿաունասի Դեկորատիվ-կիրառարական արվեստի ինստիտուտ
Մասնագիտությունարվեստագետ, մանկավարժ, վիտրաժի վարպետ,
Ոճմոնումենտալ արվեստ
Ժանրվիտրաժ
Ուշագրավ աշխատանքներՄայր հող, Կյանքի երգը
Ակտիվ շրջան1951 թվականից
ՈւսուցիչՍտասիս Ուշինսկաս
ԱշակերտներԱ․ Գարբաուսկաս,
Ս․ Կազիմերայտիս,
Բ․ Բրուժաս
Կ․ Շատունաս,
Գ․ Բագինսկենե,
Ի Լիպենե

Ալգիմանտաս Վլադո Ստոշկուս (լիտ.՝ Algimantas Vlado Stoškus [1], մայիսի 24, 1925(1925-05-24)[4][2][3], Կաունաս, Լիտվա - հոկտեմբերի 23, 1998(1998-10-23)[2][3], Վիլնյուս[5]), լիտվացի արվեստագետ, մոնումենտալ արվեստի, վիտրաժի վարպետ, մանկավարժ։ Լիտվական ԽՍՀ Արվեստի վաստակավոր գործիչ (1965), Լիտվայի ժողովրդական արվեստագետ (1975)[6]։ Եղել է Լիտվայում հաստ ձուլված ապակով և ցեմենտով հավաքված վիտրաժի տեխնիկայի ստեղծողն ու առաջատարը[7]։ Ստեղծագործական վերջին շրջանում ստեղծել է տարածական վիտրաժներ[8]։

Կենսագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ալգիմանտաս Ստոշկուսը ծնվել է 1925 թվականի մայիսի 24-ին Կաունասում ուսուցիչների ընտանիքում։ Նկարչական հակումները վաղ են բացահայտվել։ Սկսել է նկարել գիմնազիայում սովորելու տարիներին՝ գծանկարին զուգահեռ նկարել է յուղաներկով։ Նրա նկարները ցուցադրվել են «Մանսարդ» գեղարվեստական սալոնում։ 1944 թվականին Ստոշկուսը ընդունվել է Կաունասի Դեկորատիվ-կիրառարական արվեստի ինստիտուտ՝ մոնումենտալ գեղանկարչության և վիտրաժի բաժանմունք։ Սովորել է պրոֆեսոր Ստասիս Ուշինսկասի (լիտ.՝ Ushinskas Stasis) մոտ։ 1948 թվականից ուսմանը զուգահեռ սկսել է դասավանդել՝ սկզբում գծանկար, ապա կոմպոզիցիա և աշխատանք նյութով։ 1951 թվականից ինստիտուտի հետ մեկտեղ տեղափոխվել է Վիլնյուս, և այնտեղ շարունակել մանկավարժական աշխատանքը Լիտվայի գեղարվեստի ինստիտուտում[9]։

Ստոշկուսը մեծ ներդրում ունի լիտվական վիտրաժի դպրոցի ստեղծման գործում։ Նրա աշակերտներից են եղել Ա․ Գարբաուսկասը, Ս․ Կազիմերայտիսը, Բ․ Բրուժասը, Կ․ Շատունասը, Գ․ Բագինսկենեն, Ի Լիպենեն և ուրիշները[10]։

Ստեղծագործական ուղի[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ստեղծագործական շրջանի սկզբից արվեստագետը մեծ ուշադրություն է դարձրել վիտրաժի և ճարտարապետության փոխկապակցությանը, նյութի դերին և նրա մշակման ձևերին։

Ստոշկուսի ստեղծագործական ուղին կարելի է պայմանականորեն բաժանել մի քանի շրջանի՝ 1951-1957 թվականներ՝ ստեղծագործական կրեդոյի փնտրումներ, 1958-1965 թվականներ, վիտրաժի արվեստում նոր նյութերի օգտագործում, 1966-1970 թվականներ՝ կոմպոզիցիոն ուղիների և գունային ու պլաստիկ որոշումների փնտրում, իսկ 1970-ական թվականներից հետո՝ ստեղծագործական ծաղկման շրջան։

Մեծ գնահատական են ստացել Ստոշկուսի աշխատանքները Փարիզի, Լոնդոնի, Մոնրեալի, Օսակայի միջազգային ցուցահանդեսներում։

Աշխատանքներից[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  • «Մայր հող» (1960-1961, Կաունասի վիտրաժի և քանդակի պատկերասրահ)[8],
  • «Կյանքի երգը» (1963-1965, Կաունասի վիտրաժի և քանդակի պատկերասրահ)[11],
  • «Հանգիստ» (1965, Գուրզուֆի Կորովինի անվ, ստեղծագործական տուն)
  • Լենինյան հուշահամալիր Ուլյանովսկում (1969-1970)[7]։

Մրցանակներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  • Լիտվայի պետական մրցանակ (1978)[12]

Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  1. Persons ino-Stoskus Algimantas Vlado(չաշխատող հղում)
  2. 2,0 2,1 2,2 LIMIS (լիտ.)
  3. 3,0 3,1 3,2 Visuotinė lietuvių enciklopedija (լիտ.)
  4. https://www.degruyter.com/view/AKL/_00042675
  5. Personaliju-zodynas
  6. Большой Энциклопедический словарь. 2000.
  7. 7,0 7,1 Большая советская энциклопедия. — М.: Советская энциклопедия. 1969-1978
  8. 8,0 8,1 Будрис С. Альгимантас Стошкус (Альбом репродукций). Вильнюс, 1970. 37 с. с ил
  9. «Популярная художественная энциклопедия.» Под ред. Полевого В.М.; М.: Издательство "Советская энциклопедия", 1986.
  10. Альгимантас Стошкус : альбом репродукций = Algimantas Stoskus: reprodukciju albumas / авт. текста Раманаускайте Людвика. – Вильнюс, 1989. – 188 с,: ил.
  11. Илюстрация "Стошкус А. «Песня жизни»" в Большой Советской Энциклопедии
  12. Visuotinė lietuvių enciklopedija, Vilnius: Mokslo ir enciklopedijų leidybos institutas, 2012, t. 22, p. 565.