Ադել Հանել

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Ադել Հանել
ֆր.՝ Adèle Haenel
Ծնվել էփետրվարի 11, 1989(1989-02-11)[1][2][3] (35 տարեկան)
ԾննդավայրՓարիզ, Ֆրանսիա
ԿրթությունՄոնտենի լիցեյ
Քաղաքացիություն Ֆրանսիա
Մասնագիտությունդերասանուհի, կինոդերասանուհի և թատրոնի դերասանուհի
ԸնտրանիWater Lilies?, Love at First Fight?, 120 հարված րոպեում, The Trouble With You? և Աղջկա դիմանկարը կրակի մեջ
Համատեղ ապրող(ներ)Սելին Սյամմա
Պարգևներ և մրցանակներ

Ադել Հանել (ֆր.՝ Adèle Haenel, փետրվարի 11, 1989(1989-02-11)[1][2][3], Փարիզ, Ֆրանսիա), ֆրանսիացի դերասանուհի։

Կյանքը և կարիերան[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Հանելը ծնվել է Փարիզում և մեծացել է Սեն Սեն Դենիում։ Մայրը ուսուցիչ է, իսկ հայրը թարգմանիչ[4]։ Նա մասնակցել է Մոնտրեում գործող թատերական դասընթացներին։

Հանելը առաջին անգամ հայտնվել է էկրանին «Դևերը» ֆիլմում նկարահանվելով, կերտելով Հլոյաի դերը։ 2007 թվականին նրան մեծ ճանաչում բերեց «Դևերը» ֆիլմը, որտեղ նա կերտում էր Ֆլորիանի դերը։ Այս դերի համար նա արժանացել է «Սեզար» մրցանակին՝ «Լավագույն կանացի դեր» անվանակարգում։

Անձնական կյանք[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

2014 թվականից հանդիպում է ռեժիսոր Սելին Սքամբմանի հետ, ում հետ ծանոթացել է «Դևերը» ֆիլմի ժամանակ[5][6]։

Ֆիլմագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Թվական Անվանում Դեր Ծանոթագրություններ
2002 Դևերը Հլոյե
2006 Ջրաշուշաններ Ֆլորինա
2009 Կանանց ազատություն Լուսի Հեռուստատեսային ֆիլմ
2010 Հրաժեշտ Մոլիտորին Պոլինի ընկերուհին Կարճ ֆիլմ
2010 Մեծ անտառներ Լիս Կարճ ֆիլմ
2010 Պոլինե Կարճ ֆիլմ
2011 Իզաբել
2011 Հանդուրժողականության տուն Լեա
2011 Ջերմային ալիք Ամելի
2011 Գիշերվա երեխաները Հերիետե Կարճ ֆիլմ
2011 Գոլդման Ժաննա Հեռուստատեսային ֆիլմ
2012 Մարդիկ Կարճ ֆիլմ
2012 Ալլա Ժաննա
2012 Երեք աշխարհներ Մարիոն Թեսթեր
2012 Ճոպան Մաշա Հեռուստատեսային ֆիլմ
2013 Սուզաննա Մարիա
2014 Սիրո առաջին պայքարում Մադելինա
2014 Իմ դստեր անունով
2015 Արգելված սենյակ
2015 Օգրես Մոնա
2016 Անչափահաս աղջիկը Ջենի
2016 Նոկտուրամա Հեծանիվով աղջիկ
2016 Որբը Ռենի
2016 Հանդիպումներ
2016 Երեկվա ծաղրանկար Զազի
2017 120 րոպե տևողությամբ Սոֆի
2018 Ազատության մեջ
2018 Մեկ ազգ, մեկ թագավոր

Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  1. 1,0 1,1 Géliot C. Interview d'Adèle Haenel : "La relation avec un réalisateur fait tout" (ֆր.) // Version Femina — 2014.
  2. 2,0 2,1 Adèle Haenel (ֆր.)Paris Match.
  3. 3,0 3,1 Adèle Haenel • Actress – InterviewCineuropa, 2012.
  4. «Adèle Haenel, la belle insurgée». Libération.fr (ֆրանսերեն). Արխիվացված է օրիգինալից 2014 թ․ հոկտեմբերի 19-ին. Վերցված է 2017 թ․ սեպտեմբերի 10-ին.
  5. Romney, Interview by Jonathan (2016 թ․ դեկտեմբերի 4). «Adèle Haenel: 'Recycling cliches is a sign that a film lacks courage'». The Guardian (բրիտանական անգլերեն). 0261-3077. Վերցված է 2017 թ․ սեպտեմբերի 10-ին.
  6. «FIFF: les photos du début du festival et notre coup de coeur» (ֆրանսերեն). Վերցված է 2017 թ․ սեպտեմբերի 10-ին.

Արտաքին հղումներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Ադել Հանել» հոդվածին։