Jump to content

Santana

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Santana
Ժանրերլատինոամերիկյան երաժշտություն և Latin rock?
Գործունեություն1967
ԼեյբլԱրիստայի Գրառումները և Columbia Records
Պարգևներ
Կայքsantana.com
 Santana (band) Վիքիպահեստում

Santana, ամերիկյան ռոք խումբ։ Այն ստեղծվել է Կալիֆոռնիա նահանգի Սան Ֆրանցիսկո քաղաքում, 1966 թվականին մեքսիկացի կիթառահար Կառլոս Սանտանայի կողմից[1]։ Խումբն ունեցել է տարբեր կազմեր իր պատմության ընթացքում, որտեղ Սանտանան մնացել է միակ հիմնական անդամը: Հետո պայմանագիր է կնքել Columbia Records-ի հետ, 1969 թվականին խումբը նվագել է Վուդստոք փառատոնում, որը խմբին բերել է հայտնիություն, ինչից հետո նրանք շարունակել են ձայնագրել քննադատների կողմից ճանաչված և առևտրային առումով հաջողված «Santana» (1969), «Abraxas» (1970) և «Santana III» (1971) ալբոմները: Դրանք ձայնագրվել են խմբի «դասական» կազմի կողմից, որին մասնակից են եղել գլխավոր վոկալիստ Գրեգ Ռոլին, հարվածային գործիքներ նվագող Խոսե «Չեպիտո» Արեսը և Մայքլ Կարաբելոն, թմբկահար Մայքլ Շրիվը և բասիստ Դեյվիդ Բրաունը: Այս շրջանի հիթային երգերից են «Evil Ways» (1970), «Black Magic Woman» (1970), «Oye Como Va» (1971), և գործիքային «Samba Pa Ti» (1973) երգերը։

1972 թվականին կազմի և երաժշտական ուղղության փոփոխությունից հետո, խումբը փորձարկել է ջազ-ֆյուժնի տարրերով փորձեր կատարել «Caravansarai» (1972),« Welcome» (1973) և «Borboletta» (1974) ալբոմների վրա։ Խումբը հասել է քննադատական և կոմերցիոն նոր հաջողությունների իր տասնութերորդ ալբոմով ՝ «Supernatural» (1999), որը ներառել է Billboard Hot 100-ի համար մեկ հիթ «Smooth» (Ռոբ Թոմասի մասնակցությամբ) և «Maria Maria» (The Product G&B) սինգլները։ Ալբոմը գագաթնակետին է հասել տասնմեկ երկրներում և վաճառել 12 միլիոն օրինակ տեղական շուկայում։ Խումբը շահել է ութ Գրեմմի մրցանակ, 42-րդ ամենամյա Գրեմմի մրցանակաբաշխության ժամանակ կրկնել է Մայքլ Ջեքսոնի ռեկորդը և երեք Լատինական Գրեմմի մրցանակ[2]։ 2014 թվականին «դասական» կազմը (բացառությամբ Բրաունի, որը մահացել է 2000 թվականին) վերամիավորվել է «Santana IV» ալբոմի համար (2016), որից հետո խումբը շարունակել է ելույթներն ու ձայնագրությունները։

Santana-ն եղել է բոլոր ժամանակների ամենավաճառվող խմբերից մեկն՝ ավելի քան 47 միլիոնավոր վավերացված ձայնագրություններ վաճառվել են ԱՄՆ-ում և մոտ 100-ը միլիոն վաճառվել է ամբողջ աշխարհում[3][4]։ Նրա սկավառակագրությունը ներառել է 25 ստուդիական ալբոմ, որոնցից 14-ը հասել են ԱՄՆ Թոփ 10-ին։ 1998 թվականին Սանտանայի, Ռոլիեի, Կարաբելոյի, Շրիվեի, Բրաունի և Արեասի կազմը ընդգրկվել է Ռոքն-Ռոլի Փառքի սրահում[5]։

Պատմություն

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

1966-1972: Ձևավորում և զարգացում

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

1966 թվականին մեքսիկական ծագումով ամերիկացի երաժիշտ Կառլոս Սանտանան բացահայտել է Սան Ֆրանցիսկոյի հիպիների և հակամշակույթի շարժումը և հասկացել, որ «ցանկանում է լինել այս նոր ալիքի մի մասը»[6]։Ավելի ուշ այդ տարի նա սկսել է հավաքել իր սեփական խումբը, որի առաջին կազմը ներառել է Սերխիո «Գաս» Ռոդրիգեսը՝ բաս, Դենի Հարոն՝ հարվածային գործիքների վրա, և Մայքլ Կարաբելոն՝ հարվածային գործիքների վրա։ 1967 թվականի հունվարին, նրանք ստացել են լսումի հնարավորություն կոնցերտ կազմակերպիչ Բիլ Գրեհեմի կողմից Ֆիլմոր Աուդիտորիումում՝ Փոլ Բաթերֆիլդի բլյուզ խմբի և Չարլզ Լլոյդ քառյակի հետ օրինագծի հիման վրա և իրենց անվանել են «Santana Blues Band»[7]։ Մեկ ամսվա ընթացքում, խումբը ընդլայնվել է՝ Թոմ Ֆրեյզերի ավելացմամբ՝ կիտառ և վոկալ, որը իր հերթին բերել Գրեգ Ռոլիեին՝ օրգան և վոկալ[6]։ Խումբը դադարել է նվագել մի քանի շաբաթով, երբ Կառլոսը հոսպիտալացվել է տուբերկուլյոզով: 1967 թվականի հունվարին, Գրեհեմը հեռացրել է խմբին՝ Ֆիլմորում հանդես գալու ցանկից, քանի որ որոշ անդամներ ուշացել էին համերգից: Միջադեպը դրդել է Կառլոսին նոր և նվիրված երաժիշտներ փնտրել՝ պահելով Ռոլիին խմբում[6]։ Տարեվերջին խումբը սկսել է օգտագործել ավելի կարճ անունը՝ Սանտանա։ Մինչև 1969 թվականի սկիզբը խմբին է միացել Մարկուս Մելոնը՝ պերկուսիոն գործիքներով, որը լքել է խումբը՝ դատապարտվելով չկանխամտածված սպանության համար[6]։

1968 թվականի վերջին խումբը պայմանագիր է կնքել Columbia Records-ի հետ՝ Grateful Dead-ի հաջող լսումներից հետո: Խումբը գրավել է Columbia-ի և Atlantic Records-ի հետաքրքրությունը, և կազմակերպվել է լսում երկու լեյբլերի համար, սակայն Կառլոսը հրաժարվել է ելույթ ունենալ Atlantic-ում, քանի որ ցանկացել է լինել նույն լեյբլում, որտեղ եղել են Մայլս Դևիսը և Բոբ Դիլանը[8]։ Դեկտեմբերին, Սանտանան կատարել է մի շարք համերգներ Ֆիլմորում, որոնք ձայնագրվել հնարավոր կենդանի ալբոմի համար: Կենսագիր Սայմոն Լենգն նշել է, որ սա նշանակել է Սանտանայի անցումը բլյուզի և R&B արմատներից դեպի «Սանտանա հնչեղությունը»՝ աֆրոկուբյան և ջազ համարներ ավելացնելով[8]։ Մի քանի կազմի փոփոխություններից հետո, խումբը վերջնականապես կայունացել է 1969 թվականի մայիսին՝ Սանտանա, Ռոլի, Կարաբելլոն, Դեյվիդ Բրաունը, Մայքլ Շրայվը և Խոսե «Չեպիտո» Արեսը, որը հայտնի է դարձել որպես «դասական» կազմ[9]։

Խումբը ձայնագրել է իր դեբյուտային ալբոմ «Santana»-ն, Սան Ֆրանցիսկոյում 1969 թվականի մայիսին։ Դա նրանց երրորդ ձայնագրությունն է եղել, այն բանից հետո, երբ նախորդ փորձերը չեն տվել իրենց ուզած արդյունքը: Սեսիաներին մասնակցել է դաշնակահար Ալբերտո Ջիանքվինտոն՝ որը նաև օգնել է մշակել երգերի կառուցվածքը: Նա արագ նկատել է խմբի հիմնական խնդիրը՝ սոլո հատվածները շատ երկար են եղել[8]։ Գրեհեմը համաձայնել է և խորհուրդ տվել, որ խումբը կտրի երկար երաժշտական ջեմերը և սկսի երգեր ստեղծել: Նա նաև ստիպել է խմբին լսել Վիլի Բոբոյի «Eil Ways » տարբերակը և առաջարկել ձայնագրել իրենց սեփական տարբերակը[8]։ Ալբոմը ձայնագրելուց հետո, Գրեհեմը կազմակերպել է Սանտանայի շրջագայությունը միջին արևմուտքում՝ որպես Crosby, Stills and Nash-ի նախաբեմադրող, ինչը ընդլայնել է խմբի հայտնիությունը Արևմտյան ափից դուրս[8]։ Այս ընթացքում Գրեհեմին խնդրել էին օգնել կազմակերպել գալիք Վուդստոք փառատոնը և նա համաձայնել է խթանել այն պայմանով, որ Սանտանան կավելացվի ծրագրին: Գրեհեմը խմբին հատկացրել է 45-րոպեանոց համերգային մաս օգոստոսի 16-ի կեսօրին, փառատոնի երկրորդ օրը, 2,500 դոլար գումարով[8]։ Կատարումը խմբին միջազգային համբավ է բերել, և օգոստոսի 30-ին թողարկված Santana-ն զբաղեցրել է 4-րդ տեղը ԱՄՆ-ի Billboard 200-ում: Առաջին սինգլին՝ «Jingo»-ին, հաջորդեց «Evil Ways»-ը, որը զբաղեցրեց 9-րդ տեղը Billboard Hot 100-ում։ 1969 թվականի հոկտեմբերին Գրեհեմը Սանտանային հրամայել է ելույթ ունենալ «Gold Rush» ռոք երաժշտության փառատոնում և «The Ed Sullivan Show»-ում, որն էլ ավելի է մեծացրել խմբի համազգային ճանաչումը[8][10]։

1970 թվականի ապրիլին Սանտանան վերադարձել է ստուդիա՝ ձայնագրել իր երկրորդ՝ «Abraxas» ալբոմը[11]։ Ալբոմը, որն ընդգրկել է Fleetwood Mac-ի « Black Magic Woman »-ի վերամշակոումը, որը զբաղեցրել է 4-րդ տեղը ԱՄՆ-ի Billboard Hot 100-ում, թողարկվել է 1970 թվականի սեպտեմբերին և բարձրացել է 1-ին ԱՄՆ Billboard 200-ում:

1971 թվականին խումբը դեռ պայքարել է ամուր երաժշտական ուղղություն պահպանելու համար[9]։ Հունվարից հուլիս նրանք ձայնագրել են «Santana III»ալբոմը: 1971 թվականի սեպտեմբերին թողարկված ալբոմը նույնպես զբաղեցրել է 1-ին տեղը ԱՄՆ-ի Billboard 200-ում։ Խմբի հայտնիության գագաթնակետում, ալբոմը վերջինն էր, որը ներկայացրել է նրանց դասական Վուդստոքյան կազմը։ Սանտանան բացատրել է, որ կար ներքին անիմաստ դժգոհություն և կառավարչական խնդիրներ, որոնք նպաստել են Գրեհեմի հեռացմանը[9]։ Այդ տարի նրանք ելույթ են ունեցել Գանայի 14-րդ Անկախության օրվան նվիրված համերգին Աքրայում: Համերգը ֆիլմվել և թողարկվել կինոթատրոններում որպես «Soul to Soul»[12]։

Խնդիրները սրվել են «Santana III» շրջագայությունից կարճ ժամանակ առաջ 1971 թվականի սեպտեմբերին, երբ Կարլոսը ցանկացել է, որ Կարաբելոն լքի խումբը, հակառակ դեպքում կլքի ինքը: Խումբը սկսեց շրջագայությունը առանց Կառլոսի, կատարելով համերգներ՝ ուղեկցվելով հանդիսատեսի բացականչություններով: Մի քանի համերգներից հետո Կարլոսը վերամիավորվել է խմբին և իմացել, որ Կարաբելոն, Արեասը և կառավարիչ/պրոմոուտեր Ստան Մարկումը լքել են խումբը՝ թողնելով նրանց առանց պերկուսիոնիստների (հարվածային գործիք նվագող): Խումբը արագ բերել է Խեյմս «Մինգո» Լյուիսին՝ որպես ժամանակավոր փոխարինող: Սանտանայի համերգը Լիմայում[8], Պերուում 1971 թվականի դեկտեմբերին, լրացուցիչ անախորժություններ եղան, քանի որ բռնության բռնկումը հանգեցրել է նրանց սարքավորումների առգրավմանը և խմբին արտաքսմանը երկրից: Միջադեպը արթնացման կոչ է եղել Կառլոսի համար, ով վճռել էր «վերջ տալ խելագարությանը»[8]։

1972 թվականին Santana խումբը աստիճանաբար ազդվել է Մայլս Դևիսի, Ջոն Քոլթրեյնի և Ջո Զավինուլի երաժշտությունից, ովքեր արդեն հետազոտել էին ջազ-ֆյուժնը[9]։ Նրանց չորրորդ՝ «Caravanserai» ալբոմը (1972) նշանավորվել է խմբի կազմի մի շարք փոփոխություններով. բասիստ Դեյվիդ Բրաունը հեռացել է 1971-ին, մինչ ձայնագրութան սկսվելը, ում փոխարինել են Դագ Ռաուչն ու Թոմ Ռաթլին: Կարաբելոյին փոխարինեցին երկու պերկուսիոնիտ՝ Արմանդո Պերազան և Մինգո Լյուիսը։ Մի քանի երգերում Ռոլիին փոխարինել է Թոմ Քոսթերը։

1973-1979։ Փորձարկում և համախմբում

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

«Caravanserai»-ից 13 ամիս անց թողարկվել է ալբոմը, որը Santana-ի համար նշանակել է փոփոխություն։ Նրանց նախորդ չորս պլատինե ալբոմների հետ համեմատ, «Welcome»-ը նվաճել է միայն ոսկի վկայական: Ալբոմը հասել է Billboard 200-ի 25-րդ հորիզոնականին, ինչը Santana-ի՝ այդ պահին ամենացածր գնահատականով ալբոմն էր:

«Borboletta»-ն, որը հաջորդել է «Welcome» ալբոմին, շարունակել է խմբի փորձարկող ուղղությունը: Չնայած որ բարձրացել է հինգ կետով ավելի բարձր Billboard ալբոմների ցուցակում՝ համեմատած «Welcome»-ի հետ, այն համարվել է ավելի քիչ հաջողված՝ ինչպես քննադատական, այնպես էլ կոմերցիոն առումով:

Կառլոս Սանտանա․ 1973 թվական

Խմբի 1976 թվականի «Amigos» ալբոմը եղել է շատ ավելի հաջողված: Հասել է ԱՄՆ չարթերի 10-րդ հորիզոնականին և առաջատար 10-ում հայտնվել Ֆրանսիայում, Ավստրալիայում, Նոր Զելանդիայում, Ավստրիայում և Նիդեռլանդներում, այն վերադարձ է եղել խմբի վաղ ալբոմների հաջողություններին:

«Festival» ալբոմը չի ստացել նույն հաջողությունը, սակայն դրան հաջորդել է մեկ այլ հաջող ալբոմ՝ 1977 թվականի «Moonflower»-ը: Ալբոմը համարվել է ամենահաջողված ալբոմը «Santana III»-ից ի վեր՝ ձեռք բերելով 2 պլատինե վկաjական ԱՄՆ-ում և եղել է առաջին ալբոմը 1974-ի «Borboletta»-ից ի վեր, որն անցել է Մեծ Բրիտանիայի լավագույն 10-նյակ։ Այն բնութագրվել է խմբի ոճական փոփոխությամբ՝ պարունակել է ավելի ծանր ազդեցություն խմբի վաղ աշխատանքների ավանդական հնչեղությունից՝ միևնույն ժամանակ պահպանելով վերջին մի քանի ալբոմների փորձարկող հնչողությունը:

Նրանց հաջորդ երկու թողարկումները՝ «Inner Secrets» և «Marathon», թողարկված համապատասխանաբար 1978 թվականին և 1979 թվականին, խմբի համար հետագա երաժշտական տեղաշարժ են հանդիսացել՝ հեռացրել է նրանց լատինական ռոք երաժշտությունից, որը բնութագրել է նրանց աշխատանքը 1960-ականների վերջին և 70-ականներին՝ շարժվել դեպի ավելի ալբոմ-կենտրոնացած, սովորական ռոք հնչողություն: Սակայն այս ալբոմները, վատ արդյունք են ունեցել կոմերցիոն առումով, թեև երկուսն էլ ոսկե վկայական են ստացել ԱՄՆ-ում:

1980-1997։ Կոմերցիոն անկում և յոթ տարվա ընդմիջում

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

1980-ականները սկսվել են համեմատաբար պայծառ Սանտանայի համար, 1981 թվականին թողարկվել է «Zebop!» ալբոմը, որը նույնպես հասել է մի շարք երկրների չարթերի սուպեր տասյակին և շարունակել է ավանդական ռոք հնչողությունը: Հաջորդ տարի դուրս է եկել «Shangó» ալբոմը, որից հետո խումբը կոմերցիոն հաջողության կտրուկ անկում է ունեցել, չնայած որ այն հասել է ոսկե վկայականի:

Խումբը սպասել է ևս երեք տարի, որը մինչ այդ եղած նրանց ամենաերկար ընդմիջումն է եղել: 1985 թվականին թողարկվել է «Beyond Appearances» ալբոմը, որը կոմերցիոն ձախողում է եղել, և նրանց առաջին ալբոմը, որ չի հասել ոսկե վկայականի: Նրանց հաջորդ երեք թողարկումները բոլորը շարունակել են այս կոմերցիոն անկման ուղին, որոնցից վերջինը չի կարողացել անցնել անգամ Billboard-ի թոփ 100-ը: Այս կոմերցիոն ծուղակի մեջ խումբը աննախադեպ յոթ տարի դադարեցրել է նյութերի ձայնագրումը, բայց շարունակել է համերգները:

1998-2001: «Supernatural» և ռոքնռոլի փառքի սրահ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

1998 թվականին Սանտանան ընդգրկվել է Ռոքն-Ռոլի Փառքի սրահում: Հաջորդ տարի նրանց «Supernatural» (1999) ալբոմը հայտնվել է Billboard 200-ի 19-րդ հորիզոնականում և տասնութ շաբաթ անց հասել է 1-ին հորիզոնականին։ 1-ին հորիզոնական են հասել նաև երկու սինգլներ՝ «Smooth»-ը, որը ձայնագրվել է Ռոբ Թոմասի հետ և «Maria Maria»- ն՝ The Product G&B-ի մասնակցությամբ: Ալբոմը RIAA- ի կողմից 15 անգամ արժանացել է պլատինե վկայականի և վաճառվել է 30 միլիոն օրինակ ամբողջ աշխարհում[13][14]։ Սանտանայի նախորդ թիվ մեկ ալբոմը եղել է «Santana III-ը» 1971 թվականին։

«Supernatural»-ը արժանացել է ութ Գրեմմի մրցանակի, ներառյալ Տարվա ալբոմի մրցանակը[15], ինչպես նաև շահել է երեք Լատինական Գրեմմի մրցանակ[16]։

2002-2012: Նոր հաջողություն և անկում

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

«Supernatural»-ին հաջորդող ալբոմը թողարկվել է երեք տարի անց և բարձր արձագանքների է արժանացել միջազգային մեդիայի և երկրպագուների կողմից: 2002 թվականի հոկտեմբերի 22-ին «Shaman» ալբոմը հասնելի է եղել ամբողջ աշխարհում։ Թեև սկզբում այն արագորեն վաճառվել է (298,973 օրինակ ԱՄՆ-ում իր առաջին շաբաթվա ընթացքում) և առաջին տեղն է զբաղեցրել Billboard 200-ում, ալբոմի հրապույրը արագ անցել է, և այն շուտով իջել է չարթերում: Չնայած դրան, այն շարունակել է վաճառել 2 պլատինե ԱՄՆ-ում և ձեռք բերել պլատինե կարգավիճակ մի շարք այլ երկրներում, ներառյալ Ավստրալիան: Ալբոմից թողարկված առաջին սինգլը եղել է՝ «The Game of Love»-ը, որտեղ վոկալիստ է եղել Միշել Բրանչը, դեբյուտը հայտնվել է Hot 100-ի 5-րդ հորիզոնականում։ Ալբոմի հաջորդ չորս սինգլները չեն կարողացել հայտնվել շատ երկրների հիթ-շքերթում, սակայն վերջին սինգլը՝ «Why Don't You & I», որտեղ վոկալիստ է եղել Ալեքս Բենդը, զբաղեցրել է 8-րդ տեղը Hot 100-ում: Երաժշտական առումով ալբոմը եղել է վերադարձ խմբի համար ավելի սովորական դարցած՝ հիմնականում լատինական ռոքի վրա հիմնված հնչողությամբ։

Սանտանաի համերգը 2011 թվական

Երեք տարի անց թողարկվում է «All That I Am» (2005) ալբոմը։ Ալբոմը հայտնվել է Billboard 200-ի 2-րդ հորիզոնականում, բայց միջազգային մակարդակում ավելի վատ արդյունք է գրանցել և արագ կորցրել է գրավչությունը:

Ալբոմը, որը շարունակություն եղել է «Shaman»-ի լատին-ռոկ ազդեցության, ստացավ ոսկի վկայական ԱՄՆ-ում:

Հինգ տարվա ընդմեջում՝ թողարկվում է մեկ այլ ստուդիական ալբոմ՝ «Guitar Heaven» (2010): Երաժշտական առումով, այն խմբի համար եղել է կտրուկ փոփոխություն՝ ավելի ծանր հնչեղությամբ և հեվի մետալի ազդեցությամբ: Այն դեբյուտել է Billboard 200-ի 5-րդ հորիզոնականում, սակայն դարձել է խմբի հերթական անկումը՝ չկարողանալով հասնել ոսկի կարգավիճակի:

2012 թվականին խումբը թողարկել է «Shape Shifter» ալբոմը։ Այն հայտնվել է Billboard 200- ի 16-րդ հորիզոնականում:

2013-2020։ դասական կազմի վերամիավորում, «Corazón», «Santana IV» և «Africa Speaks»

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

2013 թվականի փետրվարի 2-ին Կառլոս Սանտանան հաստատել է, որ վերամիավորելու է իր դասական կազմը, որոնցից շատերը նրա հետ նվագել են Վուդստոք 69-ի ժամանակ։ Սանտանան հայտարարել է, որ վերամիավորում է խումբը՝ նոր երաժշտություն ձայնագրելու մտադրությամբ։ Համախմբումը հաստատել է Նիլ Շոնը, ով խմբում էր 1970-ականների սկզբին, կիթառ է նվագել Սանտանայի հետ, նախքան 1973-ին մեկնել է Santana-ի հիմնադիր երգիչ-երգեհոնահար Գրեգ Ռոլիի հետ՝ ստեղծելու Journey խումբը: Սանտանան ասել է Ռոլիի մասին, ով վերջին երկու տարիներին նվագել է Ռինգո Սթարի All-Starr խմբի հետ. «Ես գրեթե համոզված եմ, որ Գրեգը դա կանի»: 2013-ի փետրվարին Ռոլին Radio.com-ին ասել է. «Դա (վերամիավորումը) պարզապես այն հավաքելու, գնալու և անելու խնդիրն է: Ես կանեի դա: Կարծում եմ, դա հիանալի գաղափար է: Մարդկանց դուր կգա դա: Դա հիանալի կլինի:»[17]։

2014 թվականի մայիսի 6-ին Santana թողարկել է նոր ստուդիական ալբոմ՝ «Corazón»: Նույն տարվա սեպտեմբերի 9-ին լույս ընծայվեց«Corazón – Live from Mexico: Live It to Believe It»լայվ ալբոմը (CD, DVD և Blu-ray), որը ներկայացրել է նրանց 2013 թվականի դեկտեմբերի 14-ի համերգը Գուադալախարայում[18]։

2016 թվականի ապրիլի 15-ին Սանտանան թողարկել է «Santana IV-ը» ՝ շատ սպասված ստուդիական ալբոմը, որը վերամիավորել է 1970-ականների սկզբի դասական ՝ Կառլոս Սանտանայի (կիթառ, վոկալ), Գրեգ Ռոլիի (ստեղնաշարեր, գլխավոր վոկալ), Նիլ Շոնի (կիթառ, վոկալ), Մայքլ Կարաբելոյի (պերկուսիոն գործիքներ) և Մայքլ Շրայվի (հարվածային գործիքներ) կազմը: Այս ալբոմը նշանավորել է այն պահը, երբ առաջին անգամ 45 տարվա ընթացքում՝ սկսած 1971 թվականի բազմապլատինե «Santana III»-ից, միասին ձայնագրություն են իրականացրել[19]։

«Santana IV»-ում ներկայացվել են 16 բոլորովին նոր երգեր, որոնք գրվել են խմբի կողմից: Հաջորդող «Santana IV» հիմնական խմբի կազմին միացել են ներկայիս Santana-ի անդամները՝ Կառլ Պերաձոն (պերկուսիա) և Բեննի Ռիետվելդը (բաս)։

«Santana IV»- ի առաջին սինգլը, որը կոչվում է «Anywhere You Want to Go», թողարկվել է 2016 թվականի փետրվարի 5-ին[20]։

2019 թվականի հունվարի սկզբին Սանտանան պայմանագիր է կնքել Concord Records-ի հետ[21], իսկ հունվարի 25-ին նրանք թողարկել են In «Search of Mona Lisa»-ն (5 երգ)[22]։

2019 թվականին լրացավ Կառլոս Սանտանայի «Supernatural» ալբոմի 20-ամյակը և Վուդստոքում նրա ելույթի 50-ամյակը։

Սկավառակագրություն

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
  • Santana (1969)
  • Abraxas (1970)
  • Santana III (1971)
  • Caravanserai (1972)
  • Welcome (1973)
  • Lotus (1974)
  • Borboletta (1974)
  • Amigos (1976)
  • Festivál (1977)
  • Moonflower (1977)
  • Inner Secrets (1978)
  • Marathon (1979)
  • Zebop! (1981)
  • Shangó (1982)
  • Beyond Appearances (1985)
  • Freedom (1987)
  • Spirits Dancing in the Flesh (1990)
  • Milagro (1992)
  • Supernatural]] (1999)
  • Shaman (2002)
  • All That I Am (2005)
  • Guitar Heaven (2010)
  • Shape Shifter (2012)
  • Corazón (2014)
  • Santana IV (2016)
  • Africa Speaks (2019)
  • Blessings and Miracles (2021)
  • Sentient [23]

Ծանոթագրություններ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
  1. ↑ Aidin Vaziri (October 20, 2023). «Journey announces 50th anniversary tour dates — without Bay Area stops». San Francisco Chronicle (ամերիկյան անգլերեն). Արխիվացված է օրիգինալից April 24, 2024-ին. Վերցված է 2024-05-23-ին.
  2. ↑ «Adele To Michael Jackson: Who's Won The Most GRAMMYs In A Night?». The Recording Academy. 15 May 2017. Արխիվացված օրիգինալից 10 March 2019-ին. Վերցված է February 8, 2019-ին.
  3. ↑ «Gold & Platinum – Top Tallies – Top Artists (Albums)». Recording Industry Association of America. Արխիվացված օրիգինալից 3 December 2017-ին. Վերցված է May 18, 2019-ին.
  4. ↑ Szaroleta, Tom (October 19, 2017). «Echoes of Woodstock: Santana one of the few big names still on the road». The Florida Times-Union. Արխիվացված օրիգինալից 19 October 2017-ին. Վերցված է October 19, 2017-ին.
  5. ↑ "Santana" Արխիվացված 26 Օգոստոս 2016 Wayback Machine.
  6. ↑ 6,0 6,1 6,2 6,3 Fong-Torres, Ben (December 7, 1972). «The Resurrection of Santana». Rolling Stone. Վերցված է August 26, 2022-ին.
  7. ↑ Prown, Pete; Newquist, Harvey P.; Eiche, Jon F. (1997), Legends of rock guitar, Hal Leonard Corporation, ISBN 978-0-7935-4042-6, Վերցված է 2015-08-24-ին
  8. ↑ 8,0 8,1 8,2 8,3 8,4 8,5 8,6 8,7 8,8 Leng, 2000
  9. ↑ 9,0 9,1 9,2 9,3 Grundy, Stuart; Tobler, John (1983). «The Guitar Greats – Carlos Santana». BBC Books – via Rock's Backpages.
  10. ↑ Lynn, Canning (April 29, 2019). «1969 Amador Gold Rush Music Festival». Eagle Magazine (ամերիկյան անգլերեն). Արխիվացված օրիգինալից 22 September 2023-ին. Վերցված է 2023-09-15-ին.
  11. ↑ «Billboard». 1970-06-27. Վերցված է 2015-08-24-ին.
  12. ↑ Thompson, Howard (August 19, 1971). «Rousing 'Soul to Soul'». The New York Times. Արխիվացված օրիգինալից 24 March 2022-ին. Վերցված է 22 September 2019-ին.
  13. ↑ «Gold & Platinum Turns 60!». RIAA. 2018. Արխիվացված օրիգինալից 26 April 2018-ին. Վերցված է 7 June 2024-ին.
  14. ↑ DHNS (17 November 2012). «Viva Santana!». Deccan Herald (անգլերեն). Արխիվացված օրիգինալից 2 November 2013-ին. Վերցված է 7 June 2024-ին.
  15. ↑ «42nd Annual GRAMMY Awards». grammy.com. Արխիվացված օրիգինալից 8 March 2022-ին. Վերցված է 7 June 2024-ին.
  16. ↑ Grow, Kory (21 February 2020). «'I Felt Really, Really High': Carlos Santana Looks Back on His Historic 2000 Grammy Night». Rolling Stone. Վերցված է 7 June 2024-ին.
  17. ↑ Smith, Steve (19 February 2013). «Santana Reuniting classic 60's and 70's lineup». Press Telegram. Արխիվացված է օրիգինալից 11 April 2013-ին. Վերցված է 20 March 2013-ին.
  18. ↑ «Santana – Corazon – Live From Mexico: Live It To Believe It DVD». Santana.hifi247.com. 2014. Արխիվացված է օրիգինալից 25 October 2014-ին. Վերցված է 25 October 2014-ին.
  19. ↑ «From Team Santana: April 15th, 2016 marks the release date of Santana IV...». Facebook. 25 January 2016. Վերցված է 10 February 2016-ին.
  20. ↑ «Listen to Santana – 'Anywhere You Want To Go'». news.iheart.com. 1 February 2016. Արխիվացված օրիգինալից 24 February 2016-ին. Վերցված է 10 February 2016-ին.
  21. ↑ «Legendary Musician Carlos Santana Signs with Concord Records». Concord Music. April 2019. Արխիվացված օրիգինալից 20 April 2019-ին. Վերցված է 9 April 2019-ին.
  22. ↑ Erlewine, Stephen. «Santana – In Search of Mona Lisa: Review». AllMusic. Վերցված է 9 April 2019-ին.
  23. ↑ «Carlos Santana: "A Musician Should Have a Few Career Suicide Moments"». 4 June 2024.

Արտաքին հղումներ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Santana» հոդվածին։
Ֆոտո, վիդեո և աուդիո
Թեմատիկ կայքեր
Բառարաններ և հանրագիտարաններ
Ստացված է «https://hy.wikipedia.org/w/index.php?title=Santana&oldid=10214646» էջից