(486958) Arrokoth

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
NAU Stars.png
Spacer-133x3.gif
CD 2c.png
CD 2c.png
(486958) 2014 MU69
(1110113Y, PT1, Ultima Thule)
Ultima thule color.png
2014 MU69 աստերոիդի լուսանկար արված 2019 թվականի հունվարի 1-ին 137 հազար կմ հեռավորությունից
Հիմնական տվյալներ
Հայտնաբերել էՀաբլ (աստղադիտակ),
27 հունիսի 2014 թ.
Ժամանակավոր համար2014 MU69
Պատկանում է խմբինՏրանսնեպտունային մարմիններ[1] և Քյուբիվանո
JPL Small-Body Database2486958
Բացարձակ մեծություն (H)9,1014
Ուղեծրային տվյալներ
Էքսցենտրիսիտետ0,052391161103 ± 0,42111[2]
Միջին շարժում107 348,93023395 ± 8624,2 օր
Թեքվածություն2,444443541335 ± 0,031099 °[2]
Միջին անոմալիա295,152
Ֆիզիկական հատկանիշներ
Շառավիղ25-30-ից 45 կմ
Ալբեդո0,04—0,15

Commons-logo.svg 486958 Arrokoth Վիքիպահեստում

(486958) 2014 MU69 (ոչ պաշտոնական անվանումը՝ Ultima Thule[3]), տրանսնեպտունային աստերոիդ Կոյպերի գոտում, որը 2015 թվականին որպես ուսումնասիրության գլխավոր թիրախ է ընտրվել Պլուտոնի մոտով թռչող Նոր հորիզոններ արբանյակի համար։ Սարքը նրան է հասել 2019 թվականի հունվարի 1-ին, գտնվելով 3500 կմ հեռավորության վրա[4]։ Այս պահին այն համարվում է գիտությանը հայտնի ամենահեռավոր օբյեկտը, որին հասել է երկրային սարքը (6,5 մլրդ կմ հեռավորություն երկրից)[5]։

Հայտնաբերում[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Աստերոիդը հայտնաբերվել է Հաբլ տիեզերական աստղադիտակի օգնությամբ[6]։ ՆԱՍԱ-ն այդ մասին հայտարարել է 2014 թվականի հոկտեմբերին[7]։

Անվանում[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Հայտնաբերման պահին «Հաբլ» աստղադիտակի կայքում այն կոչված էր «1110113Y» ժամանակավոր անվանումով։ «Նոր Հորիզոններ» արբանյակի հետ աշխատող թիմում այս օբյեկտն ուներ PT1 անվանումը (անգլ.՝ potential target 1, «պոտենցիալ թիրախ № 1»)[8][9]։ Հետագայում փոքր մոլորակների կատալոգում աստերոիդը նշանակվեց հերթական համարով՝ 486958[10]։

Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  1. 1,0 1,1 JPL Small-Body Database
  2. 2,0 2,1 2,2 2,3 http://ssd.jpl.nasa.gov/sbdb.cgi?sstr=3713011
  3. William Harwood։ «NASA’s New Horizons spacecraft heads for New Year’s encounter with distant world»։ Spaceflight Now (անգլերեն)։ Վերցված է 2018-12-31 
  4. Johns Hopkins University Applied Physics Laboratory (1 January 2019)։ «New Horizons Successfully Explores Ultima Thule»։ New Horizons։ Արխիվացված է օրիգինալից 1 January 2019-ին։ Վերցված է 1 January 2019 
  5. «NASA’s New Horizons Team Selects Potential Kuiper Belt Flyby Target» (անգլերեն)։ NASA։ 2015-08-28։ Վերցված է 2015-08-29 
  6. «NewsCenter — Hubble to Proceed with Full Search for New Horizons Targets (07/01/2014) — Release Images»։ HubbleSite։ 1 July 2014։ Վերցված է 9 November 2014 (անգլ.)
  7. Schmidt Klaus (2 July 2014)։ «‘Hubble’ to Proceed with Full Search for ‘New Horizons’ Targets»։ International Space Fellowship։ Վերցված է 9 November 2014 
  8. Amanda Zangari (28 марта 2015)։ «Сообщение в блоге, который ведёт Аманда Зангари, постдок в команде «Новых горизонтов»»։ блог «Postcards from Pluto» (անգլերեն)։ Վերցված է 2015-03-31 
  9. Emily Lakdawalla (2014/10/15)։ «Finally! New Horizons has a second target» (անգլերեն)։ Վերցված է 2015-02-07 
  10. JPL Small-Body Database Browser: 486958 (2014 MU69)

Արտաքին հղումներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]