Ֆևզի Չաքմաք

Ֆևզի Չաքմաք
Կուսակցություն՝	Nation Party?
Կրթություն՝	Օսմանյան ռազմական քոլեջ և Կուլետի ռազմական լիցեյ
Մասնագիտություն՝	քաղաքական գործիչ և ռազմական գործիչ
Ծննդյան օր	հունվարի 12, 1876(1876-01-12)
Ծննդավայր	Rumelikavağı, Ստամբուլ, Օսմանյան կայսրություն
Վախճանի օր	ապրիլի 10, 1950(1950-04-10)[…] (74 տարեկան)
Վախճանի վայր	Ստամբուլ, Թուրքիա
Գերեզման	Eyüpsultan Cemetery
Թաղված	Eyüpsultan Cemetery
Քաղաքացիություն	Օսմանյան կայսրություն և  Թուրքիա
Ինքնագիր
Պարգևներ	, , , , , Երկաթե խաչ , , և

Մուստաֆա Ֆևզի Չաքմաք փաշա (թուրքերեն՝ Mustafa Fevzi Çakmak Paşa, հունվարի 12, 1876(1876-01-12), Rumelikavağı, Ստամբուլ, Օսմանյան կայսրություն - ապրիլի 10, 1950(1950-04-10)^[…], Ստամբուլ, Թուրքիա), օսմանցի և թուրք ռազմական գործիչ, մարշալ, Թուրքիայի վարչապետ (1921-1922) և Քեմալ Աթաթուրքի մերձավոր զինակիցներից մեկը։ Ֆևզի Չաքմաքի զարմուհին՝ Մյուֆիդե Իլհանը, Թուրքիայի առաջին կին քաղաքապետն է։

Աթաթուրք և Չաքմաք (աջից), 1.11.1937

Կենսագրություն

Օսմանյան ժամանակաշրջան

Ծնվել է Բեյքոզում, Ստամբուլի շրջանում, զինվորականի ընտանիքում։ Հինգ տարեկանից սկսել է սովորել։ Կուլելի բարձրագույն ռազմական դպրոցն ավարտելուց հետո 1893 թվականի հունիսի 29-ին ընդունվել է Պանգալթի ռազմական դպրոց։ 1898 թվականի դեկտեմբերի 25-ին հաջողությամբ ավարտելով ուսումը՝ ծառայության է անցել է Օսմանյան կայսրության բանակ, որպես լեյտենանտ։ 1898 թվականի դեկտեմբերին նա ավարտել է ակադեմիան (Mekteb-I Erkân-ı Harbiye-i Şâhâne) և որպես ավագ նշանակվել է գլխավոր շտաբի 4-րդ բաժին։

1899 թվականի ապրիլին Միտրովիցայում Սեմզի փաշայի հրամանատարությամբ նա դարձել է 18-րդ կանոնավոր բաժնի շտաբ-սպա։ 1908 թվականի դեկտեմբերին նշանակվել է Թաշլիցի նահանգապետ և կայազորի հրամանատար, միաժամանակ 35-րդ բրիգադի հրամանատար։ 1910 թվականի հուլիսին նշանակվել է Կոսովոյում ժամանակավոր կորպուսի շտաբի պետ։

1911 թվականի հունվարին նա նշանակվել է գլխավոր շտաբի 4-րդ բաժին։ Իտալա-թուրքական պատերազմի սկսվելուց հետո տեղափոխվել է Արևմտյան բանակ, որը ձևավորվել է Արևմտյան Ռումելիայի պաշտպանության համար։ 1911 թվականի հոկտեմբերին նա նշանակվել է Պեչսկի շրջանի նահանգապետ։ Սակայն շուտով վերադարձել է Ստամբուլ՝ շարունակելու գլխավոր շտաբի 4-րդ բաժնի աշխատանքը։ 1912 թվականի փետրվարին տեղափոխվել է Կոսովոյի ադմինիստրացիա։

1912թ. սեպտեմբերի վերջին նա նշանակվել է Վարդարի բանակի 1-ին բաժնի պետ (օպերացիաների պետ)՝ Զեքի փաշայի հրամանատարությամբ, որը կազմավորվել է Արևմտյան բանակում։ Բալկանյան առաջին պատերազմի ժամանակ Կումանովոյի ճակատամարտում կրած պարտությունից հետո նա գրում էր, որ Օսմանյան ուժերի տարածումը մեծ տարածքում նախաձեռնություն է տվել հակառակորդին, իսկ զորահավաքի և համակենտրոնացման ծրագիրն էլ վատ է մշակվել։ Նա նաև մատնանշել է հրետանային վերապատրաստման, մարտական պատրաստվածության անլար և ավիացիոն մասերի լուրջ թերությունները․ Մարտում կրած պարտությունից հետո Վարդարի բանակը ստիպված եղավ նահանջել դեպի Ալբանիա։ 1913 թվականի հունիսի վերջին նա վերադարձել է Ստամբուլ։ 1913 թվականի օգոստոսի սկզբին նշանակվել է Անկարայի պահուստային դիվիզիայի հրամանատար, իսկ նոյեմբերին՝ 2-րդ հետևակային դիվիզիայի հրամանատար։

1913 թվականի դեկտեմբերի վերջին նա նշանակվել է 5-րդ կորպուսի հրամանատար, որը մասնակցել է Դարդանելի գործողության ընթացքում տեղի ունեցած մարտերին։ 1916 թվականի ապրիլին նա նշանակվել է Արևելյան ճակատի 3-րդ ռազմական օկրուգի հրամանատար, իսկ նույն թվականի սեպտեմբերին՝ Կովկասյան 2-րդ կորպուսի հրամանատար։ 1917 թվականի հուլիսին նշանակվել է Դիարբեքիրում տեղակայված 2-րդ բանակի հրամանատար։

1917 թվականի հոկտեմբերին ընդունել է 7-րդ բանակի հրամանատարությունը, որը մարտական գործողություններ էր վարում Սինայ-Պաղեստինյան արշավի ընթացքում։ 1918 թվականի փետրվարին նա գրել էր  10-րդ գերմանական բանակի հրամանատար Էրիխ ֆոն Ֆալկենհայնին կապի, մատակարարման և հավաքագրումների ցածր արդյունավետության հետ կապված լուրջ խնդիրների մասին։ Բացի այդ, նա նշել է թուրքական զորքերի մարտական պատրաստության անբավարար մակարդակը։

1918 թվականի հուլիսին նրան շնորհվել է Ֆերիկի զինվորական կոչում (թուրքերեն՝ Ferîk-i evvel; դիվիզիոնի հրամանատար)։ Սակայն նույն տարվա օգոստոսին ստիպված էր մեկնել Ստամբուլ բուժման։

Հանրապետական ժամանակաշրջան

Ֆևզի Չաքմաք փաշա

1920 թվականին նա հետևել է Քեմալ Աթաթուրքին Սամսունի մոտ և մշտապես աջակցել նրան Թուրքիայի անկախության համար մղվող պատերազմում։ 1920 թվականի մայիսին Օսմանյան ռազմական դատարանը նրան մահվան դատավճիռն էր կայացրել։

Սևրի հաշտության պայմանագրից հետո Թուրքիայի զորքերը նվազել են մինչև երկու բանակ։ Էրզրումի Արևելյան ճակատում գտնվող մի բանակ ղեկավարում էր Քյազըմ Կարաբեքիրը, մյուսը, որը գտնվում էր Անկարայի արևմտյան ճակատում, ղեկավարում էր Ալի Ֆուաթը։

Kütahya-Atlanta Fevzi-ում լուրջ մարտական կորուստներից հետո, իր վերահսկողության տակ վերցրեց բանակի կառավարումը։ Նա կանգնեցրեց թուրքական բանակի նահանջը և թույլ չտվեց հունական զորքերին Սակարյեի ճակատամարտում վերցնել Անկարան)։ Փետրվարն ու Քեմալը կազմակերպեցին և գլխավորեցին 1922 թվականի օգոստոսի 31-ին Դումլուփընարի հաղթական ճակատամարտը։ Այդ ամենի համար երկուսն էլ ստացել են չին ֆելդմարշալի կոչում՝ մնալով Թուրքիայի պատմության մեջ միակ մարդիկ այդ աստիճանով։ Նույնիսկ այսօր, երբ թուրքերը խոսում են Mareşal (ֆելդմարշալ), նրանք ենթադրում են Մուստաֆա Ֆևզին։

1920-1921 թվականներին զբաղեցրել Է Թուրքիայի վարչապետի առաջին տեղակալի պաշտոնը, այնուհետև նշանակվել է երկրի վարչապետ (1921 թվականի հունվարի 24-ից մինչև 1922 թվականի հուլիսի 9-ը)։

1924 թվականին որոշում է կայացրել հեռանալ քաղաքականությունից և իրեն նվիրել զինվորական ծառայությանը՝ վայր դնելով խորհրդարանի պատգամավորի լիազորությունները։

1924 թվականի մարտի 3-ից մինչև 1944 թվականի հունվարի 12-ը նա եղել է Թուրքիայի զինված ուժերի գլխավոր շտաբի պետը։

Մահացել է 1950 թվականի ապրիլի 10-ին, թաղվել Ստամբուլում։

Մրցանակներ

Օսմանյան կայսրություն․

• «Գերազանցության համար» արծաթե մեդալ («Իմտիյազ») (1900 թվականի հունվարի 23)
• Մեջիդիեի 5-րդ աստիճանի շքանշան (1900 թվականի օգոստոսի 22)
• 4-րդ աստիճանի Օսմանիյե շքանշան (1906 թվականի հուլիսի 17)
• Ռազմական մեդալ (1915 թվականի հոկտեմբերի 2)
• «Արժանիքների համար» ոսկե մեդալ («Լիակաթ») (1916 թվականի հունվարի 17)
• «Գերազանցության համար» ոսկե մեդալ («Իմտիյազ») (1916 թվականի նոյեմբերի 11)
• 2-րդ աստիճանի «Օսմանիյե» շքանշան սրերով (1917 թվականի սեպտեմբերի 23)
• 1-ին աստիճանի «Օսմանիյե» շքանշան սրերով (1918 թվականի հունվարի 7)

Թուրքիայի Հանրապետություն․

• «Անկախության համար» մեդալ(«Իստիկլյալ») (1923 թվականի նոյեմբերի 21)

Գերմանական կայսրություն․

• 2-րդ դասի երկաթե խաչ (Պրուսիայի թագավորություն, 1915 թվականի դեկտեմբերի 26)
• Վյուրտեմբերգի թագի շքանշան (Վյուրտեմբերգի թագավորություն, 1918 թվականի հունիսի 19)

Ավստրո-Հունգարիա․

• 2-րդ աստիճանի «Ռազմական արժանիքների համար» խաչ (1917 թվականի ապրիլի 3)

Արտաքին հղումներ

• [1] Turkish Ministry of Tourism and Culture
• [2] Archived 2019-10-06 at the Wayback Machine.