Ֆրիդրիխ Էբերտ հիմնադրամ
| Բնագավառ | voluntary sector | |
|---|---|---|
| Ստեղծում | 1925 | |
| Funder | Բաց հասարակություն հիմնադրամ | |
| Կոչվել է ի պատիվ | Ֆրիդրիխ Էբերտ | |
| Ղեկավար | Մարտին Շուլց | |
| Երկիր | Գերմանիա | |
| Վարչատարածքային միավոր | • Հյուսիսային Հռենոս-Վեստֆալիա • Քյոլնի վարչական շրջան • Բոնն | |
| Կոորդինատներ | 50°42′8″N 7°8′5″E | |
| Անդամակցություն | Գերմանիայի եվրոպական շարժում, Foundation for European Progressive Studies, Պրոգրեսիվ ալյանս, Arbeitskreis Deutscher Bildungsstätten, German Commission for UNESCO, Forum Menschenrechte, Conference of NGOs | |
| Member count | 130 | |
| Կազմակերպչաիրավական ձև | eingetragener Verein | |
| Ընդհանուր ակտիվներ | 144 756 448,14 եվրո, 153 454 992,61 եվրո | |
| Total revenue | 194 600 000 եվրո, 208 338 913,57 եվրո, 197 640 978,35 եվրո | |
| Դուստր ընկերություն | Instituto Latinoamericano de Investigaciones Sociales | |
| Համագործակցություն | Human Rights Advocacy Centre | |
| Գլխամասի վայր | Friedrich-Ebert-Foundation head office | |
| Աշխատակիցներ | 1589 | |
| Պաշտոնական կայք | fes.de | |
| Organisation tax status | tax-exempt under the German Fiscal Code | |
| Official color | կարմիր | |
| Կազմված է | library of the Friedrich-Ebert-Stiftung | |
Ֆրիդրիխ Էբերտ հիմնադրամ (գերմ.՝ Friedrich-Ebert-Stiftung), գերմանական քաղաքական կուսակցության հիմնադրամ, որը կապված է Գերմանիայի Սոցիալ-դեմոկրատական կուսակցության (SPD) հետ, բայց անկախ է նրանից[1][2]։ Հիմնադրվել է 1925 թվականին որպես Ֆրիդրիխ Էբերտի՝ Գերմանիայի առաջին ժողովրդավարական ճանապարհով ընտրված նախագահի քաղաքական ժառանգություն, այն ամենամեծը և ամենահինն է գերմանական կուսակցությունների հետ կապված հիմնադրամներից: Գտնվում է Բոննում և Բեռլինում, ունի գրասենյակներ և նախագծեր ավելի քան 100 երկրներում: Գերմանիայի ամենահին կազմակերպությունն է, որը խթանում է ժողովրդավարությանը և քաղաքական կրթությանը:
Պատմություն
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]Հիմնադրամն անվանվել է Ֆրիդրիխ Էբերտի անունով (1871–1925), երբ նա եղել է Գերմանիայի սոցիալ-դեմոկրատիայի նախագահ (1919–1925)։ Իր կտակում նշել է, որ իր հուղարկավորության նվիրատվություններից ստացված հասույթը պետք է ուղղվի հիմնադրամի ստեղծմանը։ Գերմանիայի սոցիալ-դեմոկրատական կուսակցության այն ժամանակվա նախագահ Քոնրադ Լյուդվիգը հանձն է առել հիմնադրամի ստեղծման պատասխանատվությունը, որը կատարել է Էբերտի մահից մի քանի օր անց՝ 1925 թվականին։ Հիմնադրամի հիմնական խնդիրն է եղել աշխատել կրթության ոլորտում աշխատողների խտրականության դեմ։ «Ֆրիդրիխ Էբերտ հիմնադրամը նպատակ ունի պետական աջակցություն տրամադրել իշխանությամբ օժտված երիտասարդ պրոլետարներին՝ պետության կողմից հավատարմագրված ուսումնական հաստատություններում ուսումը ֆինանսավորելու համար: Որպես հիմնական սկզբունք ֆինանսավորում ստանում են միայն այն մարդիկ, որոնք կուսակցական կազմակերպությունից ունեն երաշխավորագիր»։ 1931 թվականի վերջի դրությամբ 295 ուսանողներ ֆինանսավորվել են ավելի քան 52,000 մարկով: Հիմնադրամի ֆինանսավորումը ձախողվել է Մեծ դեպրեսիայի հետևանքով: Կազմակերպությունը սոցիալ-դեմոկրատական կրթության և մշակույթի կազմակերպության մի մասն է, որի գործունեությունը կուսակցության հետ մեկտեղ կասեցվել է 1933 թվականին՝ նացիստների կողմից։
1946 թվականին այն վերստեղծվել է Գերմանիայի Սոցիալիստական Ուսանողական Ֆեդերացիայի հիմնադիր ժողովում։ 1954 թվականին այն վերակազմավորվել է որպես բարեգործական կազմակերպություն «ժողովրդավարական կրթության առաջխաղացման համար»։ FES-ը հիմնադրվել է որպես անկախ, ինքնամփոփ ինստիտուտ: 1960-ականներից սկսած կրթական ծրագրերից բացի հիմնադրամը նաև աշխատել է զարգացման աջակցության ոլորտում: Այն աջակցել է ժողովրդավարության և ազատության շարժումներին, օրինակ՝ Աֆրիկյան ազգային կոնգրեսին (ANC) և կարևոր դեր է խաղացել Հունաստանում, Իսպանիայում և Պորտուգալիայում բռնապետական ռեժիմների հաղթահարման գործում, օրինակ՝ Պորտուգալիայի Սոցիալիստական կուսակցությունը ստեղծվել է Գերմանիայի Բադ Մյունստերայֆել քաղաքի Էֆերտյան դպրոցում:
2018 թվականին Գերմանական պետությունը սուբսիդավորել է հիմնադրամի աշխատանքը 170 միլիոն եվրոյով[3]։
Ֆրիդրիխ Էբերտի անվան ակադեմիական հիմնադրամ
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]Ակադեմիական հիմնադրամը (FES) հանդիսանում է Գերմանիայում երիտասարդ տաղանդների (Begabtenförderwerke) զարգացման և պետական ֆինանսավորում ունեցող տասներեք կազմակերպություններից: Գերմանացի ուսանողների 1%-ից պակասը կրթաթոշակ է ստանում տասներեք կազմակերպություններից մեկում (FES, Studienstiftung, Կոնրադ Ադենաուեր հիմնադրամ, Ֆրիդրիխ Նաումանի «Հանուն ազատության» հիմնադրամ, Հանս Զեյդելի հիմնադրամ, Հենրիխ Բոյլի հիմնադրամ, Ռոզա Լյուքսեմբուրգի հիմնադրամ, Կուսանուսվերկ հիմնադրամ, Էռնստ Լյուդվիգի անվան հիմնադրամ)[4]։
Հետագա գործունեություն
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]Ներկայումս Ֆրիդրիխ Էբերտի հիմնադրամն աշխատում է մի քանի հարյուր աշխատակիցների հետ Բոննի և Բեռլինի գրասենյակներում, ինչպես նաև Գերմանիայի 14 տարածաշրջանային գրասենյակներում և ակադեմիայում, ինչպես նաև ավելի քան 100 օտարերկրյա գործակալություններում: Ֆինանսավորվում է հիմնականում դաշնային բյուջեի և տարբեր Բունդեսլանդեր բյուջեների դրամաշնորհների միջոցով։
Հիմնադրամի պատմական հետազոտական կենտրոնը պարունակում է նաև սոցիալ-դեմոկրատիայի արխիվը և նրա գրադարանները Բոննում և Տրիերում գտնվող Կառլ Մարքսի տանը: Այն սոցիալական և բանվորական շարժման պատմության փաստաթղթերի ամենամեծ հավաքածուներից մեկն է:
1982 թվականից հիմնադրամը շնորհում է 10,000 եվրո մրցանակ, որը կոչվում է Das politische Buch («Քաղաքական գիրք»)՝ ուշագրավ քաղաքական գրքերի ստեղծումը խթանելու համար: Մրցանակը ծառայում է 1933 թվականի մայիսի 10-ին տեղի ունեցած նացիստական գրքի այրման դեպքի մասին մարդկանց հիշեցման համար։
Հակասություն
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]2017 թվականին Ֆրիդրիխ Էբերտի հիմնադրամը հարձակման է ենթարկվել մի խմբի կողմից, որը կոչվել է «Pun Storm», այդ նույն կիբեռ-լրտեսական խումբը ուղղված է եղել Ֆրանսիայի նախագահի թեկնածու Էմանուել Մակրոնի այդ տարվա քարոզարշավի դեմ, այդ ժամանակ խումբը օգտագործել է էլեկտրոնային փոստի ֆիշինգի հնարքներ և փորձել է չարամիտ ծրագրեր տեղադրել հիմնադրամում[5]։
2022 թվականին Ֆրիդրիխ Էբերտի հիմնադրամին արգելվել է աշխատել Ռուսաստանում[6]։ 2024 թվականին այն Ռուսաստանի իշխանությունների կողմից ճանաչվել է որպես «անցանկալի կազմակերպություն»[7]։
Նախագահների ցանկ
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]- 1953–1970՝ Գերհարդ Վայսեր
- 1970–1983՝ Ալֆրեդ Նաու
- 1983–1987՝ Հայնց Կյուն
- 1987–2003՝ Հոլգեր Բյորներ
- 2003–2010՝ Անկե Ֆուկս
- 2010–2012՝ Փիթեր Ստրաք
- 2013–2020՝ Կուրտ Բեկ և Դիտեր Շուլտե
- 2020–այսօր՝ Մարտին Շուլց
Տես նաև
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]Ծանոթագրություններ
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]- ↑ Freise M. (2010) Friedrich Ebert Stiftung. In: Anheier H.K., Toepler S. (eds) International Encyclopedia of Civil Society. Springer, New York, NY. .
- ↑ Braun, Bernd. Wie alles begann: 80 Jahre Friedrich-Ebert-Stiftung – eine Außenansicht (PDF) (գերմաներեն). FES Publikation. Վերցված է 17 March 2021-ին.
- ↑ "Spur des Geldes: Wie der Staat mit Millionen eine linke Anti-Hass-Industrie unterstützt" focus.de, 28 june 2020
- ↑ «Startseite». stipendiumplus.de. Վերցված է 2019-09-16-ին.
- ↑ Eric Auchard (25 April 2017), Cyber spies target German party think-tanks ahead of election Reuters.
- ↑ Maria Sheahan (11 April 2022), German foundation expelled from Russia says will continue democracy work Reuters.
- ↑ «Минюст внес в реестр «нежелательных» четыре новые организации». OVD-Info (ռուսերեն). 2024-03-04. Արխիվացված է օրիգինալից 2024-03-05-ին. Վերցված է 2024-03-05-ին.