Ֆրիգգ (դիցաբանություն)
| Ֆրիգգ | |
|---|---|
 | |
| Տեսակ | ականդինավյան աստված |
| Դիցաբանություն | Սկանդինավյան դիցաբանություն |
| Սեռ | իգական |
| Անդամակցություն | Ásynjur? |
| Հայր | Fjörgynn? |
| Ամուսին | Օդին[1] և Vili and Vé? |
| Զավակներ | Բալդր[2] |
 Frigg Վիքիպահեստում | |
Ֆրիգգ, աստվածուհի գերմանական դիցաբանության մեջ։ Գրեթե բլոր աղբյուրներում նա Օդինի կինն է համարվում։ Հին բարձր գերմաներենում և հին սկանդինավյան աղբյուրներում նա նաև կապ ունի Ֆուլա աստվածուհու հետ։ Անգլերենում «friday» (ուրբաթ) շաբաթվա օրը կապված է նրա անվան հետ, որ թարգմանաբար նշանակումա է Ֆրիգգի օր։
Սկանդինավյան դիցաբանության Ֆրիգը կապված է կանխատեսման ու իմաստության հետ։
Ֆրիգգը գլխավոր աստված Օդինի կինն է և բնակվում է Ֆենսալիրի ճահճուտներում, և հայտի է իր կանխագուշակումներով կապված Ֆուլլայի, Լոֆնի, Հլինի, Գնայի հետ և երկդիմորեն կապված է Երկիր մոլորակի հետ, այլ ձևերում նա հստակ կերպով կապված է Երկրի հետ։ ֆրիգի և օդինի երեխաներից է Բալդրը։
Քրիստոնեության ընդունումից հետո Ֆրիգը շարունակեց գոյություն ունենալ սկանդինավյան ժողովրդական բանահյուսության մեջ։ Ներկայումս Ֆրիգը հայտնվում է ժամանակակից հանրամատչելի արվեստում, որպես արվեստի ինչ որ թեմա և երբեմն էլ այն ընդունվում է որպես պաշտամունքի առարկա գերմանական նորոհեթանոսության մեջ։
Ստուգաբանություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Ֆրիգ և ֆրիջ աստվածային անունները ազգակից բառեր են, որոնք երկուսն էլ ծագում են նախագերմանական ֆրիջազ (frijaz) սանսկրիտ priyā կնոջ անունից և ավեստան fryā կնոջ անվանումից, որոնք երկուսն էլ նշանակում են սիրելի, պաշտելի։
Ներկայումս լատիներ ա թեքման պատկանող բառերը երբեմն վերաբերում են իգական սեռին, որի արդյունքում ստացվել է Ֆրիգգա անվանումը[3]։ Այս ձևը նաև օգնում է տարբերակել աստվածաուհուն անգլերեն բառից տարբերակելու համար[4]։
Անգլերեն շաբաթվա օրվա անվանումը (Friday) ծագում է հին անգլերենից, որ նշանակում է Ֆրիգգի օր[3]։
Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- ↑ различные авторы Энциклопедический словарь (ռուս.) / под ред. И. Е. Андреевский, К. К. Арсеньев, Ф. Ф. Петрушевский — СПб.: Брокгауз — Ефрон, 1907.
- ↑ Балдур (ռուս.) // Энциклопедический словарь / под ред. И. Е. Андреевский — СПб.: Брокгауз — Ефрон, 1891. — Т. IIа. — С. 796.
- ↑ 3,0 3,1 See for example (Bulfinch 1913, էջ. 344).
- ↑ Sheard, 2011, էջ 238
| ||||||
