Ֆրանկֆուրտի մայր տաճար

Ֆրանկֆուրտի մայր տաճար;
Հիմնական տվյալներ
Տեսակ	եկեղեցի
Երկիր	Գերմանիա
Տեղագրություն	Altstadt (Frankfurt/Main)?
Դավանանք	կաթոլիկություն
Թեմ	Roman Catholic Diocese of Limburg?
Ժառանգության կարգավիճակ	մշակութային հուշարձան
Նվիրված	Բարդուղիմեոս առաքյալ
Անվանված	Բարդուղիմեոս առաքյալ
Ճարտարապետ	Madern Gerthener?
Ճարտարապետական ոճ	Գոթիկա
Հիմնադրված	1550
Բարձրություն	95 մետր
	dom-frankfurt.de

Ֆրանկֆուրտի մայր տաճար կամ Սուրբ Բարդուղիմեոսի կայսերական տաճար (գերմ.՝ Kaiserdom St. Bartholomäus), Մայնի Ֆրանկֆուրտի ամենամեծ տաճարը: Տաճարում նախկինում անցկացվել են Հռոմեական Սրբազան կայսրության կայսրերի թագադրման արարողություններ:

Իր գոյության ողջ ընթացքում տաճարը եղել է կայսերական և ոչ թե եպիսկոպոսության մայր տաճար: Նրա` որպես ազգային խորհրդանիշի ընկալումը կապված է Հռոմեական Սրբազան կայսրության քաղաքական-պատմական դերով: 19-րդ դարում տաճարը դարձել է գերմանական ազգի միավորման խորհրդանիշը:

Պատմություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Տեղը, ուր վեր է խոյանում ներկայիս տաճարը, ժամանակին ընկած է եղել երկու գետերի միջև: Այս տեղանքը բնակեցված է եղել դեռևս նեոլիթի շրջանում: Այն մշտապես բնակեցված է եղել առնվազն կելտերի շրջանից, այսինքն` վերջին 2.500 տարիների ընթացքում:

Հռոմեական կայսրության շրջանում տաճարի տեղում կառուցված է եղել կապելա (83-260 թվականներ), այնուհետև դաստակերտ, հետո էլ` շինություն, որ նախորդել է ներկայիս տաճարին` Մերովինգների պալատական կապելան (6-րդ դար), Կարոլինգների պալատական կապելան (8-9-րդ դարեր) և Փրկչի բազիլիկը (9-13-րդ դարեր): 13-րդ դարում շինությունների մի մասը վերաշինվել է: Հենց այդ ժամանակաշրջանն էլ կարելի է համարել ներկայիս տաճարի հիմնադրման սկիզբը:

Տաճարի վերջին ավերածություններից են 1867 թվականի հրդեհը և ռմբակոծությունները Երկրորդ համաշխարհային պատերազմի ժամանակ: Ամեն անգամ մասնակի ավերածություններից հետո տաճարը վերակառուցվել է:

1990-ական թվականներին հայտնաբերվել է ազնվականական դասի աղջկա դամբարան, որ թվագրվում է 7-րդ դարին: Նրա վրա ամրացվել է հուշատախտակ:

Մասունքներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ամենաարժեքավոր մասունքը, որ պահվել է տաճարում. համարվել է սուրբ Բարդուղիմեոս առաքյալի գանգի վերին մասը: 1239 թվականից նա համարվում է տաճարի հովանավոր սուրբը: