Ֆուձիվարա նո Կամատարի (ճապ.՝ 藤原 鎌足, 614[1][2][3] - նոյեմբերի 14, 669[1]), Ասուկի ժամանակաշրջանի ճապոնացի քաղաքական գործիչ, Յամատոսի պալատական, ազնվական։ Ծագումով Նակատոմիի (ճապ.՝ 中臣氏) տոհմից է։ Ֆուջիվար տոհմի ցեղապետն է։ Հայտնի է Նակատոմի-նո Կամատարի (ճապ.՝ 中臣鎌足) և Նակատոմի նո Կամակո (ճապ.՝ 中臣鎌子) անուններով։
Արքայազն Նակա-նո Օեի հետ միասին եղել է Սոգայի տոհմի ընդդիմության և 645 թվականի հեղաշրջման կազմակերպիչը, որը վերացրել է Սոգի բռնապետերի տոհմը։ Առաջնային դեր է խաղացել է առաջատար դեր Տայկի բարեփոխումների նոր կառավարության մեջ, որը հիմք է դրել ճապոնական իրավական պետության համար։ Նա հանդես է եկել որպես գլխավոր խմբագիրներից մեկը, որը պատասխանատու է Ճապոնական իրավական օրենսգրքի մշակման համար, որը հայտնի է որպես Սանդայ-կյակու-սիկի և երբեմն կոչվում է երեք սերունդների կանոններ և դրույթներ[4]։ Արժանիքների համար Տենձի կայսեր կողմից ստացել է բարձրագույն պաշտոնյայի աստիճան և Ֆուձիվարի ազգանուն` ազնվական նոր տոհմ հիմնելու իրավունքով։