Ֆյոդոր Շչերբաչենկո
 | |||
|---|---|---|---|
 | |||
| Քաղաքացիությունը |
 Ռուսաստան | ||
| Ծննդյան ամսաթիվ | օգոստոսի 13, 1962 (62 տարեկան) | ||
| Ծննդավայր | Կրասնոդար, ԽՍՀՄ | ||
| Դիրք | հարձակվող | ||
|
| |||
|
| |||
|
| |||
|
| |||
|
| |||
Ֆյոդոր Անատոլևիչ Շչերբաչենկո (օգոստոսի 13, 1962, Կրասնոդար, ԽՍՀՄ), ռուս ֆուտբոլիստ, հարձակվող, մարզիչ և ֆուտբոլային ֆունկցիոներ
Կենսագրություն
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]1979 թվականին ընդունվել է Կրասնոդարի «Կուբանի» ակումբ, սակայն թիմի կազմում ոչ մի խաղ չի անցկացրել։
1981 թվականին 2-րդ լիգայում խաղացել է «Ցեմենտ»-ում, անցկացրել է 19 հանդիպում, խփել 2 գնդակ։ 1982 թվականին վերադարձել է «Կուբանի» դուբլ, սակայն այդպես էլ չի ընդգրկվել հիմնական կազմում։ Ընդամենը երեք տարվա ընթացքում «Կուբանում» անցկացրել է 11 խաղ՝ դուբլի հեղինակ դառնալով։
Ավելի ուշ խաղացել է Կրասնոդարի երկրամասի առաջնությունում։ Ավարտել է Կրասնոդարի ֆիզկուլտուրայի ինստիտուտը։
1990-ականներին խաղացել է Լեհաստանի և Գերմանիայի հավաքականներում։
1996 թվականից մինչև 1998 թվականը որպես մրցավար սպասարկել է Ռուսաստանի ՊՖԼ առաջին, երկրորդ և երրորդ լիգայի և Ռուսաստանի ֆուտբոլի գավաթի հանդիպումները։
1999 թվականից եղել է «Կուբան» ՖԱ-ի ղեկավարը, այնուհետև այդ ակումբի գլխավոր մարզիչն ու գլխավոր տնօրենը։ 2003 թվականից աշխատել է որպես մարզիչ-վերլուծաբան «Տոմ» թիմում, 2004 թվականից՝ «Մոսկվա» ՖԱ-ում։
2006 թվականին գլխավորել է «Կրասնոդար-2000»-ը, 2007 թվականին մարզել է Կրասնոդարի «Կուբանի» դուբլը։
2007 թվականի երկրորդ կեսից աշխատել է «Բալթիկա» ակումբում[1]։
2008 թվականի վերջից գլխավորել է Սարանսկի «Մորդովիան»։ 2009 թվականի դեկտեմբերի 12-ին տեղեկություն հայտնվեց, որ Շչերբաչենկոն կարող է վերադառնալ «Կուբան» որպես գլխավոր մարզիչ[2], սակայն արդեն դեկտեմբերի 15-ին նրա վերադարձը քիչ հավանական էր գնահատվում[3]։ 2010 թվականի դեկտեմբերի 12-ին Մոսկվայում ավարտել է 240-ժամյա ուսուցումը Մոսկվայի պետական համալսարանի մարզչական դասընթացներում և ստացել ՊՐՈ արտոնագիր[4]։
2009 թվականին նրա ղեկավարությամբ թիմը հաղթեց երկրորդ դիվիզիոնի «Ուրալ-Պովոլժիե» գոտու առաջնությունում և ՊՖԼ-ի գավաթի խաղարկությունում։
2011/12 մրցաշրջանում նրա գլխավորած «Մորդովիա» ՖԱ-ն դարձավ ֆուտբոլի ազգային լիգայի առաջնության հաղթող և դուրս եկավ Ռուսաստանի ֆուտբոլի Պրեմիեր լիգա (իր պատմության մեջ առաջին անգամ)։ Մրցաշրջանի ավարտից հետո Շչերբաչենկոն ևս մեկ մրցաշրջանով երկարաձգել է պայմանագիրը[5]։ Սակայն թիմը հաստատապես հաստատվեց վերջին տեղում, և մասնագետի հետ պայմանագիրը խզվեց, 2012 թվականի նոյեմբերի 19-ին Շչերբաչենկոն հեռացավ «Մորդովիայից»[6]։
2012 թվականի դեկտեմբերի 10-ին մամուլում տեղեկություն էր տարածվել, որ Ֆյոդոր Շչերբաչենկոն կարող է գլխավորել Լատվիայի առաջատար ակումբներից մեկը[7]։
2013 թվականի հոկտեմբերի 3-ին նշանակվել է Վոլգոգրադի «Ռոտորի» գլխավոր մարզիչ[8]։ Մրցաշրջանի ավարտից հետո հեռացել է ակումբից՝ թիմի ֆինանսավորման դադարեցման պատճառով[9]։
2015 թվականի մարտի 4-ին գլխավորել է հայկական «Ուլիսը[10], սակայն արդեն ապրիլի 17-ին հեռացել է թիմից[11]։
2016 թվականի մայիսից գլխավորել է Մոսկվայի «Դոմոդեդովո» օդանավակայանի թիմը, որի հետ 2016 թվականի հունիսին դարձել Է Վիեննայի European Airports Football Championship մրցաշարի՝ օդանավակայանների թիմերի միջև Եվրոպայի պաշտոնական առաջնության հաղթող[12]։
2018 թվականին՝ «Չայկա» ֆուտբոլային ակումբի մարզիչ խորհրդատու Ս. Պեսչանոկոպսկոյե[13]։
2021 թվականի հունվար-սեպտեմբեր եղել է «Մինսկ» ակումբի գլխավոր մարզիչ[14][15]։
2022 թվականի հունիսից հոկտեմբեր եղել է «Ռոտոր» ՖԱ-ի սպորտային տնօրեն (Վոլգոգրադ)[16][17]։
Ձեռքբերումներ
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]Մարզչական կարիերա
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]- «Կենտրոն» գոտու լավագույն մարզիչ՝ 2008
- «Ուրալ-Պովոլժիե» գոտու լավագույն մարզիչ՝ 2009
- Ռուսաստանի առաջին դիվիզիոնի լավագույն մարզիչ՝ 2011/12
- «Ուրալ-Պովոլժիե» գոտու հաղթող՝ 2009
- «Ուրալ-Պովոլժիե» գոտու հաղթող՝ 2009
- ՖԱԼ-ի հաղթող՝ 2011/12
- Ռուսաստանի Գավաթի խաղարկության 1/4 եզրափակչի մասնակից՝ 2009/10, 2013/14
- Մորդովիայի Հանրապետության փառքի 3-րդ աստիճանի շքանշանի դափնեկիր
- Պարգևատրվել է «Վաստակի համար մեդալով։ Ի նշանավորումն Ռուսաստանի պետության ժողովուրդների հետ մորդովյան ժողովրդի միասնության 1000-ամյակի»
- 2016 թվականի օդանավակայանների թիմերի Եվրոպայի չեմպիոն՝ որպես Մոսկվայի «Դոմոդեդովո» օդանավակայանի թիմի մարզիչ։
Ընտանիք
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]Ամուսնացած է, ունի երկու որդի և մեկ դուստր[18]։
Ծանոթագրություններ
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]- ↑ Щербаченко Фёдор Анатольевич, профиль на сайте ФК «Балтика»
- ↑ «Наставник «Мордовии» может возглавить «Кубань»» (ռուսերեն). championat.ru. 12.12.2009. Վերցված է 2009 թ․ դեկտեմբերի 12-ին.(չաշխատող հղում)
- ↑ ««Кубань» нацелилась на Гончаренко» (ռուսերեն). «Спорт-Экспресс». 15.12.2009. Արխիվացված է օրիգինալից 2009 թ․ դեկտեմբերի 16-ին. Վերցված է 2009 թ․ դեկտեմբերի 15-ին.
- ↑ «Карпин, Овчинников и Гордеев получили лицензии Pro». Премьер-Лига (ռուսերեն). championat.ru. 12 декабря 2010 года, воскресенье. 19:41. Արխիվացված է օրիգինալից 2010 թ․ դեկտեմբերի 15-ին. Վերցված է 2010 թ․ դեկտեմբերի 13-ին.
- ↑ «Мордовия» сохранила Щербаченко
- ↑ Фёдор Щербаченко покинул пост тренера «Мордовии»
- ↑ Владимир Иванов. (2012 թ․ դեկտեմբերի 10). «Один из клубов Латвии может возглавить Щербаченко». telegraf.lv. Արխիվացված է օրիգինալից 2012 թ․ դեկտեմբերի 13-ին. Վերցված է 2012 թ․ դեկտեմբերի 11-ին.
- ↑ «Главным тренером «Ротора» назначен Фёдор Щербаченко». Արխիվացված է օրիգինալից 2014 թ․ հունվարի 9-ին. Վերցված է 2013 թ․ հոկտեմբերի 3-ին.
- ↑ «Фёдор Щербаченко: Я всегда буду вспоминать время в «Роторе»!». Արխիվացված է օրիգինալից 2014 թ․ հունիսի 15-ին. Վերցված է 2014 թ․ հունիսի 25-ին.
- ↑ Щербаченко возглавил «Улисс»
- ↑ Фёдор Щербаченко покинул пост главного тренера ереванского «Улисса»
- ↑ «EAFC 2016 - Home» (անգլերեն). euro2016.viennaairport.com. Արխիվացված է օրիգինալից 2017 թ․ օգոստոսի 17-ին. Վերցված է 2017 թ․ օգոստոսի 17-ին.
- ↑ Болельщики «Ротора» требуют отставки руководства клуба
- ↑ Фёдор Щербаченко назначен на пост главного тренера «Минска»
- ↑ Федор Щербаченко покинул пост главного тренера «Минска»
- ↑ Фёдор Щербаченко назначен спортивным директором «Ротора»
- ↑ Скандал в «Роторе». Почему спортдиректор ушел, а тренер остался? Выйдет ли команда в первую лигу?
- ↑ Фёдор Щербаченко: «Мою концепцию поддержали игроки»