Ֆիլետիզմ կամ ֆիլետականություն (հուն․՝ φυλετισμός՝ ռասիզմ, տրայբալիզմ) կամ էթնոֆիլետականություն (հին հունարեն՝ ἔθνος՝ «ժողովուրդ» + φυλή «ցեղ», «տոհմ»), համաեկեղեցական շահերը ազգային-քաղաքականին զոհաբերելու տեղական քրիստոնյա ուղղափառ եկեղեցիների միտումը։
Դատապարտված է որպես հերետիկոսություն 1872 թվականին Կ.Պոլսում կայացած եկեղեցական ժողովի կողմից։ Այս հասկացությունը ի հայտ է եկել ուղղափառ հունալեզու միջավայրում՝ կիրառվելով 19-րդ դարի 60-70-ական թվականներին ազգային անկախությանը հասնելուն զուգահեռ Բուլղարիայի եկեղեցու անկախացման շարժման նկատմամբ[1]։
