Օր վերջին, օր առաջին

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Օր վերջին, օր առաջին
ԵրկիրԽորհրդային Սոցիալիստական Հանրապետությունների Միություն ԽՍՀՄ
Ժանրդրամա
Թվական1959
Պրեմիերափետրվար, 1960
Լեզուվրացերեն
ՌեժիսորՍեմյոն Դոլիձե
ՊրոդյուսերՍեմյոն Դոլիձե
Եվգոնի Ագրանովիչ
Սցենարի հեղինակՍեմյոն Դոլիձե և Եվգենի Ագրանովիչ
ԴերակատարներՍերգո Զաքարիաձե, Ակակի Վասաձե, Օթար Կոբերիձե, Գիուլի Ճոխոնելիձե, Գիվի Թոխաձե, Մեդեա Չախավա, Ռամազ Չխիկվաձե և Իպոլիտ Խվիչիա
ՕպերատորԼևան Պաատաշվիլի
ԵրաժշտությունԴավիթ Տորաձե
ԿինոընկերությունՎրացֆիլմ
Տևողություն84 րոպե

Օր վերջին, օր առաջին (վրաց.՝ დღე უკანასკნელი, დღე პირველი), 1959 թվականին «Վրացֆիլմ» կինոստուդիայում նկարահանված գեղարվեստական ֆիլմ։ Պրեմիերան կայացել է 1960 թվականի փետրվարին Թիֆլիսում[1]։

Սյուժե[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ծեր փոստատար Գեորգին վերջին օրն է դուրս գալիս աշխատանքի. վաղը նա անցնում է թոշակի։ Այդ պատճառով էլ նա շտապում է իր իմացածը սովորեցնել իրեն փոխարինելու եկած Լամարային, ով չի ընդունվել ինստիտուտ և շրջկոմի կոմերիտմիության կողմից ուղարկվել է աշխատելու որպես փոստատար։ Գեորգին աղջկան ծանոթացնում է այն մարդկանց հետ, ում պիտի հասցնել նամակներն ու հեռագրերը։ Այդ մարդկանցից մեկն էլ Թամարան է։ Գեորգին եկել է նրան հայտնելու, թե նամակը, որ կինն ուղարկել էր Չելյաբինսկում գտնվող իր ամուսնուն, հետ է ուղարկվել։ Սակայն նա իմանում է, որ Թամարան, այլևս հույս չունենալով, թե ամուսինը կվերադառնա իր ընտանիքի մոտ, ընդմիշտ հեռացել է։ Անսպասելիորեն բերում են Թամարայի ամուսնու հեռագիրը, որով նա հայտնում է իր վերադարձի մասին։ Իսկ Թամարայի գնացքի մեկնելուն մնում է տասնհինգ րոպե։ Գեորգին առանց երկմտելու շտապում է կայարան՝ Թամարային հայտնելու այդ լուրը։

Դերերում[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  1. «Օր վերջին, օր առաջին» ֆիլմը kino-teatr.ru կայքում (ռուս.)

Արտաքին հղումներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]