Օրիոն (ԱԹՍ)
| Օրիոն | |
|---|---|
 | |
| Տեսակ | թռչող ապարատների ընտանիք |
| Ենթատեսակ | անօդաչու մարտական ինքնաթիռ |
| Երկիր |  Ռուսաստան |
| Արտադրող | Սիստեմա |
| Արտադրված է | մոտ 30[1] |
Օրիոն (ռուս.՝ Орион), ռուսական անօդաչու թռչող սարք (ԱԹՍ), թռիչքի բարձրությունը՝ միջին, տևողությունը՝ երկար (MALE, Medium Altitude, Long Endurance), մշակել է «Կրոնշտադտ» ընկերությունը (АФК «Система»):
ԱԹՍ ունի միջին քաշ, երկար թռիչքի տևողություն և բեռնունակություն։ Օդանավի սարքավորումները նախատեսված են տեսողական, ռադարային կամ ռադիոտեխնիկական հետախուզության համար՝ տվյալ տարածքում երկարաժամկետ պարեկություն իրականացնելու հնարավորությամբ։ Ունի օդ-ցամաք չորս հրթիռներ տեղափոխելու հնարավորություն[2]։
Օրիոն ԱԹՍ-ի արտահանման տարբերակը կոչվում է Օրիոն-Է (ռուս.՝ Орион-Э)։
Պատմություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Օրիոն ԱԹՍ-ի մշակումն իրականացվել է Ռուսաստանի Պաշտպանության նախարարության պատվերով, 2011 թվականից։ Փորձնական կոնստրուկտորական աշխատանքների շրջանակներում ԱԹՍ-ն անցել է «Иноходец» ծածկագրով։ Աշխատանքի գլխամասային մշակողն ու կատարողը Սանկտ Պետերբուրգի «Տրանզաս» ընկերությունն է։ Ներկայումս հիմնական կապալառուն «Կրոնշտադտ» ընկերությունն է։
Ճշգրիտ գործիքավորման համակարգերի ԳԱԿ ՃԳՀ 2014 թվականի հաշվետվությունից հայտնի է դարձել, որ ՎՊ-ն «Օրիոն» ԱԹՍ–ի համար մշակել է օպտիկա-էլեկտրոնային կայան, իսկ սերիական արտադրությունը պլանավորվել է 2017 թվականին (տարեկան 30 սարք)։
Թռիչքային փորձարկումներ անցկացնելու առաջին փորձանմուշը պատրաստվել է 2015 թվականին։ Նույն թվականին «Օրիոնի» փորձնական նմուշը երևացել է Ռյազանի «Պրոտասովո» օդանավակայնում[3]։
Փորձարկումները սկսվել են Գրոմովի անվան թռիչքների հետազոտական ինստիտուտում, 2016 թվականի առաջին կեսին[4]։
Այս ԱԹՍ -ի արտահանման տարբերակը ներկայացվել է МАКС-2017 Միջազգային ավիացիոն և տիեզերական սալոնի ավիասրահում[5]։
«Արմիա -2018» («Армия-2018») ֆորումում «Կրոնշտադտ» խումբը ներկայացրել է անօդաչու թռչող սարքի սպառազինության ղեկավարման բլոկը[6]։ 2018 թվականին Օրիոնը փորձարկվել է ավիառումբերի կիրառմամբ։ Նույն թվականին անօդաչուն հայտնվել է Սիրիայում, բայց առանց սպառազինության կիրառման։
«МАКС-2019» ավիասալոնում հայտնի է դարձել, որ Ռուսաստանի պաշտպանության նախարարությունը տարեվերջին ստանալու է մեկ համալիր։ Նոյեմբերին Օրիոնը Ռուսաստանի օդատիեզերական ուժերում փորձարարական ռազմական շահագործման է անցել․ նոյեմբերի 16-ին մեկ սարք ընկել է Ռյազանի մարզում[6]։
2019 թվականի դեկտեմբերին Պաշտպանության նախարարության կոլեգիալ նիստում Ս.Շոյգուն հայտնել է, որ անօդաչու սարքերի այս՝ հարվածային տարբերակը իրական ռազմական գործողություններում առաջին անգամ փորձարկվել է Սիրիայում։ Ավելի վաղ հաղորդվել էր, որ նախորդ տարիներին «Օրիոնն» այնտեղ փորձարկվել է առանց սպառազինության կիրառման[7]։
2020 թվականի ապրիլի 20-ին ТАСС լրատվական գործակալությունը հաղորդել է, որ «Կրոնշտադտ» ընկերությունը և Ռուսաստանի Պաշտպանության նախարարությունը ստորագրել են երեք տրանսպորտային միջոցներից բաղկացած առաջին «Օրիոն» անօդաչու թռչող սարքի համալիր ընդունման ակտը։
Կառուցվածք[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Սավառնակը միջին չափի է, նորմալ աերոդինամիկական դասավորությամբ, ունի ուղիղ թև և պոչաթևերը V-աձև են։ Սավառնակի կմախքը (Фюзеляж) երկարությամբ ձգված է՝ ոչ սիմետրիկ լայնակի հատույթով։ Կշիռը նվազեցնելու նպատակով` ամրության ցուցիչները չխախտելով հանդերձ, սավառնակը պատրաստվում է կոմպոզիտային նյութերից։
Թևը միջտեղում է տեղակայված՝ ուղիղ, երկար ձգվածությամբ, փոքր-ինչ նեղացմամբ՝ ժամանակակից մեխանիզացիայով։ Բոլոր հիմնական մեխանիզացված միջոցները ղեկավարվում են էլեկտրակառավարման համակարգերի միջոցով (ЭДСУ)։
Առջևի հենակի դիմաց և դրա հետևի մասում կան ներքին հատվածներ, որոնք նախատեսված են օգտակար բեռների, անհրաժեշտ սարքավորումների ամրակների և դրանց հոսունության ապահովման համար։
Փորձնական Rotax 914 օրինակի շարժիչի հզորությունը 86 կՎտ է (115 ձիաուժ)։ Այն հագեցած է տուրբոկոմպրեսորով՝ թռիչքի բարձրությունն ավելացնելու համար։ 1,9 մետր տրամագծով AB-115 երկթև պտուտակն արտադրվում է «Աերոսիլա» (Аэросила) ընկերությունը։ Սերիական արտադրության համար «Ագաթ» ընկերությունը ЦИАМ–ի հետ համատեղ մշակում է ռուսական АПД-110/120 շարժիչը։
Ավիացիոն էլեկտրոնիկա[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Օգտագործվում է «KT- անօդաչու համակարգեր» և այլ արտադրողների БРЭО (ավիանիկա) մշակումներ։
ԱԹՍ–ի ավիացիոն ռադիոէլեկտրոնային սարքավորումները բաղկացած են․
- ինֆորմացիոն-կառավարման համակարգ
- ավտոմատ կառավարման համակարգեր
- ընդհանուր սարքավորումների հետ զուգակցման սարքավորումներ
- օդանավի սարքավորումների հսկման և դիագնոստիկայի համակարգեր
- իներցիոն-եր։ Արբանյակային նավիգացիոն համակարգ
Օգտակար բեռ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Օգտակար բեռը տեղադրվում է կամ ինքնաթիռի կմախքի (ֆյուզելյաժի) ներսում, կամ սավառնակից մասամբ դուրս, ծածկվում հանվող շրջահոսիչներով (обтекатель):
Օգտակար բեռնվածության տարբերակներ․
- բարձր թույլտվության թվային օդալուսահամակարգ
- կոմպակտ բազմաֆունկցիոնալ ռադիոլոկացիոն համակարգ
- ռադիոտեխնիկական հետախուզական սարքավորումներ
- օպտիկաէլեկտրոնային համակարգ։
Օգտակար բեռը թույլ է տալիս իրականացնել օդային հետախուզություն և զինված ուժերի գործողությունների տեղեկատվական աջակցություն՝ կրակի ճշգրտում, պարեկություն, թիրախավորում, տարածքի տեղագրական նկարահանում[8]։
Օպտիկա-էլեկտրոնային կայան[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
| Ըստ նախագծողի տվյալների[9] | Հիմնական գործառույթներ[9] | Տեղեկատվական ուղիների թվարկում[9] |
|---|---|---|
| քաշը՝ 55,5 կգ | տարածության զննում՝ տեսանելի և ինֆրակարմիր տիրույթներում | ջերմադիտման տեսախցիկ` փոփոխական անկյունային դաշտով |
| տրամագիծը` 410 մմ | ցամաքային և վերգետնյա թիրախների հայտնաբերում և ավտոմատ ուղեկցում | հեռուստախցիկ փոփոխական անկյունային դաշտով |
| բարձրությունը` 550 մմ | մինչև թիրախը հեռավորության չափում և լազերային ճառագայթմամբ դրա լուսավորում | լայնանկյուն հեռուստախցիկ |
| լազերային հեռաչափ (աչքի համար անվտանգ) | ||
| լազերային հեռաչափ /թիրախավորիչ |
Ռադիոտեղորոշման համակարգ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Ռադիոլոկացիոն (ռադիոտեղորոշման) համակարգ․ Ռուսաստանի Կառավարության 04/09/2010 թվականի Թիվ 218 որոշման համաձայն, «Ֆազոտրոն-ՆԻԻՐ» (Фазотрон-НИИР) կորպորացիան նշանակվել է «Օրիոն» անօդաչու ինքնաթիռներում ղեկավարման բազմաֆունկցիոնալ ռադիոլոկացիոն համակարգի X-միջակայքի ստեղծման պատասխանատու[10]։
Համալիրի ամբողջական կազմ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Համալիրի ամբողջական կազմը ներառում է[11]․
- օպերատորի տեղադրման մոդուլ
- ռադիոտեխնիկակամ միջոցների մոդուլ
- թռիչքի և վայրէջքի կառավարման մոդուլ
- 4 - 6 «Օրիոն» ԱԹՍ։
Տեխնիկական բնութագիր[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
«Орион-Э» ԱԹՍ համալիրի բնութագիրը համաձայն նախագծողներիի ներկայացման[11]․
- օգտական բեռի քաշը՝ 200 կգ
- թռիչքային քաշը՝ 1000 կգ
- ընդգրկման շառավիղը՝ 250 կմ
- թռիչքի տևողությունը՝ 24 ժամ
- թռիչքի բարձրությունը` 7500 մ։
Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- ↑ https://www.armyrecognition.com/ukraine_-_russia_invasion_conflict_war/russia_uses_kronshtadt_orion_inokhodets_drone_in_ukraine_armed_with_guided_missile.html
- ↑ «Еще несколько лет: почему отстают российские дроны». Վերցված է 2020 թ․ մայիսի 11-ին.
{{cite web}}: CS1 սպաս․ url-status (link) - ↑ «В Рязани впервые «засветился» «вживую» новый беспилотник «Орион» (фото) | Defence.Ru». Արխիվացված է օրիգինալից 2017 թ․ սեպտեմբերի 30-ին. Վերցված է 2017 թ․ սեպտեմբերի 27-ին.
- ↑ В России начались испытания разведывательно-ударного беспилотника «Орион» // РИА
- ↑ В бой рвется русский «Орион-Э» // НГ
- ↑ 6,0 6,1 Компания «Кронштадт» поможет в расследовании падения беспилотника «Орион»
- ↑ Готовятся контракты на поставки за рубеж уникальных зенитных ракетно-пушечных комплексов и ударных дронов «Орион» // Известия, 24 августа 2020
- ↑ В бой рвётся русский "Орион-Э" / Воины и Армии / Независимая газета
- ↑ 9,0 9,1 9,2 «Архивированная копия». Արխիվացված է օրիգինալից 2017 թ․ սեպտեմբերի 26-ին. Վերցված է 2017 թ․ սեպտեմբերի 27-ին.
- ↑ «Проекты в рамках Постановлений Правительства Российской Федерации». Արխիվացված է օրիգինալից 2020 թ․ նոյեմբերի 3-ին. Վերցված է 2020 թ․ նոյեմբերի 7-ին.
- ↑ 11,0 11,1 YouTube
|
Վիքիպահեստ նախագծում կարող եք այս նյութի վերաբերյալ հավելյալ պատկերազարդում գտնել Օրիոն (ԱԹՍ) կատեգորիայում։ |
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||