Օսսի Դևիս

Օսսի Դևիս
Ծննդյան թիվ՝	դեկտեմբերի 18, 1917(1917-12-18)
Ծննդավայր՝	Ջորջիա, ԱՄՆ
Վախճանի թիվ՝	փետրվարի 4, 2005(2005-02-04) (87 տարեկան)
Վախճանի վայր՝	Մայամի, Ֆլորիդա, ԱՄՆ
Ազգություն՝	աֆրոամերիկացի
Քաղաքացիություն՝	ԱՄՆ
Մասնագիտություն՝	դերասան, կինոռեժիսոր, սցենարիստ, թատրոնի դերասան, հեռուստատեսային դերասան, գրող, կինոդերասան, կինոպրոդյուսեր և դրամատուրգ
Պարգևներ՝	Մարիան Անդերսոնի պարգև Ցերեկվա Էմմի մրցանակ Ջեյմս Փարքս Մորթոնի միջեկեղեցական մրցանակ NAACP Image Award փառքի սրահ NAACP Image Award for Outstanding Supporting Actor in a Motion Picture? NAACP Image Award լավագույն երկրորդական դերասան դրամատիկական սերիալներում ԱՄՆ կինոդերասանների գիլդիայի մրցանակ կինեմատոգրաֆում ներդրման համար NAACP Image Award լավագույն երկրորդական դերասան դրամատիկական սերիալներում Պոլ Ռոբսոնի մրցանակ և Coretta Scott King Award?
IMDb։	ID 0001115

Օսսի Դևիս, (դեկտեմբերի 18, 1917(1917-12-18), Ջորջիա, ԱՄՆ - փետրվարի 4, 2005(2005-02-04), Մայամի, Ֆլորիդա, ԱՄՆ), ամերիկացի դերասան, կինոռեժիսոր, սցենարիստ, դրամատուրգ և քաղաքական ակտիվիստ։

Կենսագրություն

Կարիերա

Ռեյֆորդ Չեթմեն Դևիսը (անգլ.՝ Raiford Chatman Davis) ծնվել է 1917 թվականի դեկտեմբերի 19-ին Վրաստանի Կլինչ-Քանթրի քաղաքում։ Օսսի անունը հայտնվել է RC-ի ([si siː]) անվան սկզբնատառերի սխալ գրառումից հետո։ Ծնողների պնդմամբ նա ընդունվել է Վաշինգտոնի  Գովարդի համալսարան, սակայն 1939 թվականին թողել է ուսումը և մեկնել Նյու-Յորք՝ ցանկանալով այնտեղ սկսել դերասանական կարիերա։ Նույն թվականին նա առաջին անգամ հայտնվեց Հարլեմի թատրոններից մեկում։

Նրա կինոդեբյուտը կայացել է 1950 թվականին Սիդնեյի Պուատյեի «Ելք չկա» ֆիլմում։ Օսսի Դևիսը, իր սերնդի աֆրոամերիկացի այլ դերասանների հետ միասին, փորձել է պայքարել միայն կարծրատիպային դերերի, օրինակ, պալատականների հետ, որոնք այդ ժամանակ համարվում էին սև դերասաններ։ Նա փորձում էր հետևել Սիդնի Պուատյեի օրինակին և կինոյի մեջ ավելի լուրջ դերեր փնտրել, և նա, Պուատիեն և Բիլ Կոսբին, դա երբեմն հաջողվում էր։ Նման նշանավոր դերերից մեկը դարձել է Ջակո Քինգը Սիդնի Լյումենտի «Հոլմ» զինվորական դրամայում, որի գլխավոր դերում Շոն Քոներն է։ 1968 թվականին նա հայտնվել է «Սկալպերի որսորդները» ֆիլմում, որի դերի համար առաջադրվել է «Ոսկե գլոբուս>» մրցանակի։ Երբ նա, այնուամենայնիվ, ստացել է պալատականի, վարորդի կամ բեռնակրի դերերը, նա փորձել է խաղալ արժանապատվության առավելագույն աստիճանով։

Օսսի Դևիսը, Մելվին Վան Պիբլզի և Գորդոն Փարքսի հետ միասին, իր սերդնի աֆրոամերիկացի ռեժիսորներից մեկն էր՝ 1970-ական թվականներին նկարահանելով հինգ կինոնկար։ Բացի այդ, նա նաև իրեն դրսևորել է որպես սցենարիստ՝ գրելով ֆիլմերի կամ ներկայացումների մի քանի սցենարներ։ Օսսի Դևիսը կինեմատոգրաֆից բացի շարունակել է խաղալ նաև թատերական բեմերում, այդ թվում՝ Բրոդվեյում, ինչի համար երկու անգամ դարձել է «Թոնի» մրցանակի թեկնածու։

Իր կինոկարիերայի վերջին փուլերում Օսսին պահանջված էր ռեժիսոր Սպայկ Լիի կողմից, ով նկարահանել է նրան իր մի քանի ֆիլմերում, որոնց թվում է «Արա ինչպես պետք է» (1989), «Սիրային ջերմություն» (1991), «Նստել ավտոբուս» (1996) և «Նա ատում է ինձ» (2004)։ 1990-ական թվականներին նա պահանջված էր նաև հեռուստատեսությունում, որտեղ հաճախ էր հայտնվում տարբեր հեռուստաֆիլմերում և սերիալներում («12 զայրացած տղամարդ», «Հրեշտակի հպում»), ինչպես նաև պատմող էր։ Բացի այդ նա նշանակալի դերեր է ունեցել «Ջոն հրաբխի դեմ» (1990), «Գլադիատոր» (1992), «Կես ոստիկան» (1993), «Հին փնթփնթացողներ»(1993), «Հաճախորդ» (1994) և «Բժիշկ Դուլիթլ» (1998) նկարներում։ 1992 թվականին «Մալքոլմ իքս» ֆիլմի եզրափակիչ փուլում նա անմիջապես ելույթ է ունենում, ինչպես 1965 թվականին հայնի ակտիվիստի հուղարկավորության ժամանակ։ Նկարահանվել է ինտերակտիվ «Փխրեցուցիչ» կինոյում՝ Virtual Herald թերթի խմբագիր Բեն Դոդսի դերում (1996)։ Իր վերջին դերը նա կատարել է 2005 թվականին «Սեքսը մեկ այլ քաղաքում» սերիալում, այն դրվագում, որտեղ նրա հերոս Մելվին Պորտերը մահանում է։

Անձնական կյանք

1948 թվականին նա ամուսնացել է դերասանուհի Ռուբի Դիի հետ, որի հետ բաց ամուսնության մեջ անցկացրել է հիսունյոթ տարի և մեծացրել է երեք երեխա։ Այս դրվագը էկրան է բարձրացել նույն տարվա մայիսին և նվիրված է եղել դերասանի հիշատակին։ Նրանք հայտնի ակտիվիստներ և բազմաթիվ իրավապաշտպան կազմակերպությունների անդամներ էին, այդ թվում Գունավոր մարդկանց առաջընթացի ազգային ասոցիացիան, որը 1989 թվականին կնոջ հետ նրան ընդգրկել է Փառքի սրահ։ Դևիսը և նրա կինը ընկերներ էին Մարտին Լյութեր Քինգի, Մալքոլմ Իքսի, Ջեսսի Ջեքսոնի և այլ աֆրոամերիկյան սրբապատկերների դարաշրջանում։ 1963 թվականի օգոստոսին նրանք մասնակցել են Վաշինգտոնի հայտնի երթին, որտեղ Մարտին Լյութեր Քինգը ելույթ է ունեցել, որը ստացել է «Ես երազանք ունեմ» անվանումը։ 2007 թվականին Օսսի Դևիսը, կնոջ՝ Ռուբի Դիի հետ միասին, հետմահու արժանացել են «Գրեմմի» մրցանակի, նրանց «Օսսի և Ռուբի։ Այս համատեղ կյանքում» ալբոմի համար, որը նվիրված է նրանց ամուսնությանը։

Օսսի Դևիսին մահացած են գտել 2005 թվականի փետրվարի 4-ին Ֆլորիդա նահանգի Մայամի Բիչ հյուրանոցի համարում։

Արտաքին հղումներ

• Благотворительный проект Осси Дэвиса (անգլ.)

Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Օսսի Դևիս» հոդվածին։