Օսմանյան Վարդարական Մակեդոնիա

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից

Օսմանյան Վարդարական Մակեդոնիա, այն տարածքն է, որն այժմ կազմում է Հյուսիսային Մակեդոնիայի Հանրապետությունը, որը Օսմանյան կայսրության կազմում էր ավելի քան հինգ հարյուր տարի՝ 14-րդ դարի կեսերից մինչև 1912 թվականը։ [1][2]։ Սակայն օսմանցիներն իրենք ոչ մի «Մակեդոնիա» չեն պահել որպես վարչական միավոր [3]։ փոխարենը Վարդարական Մակեդոնիան մաս էր կազմում Օսմանյան գավառին կամ Ռումելիայի Ելլետին։ Ռումելիա անունը (թուրք. Rumeli) թուրքերեն նշանակում է «Հռոմեացիների երկիր»՝ նկատի ունենալով Օսմանյան թուրքերի կողմից Բյուզանդական կայսրությունից նվաճած հողերը[1]

Պատմություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Նվաճումներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

1371 թվականին տեղի ունեցած Մարիցայի ճակատամարտում, Պրիլեպի Լորդերի թագավոր Վուկաչին Մրնջավևիչը և նրա եղբայրը՝ Յովան Ուգլյիչաը 70 000-ոց զորքը առաջնորդում են օսմանների դեմ։ Չնայած ավելի փոքր զորք ունենալուն՝ օսմանցիներին հաջողվում է սպանել Վուկաչինին և նրա եղբորը և հաղթել Մարիցայի ճակատամարտում [4]։ Ճակատամարտից հետո Սերբիայի մեծ ներխուժած իշխանություններից մեկը հայտնի է որպես Պրիլեպի թագավորություն, որը ղեկավարվում էր Վուկաչինի որդի Մարկոյի կողմից [5]։

1389 թվականի Կոսովոյի ճակատամարտը որոշում է Մակեդոնիայի ճակատագիրը հաջորդ 500 տարվա ընթացքում։ Թեև երկու բանակներն էլ կորցնում են իրենց առաջնորդներին և մեծ թվով զինվորներ, սակայն օսմանցիները կարող էին հեշտությամբ ստեղծել նույնքան մեծ մեկ այլ բանակ, մինչդեռ տեղացիները չէին կարող։ Մարկոն մահանում է Կոնստանտին Դրագիչի կողքին Ռովինի ճակատամարտում 1395 թվականին, և նրա տիրույթը դառնում է Օհրիդյան սանջակը[6][7]։

15-րդ դարի սկզբին ամբողջ Վարդարական Մակեդոնիան գտնվում էր օսմանյան տիրապետության տակ, իսկ Սկոպյեն ընկել էր թուրքական տիրապետության տակ 1392 թվականի հունվարի 19-ին[8][9]։

Բացի Սկանդերբեգի ուժերի հետ բախումից, որի ընթացքում Մակեդոնիայի շրջանի արևմտյան մասի տարածքները ավելի քան 20 տարի (1444–1467) դառնում են օսմանա-ալբանական պատերազմի համար մարտադաշտ, Օսմանյան կայսրությանը ի վերջո հաջողվում է գրավել տարածաշրջանը՝ այն ներառելով Ռումելիա նահանգի մեջ։

Ռումելիա էյալեթ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Էյալեթը 1950-ական թվականներին

Իր հիմնադրման օրվանից Ռումելիա նահանգը ամբողջությամբ ընդգրկում էր Օսմանյան կայսրության կայսրության եվրոպական տարածքը։ Ռումելիայի առաջին մայրաքաղաքը հավանաբար եղել է Էդիրնեն՝ Ադրիանապոլիսը (մինչև Կոստնդնուպոլսի՝ Օսմանյան կայսրության անկումը՝ 1453 թվականը)։ 18-րդ դարում Մոնաստիրը (ներկայիս Բիոլան) ստեղծվել է որպես նահանգապետի այլընտրանքային բնակավայր, իսկ 1836 թվականին պաշտոնապես դարձել է էյալեթի մայրաքաղաք։ Թանզիմաթի ժամանակ, որոնք ուղղված էին կայսրության արդիականացմանը, այն բաժանում են նոր էյալեթների` Ուսկուբ, Յանյա, Սելանիկ։ Այսպիսով, Ռումելիա նահանգը բաժանվում է մի քանի նահանգների (Մոնաստիրի շուրջ)։ Բուն էյալեթը պահպանվում է մինչև 1867 թվականը, երբ փոխանցվում է միևնույն վիլայեթի համակարգին և դառնում է Սալոնիկա վիլայեթի մաս[10][11]։

Վիլայեթ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Վիլայեթների քարտեզ Մակեդոնիայի աշխարհագրական շրջանում 1907.

60-ական թվականներին վարչական բարեփոխումներից հետո Օսմանյան կայսրությունը բաժանվում է վիլայեթների, որոնք էլ բաժանվում են սանջակների։

Կոսովոյի վիլայեթ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Մակեդոնիայի շրջանի հյուսիսային մասը ներառված էր Կոսովոյի վիլայեթ մեջ։ Սանջակները, որոնք տեղակայված էին այս վիլայեթում, այժմ Հյուսիսային Մակեդոնիայի Հանրապետության մաս են կազմում.

  • Սկոպյակի Սանջակ, որում ներառված էին Սկոպյեի նահիեն, Կումանովոն, Իստիպը, Կրատովոն և Կոչանին։
  • Պրիզրենի Սանջակ, որում ներառված էր Տետովոյի Նահիյան։

Մոնաստիր վիլայեթ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Մարզի հարավ-արևմտյան մասում տեղակայված էր Մոնաստիր վիլայեթը։ Սանջակները, որոնք տեղակայված էին այս վիլայեթում, այժմ ընդգրկված են Հյուսիսային Մակեդոնիայի Հանրապետությունում։

  • Սանջակ Մոնաստիր, որն ընդգրկում էր Բիլթոն, Օհրին, Ռեզնեն և Պրիլեպը։

Սալոնիկա վիլայեթ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Մարզի հարավ-արևելյան մասում տեղակայված էր Սալոնիկա վիլայեթը։ Սանջակները, որոնք տեղակայված էին այս վիլայեթում, այժմ ընդգրկված են Հյուսիսային Մակեդոնիայի Հանրապետության կազմում;

  • Սելանիկ սանջակ, որը ներառում էր Տիկվիս, Կավարդասի, Ուստուրումցա, Կորուլա, Դոյրան և Գևգիլի։

Բալկանյան պատերազմներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Բալկանյան պատերազմը բաղկացած էր երկու պատերազմից, որ տեղի է ունեցել 1912 և 1913 թվականներին։ Առաջինը սկսվել է 1912 թվականի հոկտեմբերի 8-ին, երբ բալկանյան դաշինքի երկրները, որոնց բնակչության մեծ մասը գտնվում էր օսմանյան տիրապետության տակ, ըմբոստանում են Օսմանյան տիրապետության դեմ։ Այն ավարտվում է յոթը տարի անց բալկանյան ժողովուրդների հաղթանակով և բալկաններում Օսմանյան տիրապետության ավարտով[12]։

Պատկերասրահ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  1. 1,0 1,1 Encyclopædia Britannica – Rumelia at Encyclopædia Britannica.com
  2. «AN OUTLINE OF MACEDONIAN HISTORY FROM ANCIENT TIMES TO 1991». Embassy of the Republic of Macedonia London. 2010. Արխիվացված է օրիգինալից 2010 թ․ հոկտեմբերի 13-ին. Վերցված է 2010 թ․ օգոստոսի 25-ին. «The period of expansion of medieval states on the Balkan and in Macedonia was followed by the occupation of the Ottoman Empire in the 15th century. Macedonia remained a part of the Ottoman Empire for over 500 years, i.e. until 1912»
  3. The region was not called "Macedonia" by the Ottomans, and the name "Macedonia" gained currency together with the ascendance of rival nationalism. Collective Memory, National Identity, and Ethnic Conflict: Greece, Bulgaria, and the Macedonian Question, Victor Roudometof, Greenwood Publishing Group, 2002, 0275976483, p. 89.
  4. Sedlar, Jean W., East Central Europe in the Middle Ages, 1000-1500, (University of Washington Press, 1994), 385.
  5. The last centuries of Byzantium, (1261-1453) by Donald MacGillivray Nicol
  6. Stojanovski, Aleksandar (1989), Makedonija vo turskoto srednovekovie : od krajot na XIV--početokot na XVIII vek (Macedonian), Skopje: Kultura, էջ 49, OCLC 21875410, Վերցված է 2011 թ․ դեկտեմբերի 24-ին, «ОХРИДСКИ САНЏАК (Liva i Ohri): Овој санџак исто така е еден од најстарите санџаци во Румелискиот беглербеглак. Се смета дека бил создаден по загинувањето на крал Марко (1395),..»{{citation}}: CS1 սպաս․ չճանաչված լեզու (link)
  7. Šabanović, Hazim (1959), Bosanski pašaluk : postanak i upravna podjela (Croatian), Sarajevo: Oslobođenje, էջ 20, OCLC 10236383, Վերցված է 2011 թ․ դեկտեմբերի 26-ին, «Poslije pogibije kralja Marka i Konstantina Dejanovića na Rovinama (1394) pretvorene su njihove oblasti u turske sandžake, Ćustelndilski i Ohridski.»{{citation}}: CS1 սպաս․ չճանաչված լեզու (link)
  8. «Macedonia :: The Ottoman Empire». Britannica. 2010. Վերցված է 2010 թ․ օգոստոսի 25-ին.
  9. «A brief account of the history of Skopje». skopje.mk. 2010. Արխիվացված է օրիգինալից 2009 թ․ փետրվարի 25-ին. Վերցված է 2010 թ․ օգոստոսի 25-ին. «A monk at the Saint Theodor Monastery on Mt. Vodno briefly recorded the date of the town's capture by the Turks: "In the 69th year (1392) the Turks took Skopje on the 6th day of the month (January 19, 1392 according to the new calendar).»
  10. Ursinus, M. (1991). «Manāstir». The Encyclopedia of Islam, New Edition, Volume VI: Mahk–Mid. Leiden and New York: BRILL. էջեր 371–372. ISBN 90-04-08112-7.
  11. Birken, Andreas (1976). Die Provinzen des Osmanischen Reiches. Beihefte zum Tübinger Atlas des Vorderen Orients (German). Vol. 13. Reichert. էջեր 50, 52. ISBN 9783920153568.{{cite book}}: CS1 սպաս․ չճանաչված լեզու (link)
  12. «Balkan Wars». Britannica. Վերցված է 2010 թ․ օգոստոսի 27-ին.