Օնիկ Փանիկյան
| Օնիկ Փանիկյան Օնիկ Ստեփանի Փանիկյան | |
|---|---|
| Ծնվել է | հունվարի 19, 1905 |
| Ծննդավայր | Մալգարա (Թուրքիա) |
| Մահացել է | մարտի 20, 1975 |
| Մահվան վայր | Երևան (Հայաստան) |
| Ազգություն | հայ |
| Մասնագիտություն | թարգմանիչ, արձակագիր և բանաստեղծ |
Օնիկ Ստեփանի Փանիկյան, ավելի հայտնի է որպես Օնիկ Զարմունի (հունվարի 19, 1905 - մարտի 20, 1975, Երևան, Հայկական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ), հայ բանաստեղծ, փիլիսոփա, արձակագիր, թարգմանիչ, ցեղակրոնության ազգային գաղափարախոսության հիմնադիրներից մեկը, Գարեգին Նժդեհի գաղափարակից ընկերը, Ցեղակրոն Ուխտեր շարժման ղեկավարներից մեկը։ ԽՍՀՄ գրողների միության անդամ 1946 թվականից։
Կենսագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Ծնվել է Թուրքիայի Մալգարա գյուղաքաղաքում։ 1915 թվականին ընտանիքով աքսորվել է Դեյր Էզ-Զոր։ 1919 թվականին վերադարձել է Մալգարա և շարունակել ուսումը։ 1922 թվականին տեղափոխվել է Բուլղարիա։ 1929-1946 թվականներին ուսուցչություն է արել Պլովդիվի և Ռուսեի հայկական դպրոցներում։ 1946 թվականին Զարմունին աքսորվել է Սիպիր։ Նրա ժառանգները այժմ էլ ապրում են Ռուսեում և Պլովդիվում։
1950-1972 թվականներին աշխատել է «Հայաստան» հրատարակչությունում որպես տեխնիկական խմբագիր։ Մահացել է Երևանում[1]։
Օ. Փանիկյանի երկերի մատենագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- Ծաղիկ կը փետտեմ, Սոֆիա, 1928, 32 էջ։
- Գորշ երկնքի տակ, Սոֆիա, 1932, 64 էջ։
- Երգ յաւերժական, Սոֆիա, 1936, 16 էջ։
- Զարմունի։ Ցեղի հրամայականը
- Օ. Զարմունի։ ԱԾՈՒ (Դպրոցական արտասանութիւններ), Սոֆիա, տպարան «Ռահվիրայ», 1938, 32 էջ
- Առանձնութիւն, Սոֆիա, 1940, 160 էջ։
- Մահից դեպի կյանք, Երևան, 1948, 112 էջ։
- Գիժ մարտիկը, Երևան, Հայպետհրատ, 1948, 12 էջ։
- Ցայգերգ, Երևան, Հայպետհրատ, 1958, 96 էջ։
- Հայրն ու որդին, Երևան, Հայպետհրատ, 1959, 16 էջ։
- Գիժ մարտիկը, Երևան, Հայպետհրատ, 1959, 16 էջ։
- Մեղուների երգը, Երևան, Հայպետհրատ, 1963, 24 էջ։
- Մահից դեպի կյանք, Երևան, «Հայաստան», 1965, 336 էջ։
- Ուրախության մատանին, Երևան, «Հայաստան», 1968, 12 էջ։
- Ծաղիկների հեքիաթը, Երևան, «Հայաստան», 1970, 28 էջ։
- Այգերգ, Երևան, «Հայաստան», 1972, 112 էջ։
- Արքայորդին և ստրուկը, Երևան, «Հայաստան», 1972, 48 էջ։
- Կապույտ երկինք, Երևան, «Սովետական գրող», 1978, 92 էջ։
Օ. Փանիկյանի կատարած թարգմանությունները (բուլղարերենից)[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- Նադյա Կեհլիբարևա, Գունավոր ապակիներ (բանաստեղծություններ), Ե., «Հայաստան», 1968, 56 էջ։
- Պետր Բոնև, Սադալա թագավորի գանձը (վիպակ, թարգմանության հեղինակակից Պ. Հ. Թարգմանյան), Ե., «Հայաստան», 1969, 134 էջ։
Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- ↑ Հայկ Խաչատրյան (1986)։ Գրական տեղեկատու։ Երևան: «Սովետական գրող»։ էջ 564
| ||||||||||||||||||||||||||||
- Անձինք այբբենական կարգով
- Հունվարի 19 ծնունդներ
- 1905 ծնունդներ
- Մարտի 20 մահեր
- 1975 մահեր
- Երևան քաղաքում մահացածներ
- 20-րդ դարի արևելահայ բանաստեղծներ
- 20-րդ դարի արևելահայ արձակագիրներ
- Հայ թարգմանիչներ
- Ցեղակրոնության գործիչներ
- Բուլղարիայի Ցեղակրոն Ուխտերի անդամներ
- Բուլղարերենից հայերեն թարգմանիչներ
- Գրական կեղծանուններով հայտնի հեղինակներ
- Հայ բանաստեղծներ
- Հայ փիլիսոփաներ
- ԽՍՀՄ գրողների միության անդամներ