Օզոկերիտաբուժություն

Օզոկերիտաբուժություն, ջերմաբուժության նոր մեթոդ, օզոկերիտի օգտագործումը բուժիչ նպատակով։ Առաջին անգամ կիրառվել է ԽՍՀՄ-ում, 1942 թվականին։ Բուժիչ նպատակով օգտագործվում է ջրից և մեխանիկական խառնուրդներից մաքրված, ստանդարտ օզոկերիտ, որը գրգռիչ ազդեցություն չի թողնում մաշկի վրա։ Օզոկերիտն ունի բարձր ջերմատարողություն ու ցածր ջերմահաղորդականություն, որի պատճառով նրա 60-70 °C-ի ապլիկացիաները մաշկի ծածկույթներում այրվածքներ և սրտի բեռնվածության երևույթներ չեն առաջացնում։ Ազդեցության մեխանիզմները, բուժական ցուցումները և հակացուցումները նույնն են, ինչ ջերմաբուժությանը

Տես նաև

• Ցեխաբուժություն
• Պարաֆինաբուժություն

Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից  (հ․ 12, էջ 525)։