Օդրի Ազուլե

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Օդրի Ազուլե
Didier Plowy - Audrey Azoulay (cropped).jpg
 
Կուսակցություն՝ Սոցիալիստական կուսակցություն
Կրթություն՝ Փարիզի քաղաքական հետազոտությունների ինստիտուտ, Վարչական ազգային դպրոց (2000)[1], Փարիզ Դոֆին համալսարան և Լանկաստերի համալսարան
Մասնագիտություն՝ պաշտոնյա, քաղաքական գործիչ, international forum participant, մենեջեր և նախարար
Ծննդյան օր օգոստոսի 4, 1972(1972-08-04)[2][3][4][…] (50 տարեկան)
Ծննդավայր La Celle-Saint-Cloud[5]
Քաղաքացիություն Ֆրանսիա Ֆրանսիա և Մարոկկո Մարոկկո
Հայր André Azoulay?
Մայր Katia Brami?[6]
 
Ինքնագիր Изображение автографа
 
Պարգևներ
Արվեստների և գրականության շքանշանի կոմանդոր

Օդրի Ազուլե[7] (ֆր.՝ Audrey Azoulay; օգոստոսի 4, 1972(1972-08-04)[2][3][4][…], La Celle-Saint-Cloud[5]), ֆրանսիացի քաղաքական և պետական գործիչ։ 2017 թվականի հոկտեմբերի 13-ին ընտրվել է ՅՈՒՆԵՍԿՕ-ի գլխավոր տնօրեն։ 2016- 2017 թվականներին եղել է Ֆրանսիայի մշակույթի և հաղորդակցության նախարար։

Կենսագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Օդրի Ազուլեն ծնվել է 1972 թվականի օգոստոսի 4-ին Փարիզում՝ մարոկկացի հրեաների ընտանիքում։ Նրա հայրը՝ Անդրե Ազուլայը, եղել է Մարոկկոյի թագավոր Հասան II-ի խորհրդականը։ Դպրոցական տարիքում ամառային արձակուրդները անց է կացրել թագավորական պալատում։ Ստացել է գիտությունների մագիստրոսի կոչում Փարիզ Դոֆին համալսարանում, ինչպես նաև գործարար վարչարարության մագիստրոսի աստիճան՝ Լանքասթերի համալսարանում։ Ավարտել է նաև Փարիզի քաղաքական հետազոտությունների ինստիտուտը և Վարչարարության ազգային դպրոցը[8]։

2000 թվականին ավարտելով Վարչարարության ազգային դպրոցը՝ աշխատանքի է անցել Իլ դը Ֆրանս երկրամասի հաշվեքննիչ պալատում, ինչպես նաև անդամակցել է պետական ծառայությունների գների և էֆֆեկտիվության վերահսկման կոմիտեում։ 2006 թվականին աշխատանքի է անցել Կինոյի և անիմացիայի ազգային կենտրոնում, որտեղ գլխավորել է տեսաձայնագրման միջոցների բաժինը։ 2014 թվականին նշանակվել է նախագահ Ֆրանսուա Օլանդի խորհրդական, որտեղ, հիմնականում, զբաղվել է կինոյի և տեսաձայնագրման միջոցների շուկայի խնդիրներով[9]։ Նրա պարտականությունների ցանկում եղել է եվրոպական շուկայում ֆրանսիական ֆիլմերի պաշտպանությունը, քանի որ շուկայում հայտնվել էր Netflix ընկերությունը[10]։

2016 թվականի փետրվարի 12-ին նշանակվել է Ֆրանսիայի մշակույթի նախարար՝ Մանուել Վալս երկրորդ կառավարությունում[11]։

2016 թվականի դեկտեմբերի 6-ին հրավիրվել է Բեռնար Կազնյովի կառավարություն, որտե զբաղեցրել է մշակույթի և հաղորդակցության նախարարի պաշտոնը[12]։

2017 թվականի մայիսի 17-ին Էդուար Ֆիլիպի կառավարությունում մշակույթի նախարարի պաշտոնը բաժին է ընկել Ֆրանսուա Նիսսենին, իսկ Ազուլայը չի ընդգրկվել կառավարության կազմում[13]։

2017 թվականի հոկտեմբերի 13-ին ընտրվել է ՅՈՒՆԵՍԿՕ-ի գլխավոր տնօրեն։ Նա իր պաշտոնավարումը կսկսի 2017 թվականի նոյեմբեր ամսից[14]։

Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  1. 1,0 1,1 Audrey Azoulay nommée ministre de la Culture (ֆր.) // Archimag — 2016. — ISSN 0769-0975
  2. 2,0 2,1 http://dirigeants.bfmtv.com/Audrey-AZOULAY-3985103/
  3. 3,0 3,1 Roglo — 1997. — ed. size: 8549233
  4. 4,0 4,1 AlKindi
  5. 5,0 5,1 5,2 AUDREY AZOULAY BIOGRAPHYUNESCO.
  6. http://www.slate.fr/story/113989/audrey-azoulay-ministre-culture
  7. «Ֆրանսիացի Օդրի Ազուլեն՝ ՅՈՒՆԵՍԿՕ-ի նոր գլխավոր տնօրեն»։ www.civilnet.am (հայերեն)։ Վերցված է 2017-10-19  (չաշխատող հղում)
  8. «Audrey Azoulay. Ministre de la culture» (ֆրանսերեն)։ Le Figaro։ Վերցված է 2017-03-01 
  9. Anaelle Grondin (2016-02-11)։ «Qui est Audrey Azoulay, la nouvelle ministre de la Culture et de la Communication ?» (ֆրանսերեն)։ Les Echos։ Վերցված է 2017-03-01 
  10. Bertrand Guyard (2014-06-12)։ «Audrey Azoulay, «Talleyrand en jupons» de l'Élysée» (ֆրանսերեն)։ Le Figaro։ Վերցված է 2017-03-02 
  11. «Audrey Azoulay, ministre de la culture au service de François Hollande» (ֆրանսերեն)։ Le Temps։ 2016-02-12։ Վերցված է 2017-03-01 
  12. «La composition du gouvernement de Bernard Cazeneuve» (ֆրանսերեն)։ LCP։ 2016-12-06։ Արխիվացված է օրիգինալից 2017-02-17-ին։ Վերցված է 2017-02-16 
  13. «Gouvernement Édouard Philippe : qui sont les ministres de Macron» (ֆրանսերեն)։ Le Figaro։ 2017-05-17։ Վերցված է 2017-05-17 
  14. Jean Talabot (2017-05-26)։ «Au G7, Audrey Azoulay défend sa candidature à l'Unesco» (ֆրանսերեն)։ Le Figaro։ Վերցված է 2017-08-30 

Արտաքին հղումներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]