Քրիստիան Վիլհելմ Բրաուն

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Քրիստիան Վիլհելմ Բրաուն
Դիմանկար
Ծնվել էհուլիսի 17, 1831(1831-07-17)[1][2]
ԾննդավայրԼայպցիգ, Սաքսոնիայի թագավորություն, Գերմանական միություն[1]
Մահացել էապրիլի 29, 1892(1892-04-29)[1][2] (60 տարեկան)
Մահվան վայրԼայպցիգ, Սաքսոնիայի թագավորություն, Գերմանական կայսրություն[1]
Քաղաքացիություն Սաքսոնիայի թագավորություն
ԿրթությունԼայպցիգի համալսարան[3]
Մասնագիտությունպրոֆեսոր և անատոմ
ԱշխատավայրԼայպցիգի համալսարան
ԱնդամությունՍաքսոնիայի գիտությունների ակադեմիա և Լեոպոլդինա
Բրաունի տեղագրական անատոմիայի ատլասից

Քրիստիան Վիլհելմ Բրաուն (հուլիսի 17, 1831(1831-07-17)[1][2], Լայպցիգ, Սաքսոնիայի թագավորություն, Գերմանական միություն[1] - ապրիլի 29, 1892(1892-04-29)[1][2], Լայպցիգ, Սաքսոնիայի թագավորություն, Գերմանական կայսրություն[1]), գերմանացի անատոմիստ։ Նա հայտնի է մարդու մարմնի հարթ հատումների գերազանց վիմագրություններով և կենսամեխանիկայի ոլորտում իր առաջամարտիկ աշխատանքով։ Նա նաև առաջ է բերել սառեցված դիակները անատոմիական հետազոտությունների համար[4]։

Կենսագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Քրիստիան Բրաունը սովորել է Գոթինգենի և Վյուրցբուրգի համալսարաններում։ 1872 թվականին նա դարձել է տեղագրական անատոմիայի պրոֆեսոր Լայպցիգի համալսարանում[4]։ Բրաունը ոգեշնչվել է ֆրանսիացի գիտնական Էտյեն-Ժյուլ Մարեի (1830–1904) լուսանկարչական աշխատանքով, որը ներառում էր անատոմիական շարժում։ Մարեյը կարծում էր, որ շարժումը մարդկային բոլոր գործառույթներից ամենակարևորն է, որն էլ նա նկարագրել է գրաֆիկորեն կենսաբանական հետազոտությունների համար Du mouvement dans les fonctions de la vie (1892) և Le Mouvement (1894) աշխատություններում։ Այս աշխատանքները օգնել են ճանապարհ բացել դեպի Բրաունի՝ մարդու քայլվածքի փորձնական, անատոմիական ուսումնասիրություններ, որոնք հրապարակվել են Der Gang des Menschen գրքում (համահեղինակ ֆիզիոլոգ Օտտո Ֆիշերի հետ 1861–1917)[5]։ Բրաունի քայլվածքի կենսամեխանիկայի ուսումնասիրությունը ներառում էր ազատ քայլելու երկու և բեռով քայլելու մեկ անցում։ Բրաունի օգտագործած քայլվածքի վերլուծության մեթոդաբանությունը, ըստ էության, նույնն է, ինչ կիրառվում է այսօր։

Օտտո Ֆիշերի հետ նա անցկացրել է հետազոտություններ, որոնք ներառում էին ծանրության կենտրոնի դիրքը մարդու մարմնում և դրա տարբեր հատվածներում։ Սկզբում որոշելով սառեցված մարդու դիակի երկայնական, սագիտալ և ճակատային առանցքների «գրավիտացիոն կենտրոնների» հարթությունները տվյալ դիրքում, այնուհետև դիակը սղոցելով՝ նրանք կարողացել են հաստատել մարմնի ծանրության կենտրոնը և դրա բաղկացուցիչ մասերը։ Բրաունը և Ֆիշերը նաև ծավալուն աշխատանք են կատարել դիմադրողական ուժերի հիմունքների վրա, որոնք մարմնի մկանները պետք է հաղթահարեն շարժման ընթացքում։

Գործին չառնչվող հետազոտական աշխատանքում Բրաունը որոշիչ դեր է ունեցել Պրուսիայի Ֆրեդերիկ Մեծի հեղինակած երաժշտական ստեղծագործությունների հրապարակման մեջ։ Բրաունը գերմանացի բժիշկ Էռնստ Հայնրիխ Վեբերի (1795–1878) փեսան էր։

Գրականություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  • Das Venensystem des menschlichen Körper («Մարդու մարմնի երակային համակարգը»), 1871։
  • Topographisch-anatomischer Atlas nach Durchschnitten an gefrornen Cadavern, 1872; հետագայում անգլերեն թարգմանվեց որպես «Տեղագրական անատոմիայի ատլաս. սառած մարմինների հարթ հատումից հետո»։
  • Die Lage des Uterus und Fötus am Ende der Schwangerschaft nach Durchschnitten an gefrorenen Kadavern («Արգանդի և պտղի իրավիճակը և հղիության ավարտը ըստ սառեցված դիակների լայնակի հատումների»), 1873։
  • Über den Schwerpunkt des menschlichen Körpers mit Rücksicht auf die Ausrüstung des deutschen Infanteristen, 1889; հետագայում անգլերեն թարգմանվեց որպես «Մարդու ծանրության կենտրոնի մասին, կապված գերմանացի հետեւակային զինվորի սարքավորումների հետ»։
  • Bestimmung der Tragheitsmomente des menschlichen Körpers und seiner Glieder, 1892; հետագայում անգլերեն թարգմանվեց որպես «Մարդու մարմնի և նրա վերջույթների իներցիայի պահերի որոշում»։
  • Der gang des menschen (с Отто Фишером 1895–1904); հետագայում անգլերեն թարգմանվեց որպես «Մարդու քայլվածքը»[6]։

Վիլհելմ Հիսի հետ համագործակցությամբ՝ նա 1876 -ից հետո խմբագրել է՝ Archiv für Anatomie und Entwickelungsgeschichte («Արխիվ անատոմիայի և զարգացման»)[4]։

Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Արտաքին հղումներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]