Քրիստիանե Ռոզեյրա
 | |||
|---|---|---|---|
 | |||
| Քաղաքացիությունը |
 Բրազիլիա | ||
| Ծննդյան ամսաթիվ | մայիսի 15, 1985[1][2] (40 տարեկան) | ||
| Ծննդավայր | Օզասկու, Սան Պաուլու, Բրազիլիա | ||
| Հասակ | 171 սանտիմետր | ||
| Քաշ | 63 կիլոգրամ | ||
| Դիրք | հարձակվող | ||
|
| |||
|
| |||
|
| |||
|
| |||
|
| |||
Քրիստիանե Ռոզեյրա դե Սոուզա Սիլվա (պորտ.՝ Cristiane Rozeira de Souza Silva; մայիսի 15, 1985[1][2], Օզասկու, Սան Պաուլու, Բրազիլիա), ավելի հայտնի է որպես Քրիստիանե, բրազիլացի ֆուտբոլիստ, հարձակվող։ Բրազիլիայի հավաքականի խաղացող: Աշխարհի հինգ առաջնությունների և չորս օլիմպիական խաղերի մասնակից.
Կենսագրություն
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]Ակումբային կարերա
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]Կարիերան հայրենիքում Սան Բերնարդ դու Կամպի «Սան Բերնարդ» և Սան Պաուլոյի «Ատլետիկո Խուվենտուս» ակումբներում[3]։
2005 թվականի փետրվարին տեղափոխվել է գերմանական «Տուրբինե» ակումբ (Պոտսդամ), նրա կազմում անցկացրել է մեկուկես մրցաշրջան, դարձել 2006 թվականի Գերմանիայի չեմպիոն և գավաթակիր։ 2005 թվականի ՈՒԵՖԱ-ի գավաթի հաղթող և 2006 թվականի եզրափակչի մասնակից։ Սակայն դժվարություններ ուներ ուժային խաղում, այդ պատճառով էլ ազնվորեն փոխարինման էր դուրս գալիս։ 2006 թվականին տեղափոխվել է գերմանական մեկ այլ ակումբ՝ «Վոլֆսբուրգ»։ 2008 թվականի սկզբին կես տարվա պայմանագիր է կնքել Շվեդիայի առաջնության «Լինչյոպինգ» ակումբի հետ և խաղացել նրա կազմում մինչև Օլիմպիադան, այնուհետև որոշ ժամանակով վերադարձել Բրազիլիա։
2008 թվականի սեպտեմբերին ընտրվել է ամերիկյան վպս լիգայի դրաֆթում և հաջորդ տարվանից սկսել է խաղալ «Չիկագո Ռեդ Սթար»- ում[4]։ 2009 թվականի հուլիսի 12-ին կատարել է առաջին հեթ-տրիկը լիգայի պատմության մեջ՝ «Գոլդ Պրայդի» դեմ խաղում (3:1): Առաջին մրցաշրջանում եղել է իր ակումբի լավագույն ռմբարկուն՝ 7 գոլով։ Հաջորդ մրցաշրջանում 24 խաղում խփել է ընդամենը 3 գոլ և մրցաշրջանի վերջում ազատ է արձակվել որպես ազատ գործակալ[5]։
2009 թվականի օգոստոսին երեք ամսով վարձավճարով տեղափոխվել է բրազիլական «Սանթոս»[6], դարձել է Լիբերտադորեսի գավաթակիր և Բրազիլիայի գավաթակիր[7]։ 2011 թվականին կրկին հանդես է եկել «Սանթոսում»[8]։
2011 թվականի սեպտեմբերին տեղափոխվել է ռուսական «Ռոսիյսկայա» ակումբ (Կրասնոարմեյսկ)։ Ռուսաստանի առաջնությունում 10 խաղում խփել է 10 գոլ և դարձել առաջնության հաղթող: Չեմպիոնների լիգայում 6 խաղում խփել է 3 գոլ և դարձել քառորդ եզրափակչի մասնակից:
Ռուսական ակումբից հեռանալուց հետո Բրազիլիայում խաղացել է «Սան Ժոզեի» և «Սենտրո Օլիմպիկոյի» կազմում, ինչպես նաև կարճ ժամանակով տեղափոխվել է կորեական «Իչեոն Դեկե»:
2015 թվականին մեկ այլ բրազիլուհու՝ Էրիկայի հետ տեղափոխվել է ֆրանսիական «Պարի Սեն Ժերմեն»[9], ակումբը մարզել է Ֆարիդ Բենստիտին, ով նրան ծանոթ է «Ռուսկանում» աշխատելու համար։ Թիմում անցկացրել է երկու մրցաշրջան, Ֆրանսիայի առաջնությունում մասնակցել է 36 հանդիպման և դարձել 26 գոլի հեղինակ։ Ֆրանսիայի փոխչեմպիոն 2015/16, Ֆրանսիայի գավաթի 2016/17 եզրափակչի մասնակից: Չեմպիոնների լիգայում փարիզյան ակումբի կազմում մասնակցել է 16 հանդիպման և դարձել 12 գոլի հեղինակ: Չեմպիոնների լիգայի 2016/17 մրցաշրջանի եզրափակչի մասնակից:
2017 թվականի հունիսին տեղափոխվել է չինական «Չանչուն Չժոյեյ» ակումբ[10], և հետո նորից խաղաց Բրազիլիայում:
Կարիերան հավաքականում
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]15 տարեկանում առաջին անգամ ընդգրկվել է Բրազիլիայի երիտասարդական (մինչև 19 տարեկան) հավաքականի կազմում։ 2002 և 2004 թվականների աշխարհի երիտասարդական առաջնությունների մասնակից, երկուսում էլ բրազիլացի աղջիկները մնացին չորրորդը[11]։
Բրազիլիայի ազգային հավաքականում իր նորամուտը նշել է 2003 թվականին։ Առաջին գոլը խփել է 2003 թվականի ապրիլի 27-ին՝ Հարավային Ամերիկայի առաջնության Կոլումբիայի դեմ խաղում փոխարինման դուրս գալուց հետո (12:0)[12], Բրազիլիան դարձավ այս մրցաշարի հաղթող:
2003 թվականին առաջին անգամ մասնակցել է աշխարհի առաջնության եզրափակիչ մրցաշարին, խաղացել է 4 հանդիպում, որոնցից բոլորում փոխարինման է դուրս եկել։ 2007 թվականին դարձել է աշխարհի առաջնության արծաթե մեդալակիր (6 խաղ, 5 գոլ), մրցաշարի արդյունքներով ընդգրկվել է խորհրդանշական հավաքականում և ստացել բրոնզե գնդակ՝ որպես երրորդ տեղ գրաված փորձագետների հարցման արդյունքում[13]։ 2011 թվականին իր թիմի հետ դարձել է քառորդ եզրափակիչ (4 խաղ, 2 գոլ), իսկ 2015 թվականին (3 խաղ) և 2019 թվականին (4 խաղ, 4 գոլ) հավաքականը զիջել է 1/8 եզրափակչում։ Հեթ-տրիկ է արել 2019 թվականի հունիսի 9-ին խմբային փուլի՝ Ջամայկայի դեմ խաղում (3:0)[14]։
2004 թվականի Օլիմպիական խաղերում դարձել է արծաթե մեդալակիր և լավագույն ռմբարկուի կոչումը կիսել գերմանուհի Բիրգիտ Պրինցի հետ՝ խփելով 5 գոլ։ Հեթ-տրիկ է արել 2004 թվականի օգոստոսի 17-ին Հունաստանի հետ Խմբային փուլի խաղում (7:0): 2008 թվականի օլիմպիադայում կրկին դարձել է եզրափակչի մասնակից և երկրորդ անգամ անընդմեջ դարձել լավագույն ռմբարկու (5 գոլ 6 խաղում)։ Հեթ-տրիկ է արել Նիգերիայի դեմ խմբային փուլի խաղում (3:1) 2008 թվականի օգոստոսի 12-ին[15]։ 2012 թվականի օլիմպիադայում իր թիմի հետ հասել է քառորդ եզրափակիչ, անցկացրել է 4 հանդիպում և խփել 2 գոլ: 2016 թվականի օլիմպիադայում զբաղեցրել է չորրորդ տեղը (4 խաղ, 2 գոլ): Օլիմպիական խաղերի պատմության լավագույն ռմբարկուն է (14 գոլ):
Բազմիցս եղել է մայրցամաքային մրցաշարերի հաղթող և մրցանակակիր։ 2003 թվականի Հարավային Ամերիկայի չեմպիոն, 2006 թվականի արծաթե մեդալակիր, 2010 թվականի առաջնությունների հաղթող (8 գոլ՝ Երկրորդ ռմբարկու), 2014 թվականի (6 գոլ՝ լավագույն ռմբարկու) և 2018 թվականի (7 խաղ, 4 գոլ)։ 2006 թվականին դարձել է առաջնության լավագույն ռմբարկու` 12 գոլով, այդ թվում՝ 3 գոլ խփել Բոլիվիայի և 4 գոլ՝ Պարագվայի դարպասը։ 2007 թվականին նվաճել է Համաամերիկյան խաղերի ոսկե մեդալը և դարձել մրցաշարի լավագույն ռմբարկուն 8 գոլով, որից 4-ը՝ էկվադորի հետ խաղում (10:0): 2015 թվականին՝ կրկին Պանամերիկյան խաղերի հաղթող և լավագույն ռմբարկու (7 գոլ 5 խաղում), Էկվադորի հետ խաղում (7:1) ցույց է տվել իր կարիերայի լավագույն արդյունքը հավաքականում՝ 5 գոլ[16]։
2007 և 2008 թվականներին ՖԻՖԱ-ի Տարվա խաղացող մրցույթում զբաղեցրել է երրորդ տեղը։
Ընդհանուր առմամբ, 2020 թվականի սկզբի դրությամբ նա ազգային հավաքականում խփել է 96 գոլ:
Ծանոթագրություններ
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]- ↑ 1,0 1,1 FemBio տվյալների շտեմարան (գերմ.)
- ↑ 2,0 2,1 Soccerdonna (գերմ.) — 2010.
- ↑ «Cristiane (Profile: 2004 Summer Olympic Games)». UOL. 2004. Արխիվացված օրիգինալից 2020 թ․ հունիսի 16-ին. Վերցված է 2020 թ․ մայիսի 23-ին.
- ↑ Chicago Red Stars Sign Brazilian Sensation Cristiane
- ↑ RELEASED. Red Stars let Cristiane go
- ↑ «Santos contrata Cristiane para jogar ao lado de Marta» (պորտուգալերեն). Estadão. 2009 թ․ օգոստոսի 14. Արխիվացված օրիգինալից 2014 թ․ մարտի 22-ին. Վերցված է 2009 թ․ օգոստոսի 21-ին.
- ↑ «Santos bate Botucatu e conquista a Copa do Brasil feminina» (պորտուգալերեն). Estadão. 2009 թ․ դեկտեմբերի 1. Արխիվացված օրիգինալից 2014 թ․ հունվարի 18-ին. Վերցված է 2009 թ․ դեկտեմբերի 2-ին.
- ↑ «Report: Cristiane signs with Santos». Արխիվացված օրիգինալից 2020 թ․ հունիսի 16-ին. Վերցված է 2020 թ․ հունիսի 16-ին.
- ↑ «Erika and Cristiane sign for Paris». Paris Saint-Germain F.C. 2015 թ․ օգոստոսի 19. Արխիվացված է օրիգինալից 2016 թ․ օգոստոսի 19-ին. Վերցված է 2015 թ․ օգոստոսի 22-ին.
- ↑ «Clube chinês anuncia acerto com Cristiane | Blog Dona do Campinho». globoesporte.com (բրազիլական պորտուգալերեն). Արխիվացված օրիգինալից 2017 թ․ հուլիսի 15-ին. Վերցված է 2017 թ․ հուլիսի 8-ին.
- ↑ Cristiane: Power and commitment Արխիվացված 2009-08-07 Wayback Machine. FIFA.com. 29 November 2007. Retrieved 19 February 2008.
- ↑ Sudamericano Femenino — 2003 Արխիվացված 29 սեպտեմբերի 2007 թվականին.. Conmebol.com. 27 April 2003. Retrieved 20 February 2008.
- ↑ King Kaka and Marta crowned
- ↑ «BRAZIL VS. JAMAICA 3 — 0». Արխիվացված օրիգինալից 2020 թ․ հոկտեմբերի 1-ին. Վերցված է 2020 թ․ հունիսի 16-ին.
{{cite web}}: no-break space character in|title=at position 21 (օգնություն) - ↑ «NIGERIA VS. BRAZIL 1 — 3». Արխիվացված օրիգինալից 2019 թ․ նոյեմբերի 20-ին. Վերցված է 2020 թ․ հունիսի 16-ին.
{{cite web}}: no-break space character in|title=at position 21 (օգնություն) - ↑ «BRAZIL VS. ECUADOR 7 — 1». Արխիվացված օրիգինալից 2020 թ․ փետրվարի 4-ին. Վերցված է 2020 թ․ հունիսի 16-ին.
{{cite web}}: no-break space character in|title=at position 21 (օգնություն)