Jump to content

Փարիզի պայմանագիր (1951)

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Փարիզի պայմանագիր
Պայմանագրին կից Ֆրանսիայի, Իտալիայի, Արևմտյան Գերմանիայի, Բելգիայի, Լյուքսեմբուրգի և Նիդեռլանդների նախարարների ստորագրությունները
Տեսակիրավական պայմանագիր և Եվրոպական Միության պայմանագիր
Երկիր Ֆրանսիա
Արդյունավետ ամսաթիվըհուլիսի 23, 1952
ՏեղանքՓարիզ

Փարիզի պայմանագիր, պաշտոնապես՝ Քարածխի և պողպատի եվրոպական միավորման ստեղծման մասին պայմանագիր կամ ՔՊԵՄ պայմանագիր (ֆր.՝ Traité instituant la Communauté européenne du charbon et de l'acier, traité de Paris, հապավում՝ Traité CECA), Ֆրանսիայի, Իտալիայի, Արևմտյան Գերմանիայի, Բելգիայի, Լյուքսեմբուրգի և Նիդեռլանդների միջև 1951 թվականի ապրիլի 18-ին Փարիզում ստորագրված պայմանագիր՝ 50 տարի ժամկետով, որով հիմնադրվել է Քարածխի և պողպատի եվրոպական միավորումը (ԵԱՊՄ), որը հետագայում դարձել է Եվրոպական Միության մաս[1] ː 1973 թվականին Պայմանագրին են միացել նաև Մեծ Բրիտանիան, Իռլանդիան և Դանիանː

Պայմանագիրն ուժի մեջ է մտել 1952 թվականի հուլիսի 23-ին[2] և ժամկետը լրացել է 2002 թվականի հուլիսի 23-ին՝ ուժի մեջ մտնելուց ուղիղ հիսուն տարի անց։

Պայմանագրի նպատակն էր Երկրորդ համաշխարհային պատերազմից հետո Արևմտյան Եվրոպայում դիվանագիտական և տնտեսական կայունություն հաստատել։ Պատերազմի ընթացքում հիմնական թշնամիներից մի քանիսն սկսել են կիսել քարածխի և պողպատի արտադրությունը, որոնք նախկինում պատերազմի ժամանակ կարևորագույն ռազմական նշանակություն ունեին։

Վեց երկրների ներկայացուցիչների կողմից հրապարակված Եվրոպայի հռչակագրում հայտարարված է, որ Պայմանագիրը Եվրոպայի ծնունդն է ազդարարում։ Հռչակագրում ընդգծված է, որ վերազգային սկզբունքը Եվրոպայի նոր ժողովրդավարական կազմակերպության հիմքն է։ Շառլ դը Գոլը դեմ էր վերազգային Եվրոպայի ցանկացած զարգացմանը՝ նախապատվությունը տալով Եվրոպային որպես ինքնիշխան պետությունների մայրցամաք[3]։

Համատեքստ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Պայմանագրի ինստիտուցիոնալ կառուցվածքը բխում է դրա հեղինակների դրդապատճառներից, ինչպես նաև Երկրորդ համաշխարհային պատերազմից հետո անդամ պետությունների կամքից։ Հետևաբար, պայմանագրի բանակցությունները համատեղում են երեք հիմնական դրդապատճառ՝ խաղաղություն, բարգավաճում և Եվրոպայի միասնության գաղափարը[4] ː

  • Առաջին մոտիվացիան՝ խաղաղությունը, արտահայտվում է վեց հիմնադիր պետություններին միմյանց դեմ պատերազմելու միջոցներից զրկելու ձգտումով: Այս «զրկումը» դրսևորվում է քարածխի և պողպատի շուկաների միավորման տեսքով, ապա՝ սպառազինության համար անհրաժեշտ նյութերի միավորման, որոնք կկառավարվեն «ռազմատենչ չափազանցությունները կանխող և էլիտաների և ժողովուրդների ընդհանուր կյանքի միջև համագործակցությունը խթանող […] կառուցվածքի շրջանակներում»: Այս մոդելը առկա է նաև Եվրոպական ատոմային էներգիայի մարմինը և Եվրոպական տնտեսական համագործակցության հիմնադրման պայմանագրերում[4]:

Այս մոտիվացիան ենթադրում է եվրոպացիների միջև «փաստացի համերաշխության» աստիճանական հաստատում: Պայմանագիրը արտացոլում է սա, իսկ ինստիտուտներին տրված լիազորությունները հակառակն են ֆեդերացիաներին տրված լիազորություններին, այնպես որ, եթե ֆեդերացիաներն իրավասու են պաշտպանության, արդարադատության, քաղաքականության, արժույթի և արտաքին գործերի հարցերում, ապա Քարածխի և պողպատի եվրոպական միավորումը (ՔՊԵՄ) իրավասու է միայն տնտեսական հարցերում (քարածխի և պողպատի ընդհանուր շուկա, այս ոլորտի աշխատողների հետ կապված որոշակի լիազորություններ և այլն)[4]:

  • Երկրորդ մոտիվացիան բարգավաճումն է, այսինքն՝ Երկրորդ համաշխարհային պատերազմից հետո վերակառուցումը և տնտեսական զարգացումըː

1952 թվականի սկզբնական պայմանագրի դրույթներ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Պայմանագիրը կազմակերպում է քարածխի և պողպատի արտադրության և սպառման համատեղ բաշխումը վեց ստորագրող երկրների միջև՝ ստեղծելով Քարածխի և պողպատի եվրոպական միավորումը (ՔՊԵՄ):

Իրավունքի սուբյեկտ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Քարածխի և պողպատի եվրոպական միավորումը (ՔՊԵՄ) ստեղծվել է Պայմանագրի 1-ին հոդվածով[5]: Այն ունի իրավաբանական սուբյեկտի կարգավիճակ[6]:

Հոդված 6-ի 2-րդ կետը Միավորմանը տալիս է իր գործառույթներն իրականացնելու և միջազգային ասպարեզում նպատակներին հասնելու համար անհրաժեշտ իրավական լիազորություններ[6]: Միավորումն «օգտվում է ազգային իրավաբանական անձանց տրված ամենալայն իրավական լիազորություններից»[6] ː

Նպատակներ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Պայմանագրի 1-ին հոդվածը, մասնավորապես, նշում է, որ այն հիմնված է երեք տարրերի վրա՝ ընդհանուր շուկա, ընդհանուր նպատակներ և ընդհանուր ինստիտուտներ[5]: Այս ընդհանուր նպատակներն են՝ նպաստել «տնտեսական համագործակցության ընդլայնմանը, անդամ պետություններում զբաղվածության զարգացմանը և կենսամակարդակի բարձրացմանը»։ Այն ապահովում է, որ արտադրողականության որոնումները և արտադրության ռացիոնալացումը չվնասեն զբաղվածությանը կամ չառաջացնեն անդամ պետությունների տնտեսությունների հիմնարար և շարունակական խաթարումներ[7]:

Այս նպատակներին հասնելու համար հաստատությունները պետք է, մասնավորապես, ապահովեն ընդհանուր շուկայի մատակարարումը, ընդհանուր շուկայի օգտատերերի համար ապահովեն արտադրության աղբյուրներին հավասար հասանելիություն, ապահովեն ամենացածր գինը (և որ այն չունենա հետևանքներ, ինչպիսիք են գների աճը պայմանագրերով չընդգրկված այլ ոլորտում և վարձատրության վրա), ապահովեն ձեռնարկությունների արտադրական ներուժի զարգացումը և կատարելագործումը, խթանեն աշխատուժի կենսապայմանների և աշխատանքային պայմանների բարելավումը, խթանեն միջազգային առևտուրը և խթանեն արտադրության և որակի ընդլայնումն ու արդիականացումը՝ մրցակցությունից պաշտպանության մեխանիզմներ ներդնելուց խուսափելու համար[8]:

Այսպիսով, ՔՊԵՄ պայմանագիրը պարունակում է «մատակարարման անվտանգությանը» վերաբերող դրույթներ, որը Եվրոպական Միության էներգետիկ քաղաքականության հետագա զարգացման հիմնական հասկացությունն է[9][10]:

Հաստատություններ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Պայմանագրով ստեղծվել է չորս ինստիտուտ՝ Բարձրագույն մարմին, Ընդհանուր ժողով, Նախարարների հատուկ խորհուրդ և Արդարադատության դատարան: Պայմանագրի 7-րդ հոդվածը, մասնավորապես, նախատեսում է, որ Բարձրագույն մարմնին օգնում է Խորհրդատվական կոմիտեն[11]:

Բարձրագույն մարմինը կազմված է 9 անդամից, որոնցից ութը նշանակվում են անդամ պետությունների կողմից, իսկ մեկը՝ կոոպտացիայի (co-option, լրացուցիչ ընտրություն) միջոցով[12]: Այն վերազգային հաստատություն է, որի որոշումներն ընդունվում են մեծամասնական սկզբունքով[13]: Այն կարող է ընդունել չորս տեսակի ակտեր՝ որոշումներ (պարտադիր, ինչպես կանոնակարգերը), առաջարկություններ (նման են դիրեկտիվներին) և կարծիքներ[14]: Պայմանագիրը նախատեսում է նախագահ և փոխնախագահ, որոնք ընտրվում են երկու տարի ժամկետով[15], սակայն հետագայում ավելացվել է երկրորդ փոխնախագահ[16]:

Քարածխի և պողպատի ընդհանուր շուկա

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Պայմանագիրը սահմանում է, որ մրցակցությունը սահմանափակող որոշակի տարրեր արգելվում են ընդհանուր շուկայում[17].

  • ներմուծման կամ արտահանման տուրքեր կամ համարժեք ազդեցություն ունեցող հարկեր, ինչպես նաև ապրանքների տեղաշարժի քանակական սահմանափակումներ
  • միջոցներ կամ գործելակերպ, որոնք խտրականություն են սահմանում արտադրողների, գնորդների կամ օգտագործողների միջև
  • պետությունների կողմից տրամադրված սուբսիդիաներ կամ օգնություն, կամ նրանց կողմից սահմանված հատուկ վճարներ
  • սահմանափակող գործելակերպեր, որոնք հակված են շուկաների բաշխմանը կամ շահագործմանը։

Այս իմաստով, ընդհանուր շուկայի մատակարարումը ՔՊԵՄ-ի հիմնական նպատակներից մեկն է եղել։ Սա «մատակարարման անվտանգության» հայեցակարգի առաջին դրսևորումն է այն բանում, ինչը հետագայում դառնալու է Եվրոպական Միության իրավունք[9]:

ԵՄ էվոլյուցիայի ժամանակացույց

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Հիմնական հոդված՝ Շումանի պլան (ծրագիր)

Երկրորդ համաշխարհային պատերազմի ավարտից ի վեր, ինքնիշխան եվրոպական երկրները կնքել են պայմանագրեր և այդպիսով համագործակցել ու ներդաշնակեցրել են քաղաքականությունը (կամ համատեղել են ինքնիշխանությունը) ավելի ու ավելի շատ ոլորտներում՝ եվրոպական ինտեգրման նախագծում կամ Եվրոպայի կառուցման գործում (ֆրանսերեն՝ la construction européenne): Ժամանակացույցն ուրվագծում է Եվրոպական Միության (ԵՄ)՝ այս միավորման հիմնական շրջանակի իրավական ստեղծման գործընթացը: ԵՄ-ն իր ներկայիս պարտականությունների մեծ մասը ժառանգել է Եվրոպական միավորումներից (ԵՄ), որոնք հիմնադրվել են 1950-ականներին Շումանի պլանի ոգով, որն էլ դարձել է արևմտաեվրոպական ինտեգրացման սկիզբըː

Եվրոպական համայնքների ընդհանուր հաստատություններ. 1957

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Եվրոպական տնտեսական համագործակցության հիմնադրման մասին պայմանագիրը լրացվել է ՔՊԵՄ պայմանագրի, մասնավորապես՝ Եվրոպական համայնքների համար ընդհանուր որոշակի հաստատությունների մասին կոնվենցիայի փոփոխության վերաբերյալ կոնվենցիաներով և արձանագրություններով[18]: Այս պայմանագիրը չեղյալ է հայտարարել որոշակի դրույթներ և փոխարինել է դրանք հետևյալով.

  • Պայմանագրի 21-րդ հոդվածը՝ պատգամավորների թվի վերաբերյալ, փոխարինվում է. պատգամավորների թիվն ավելանում է սկզբնական թվին համաչափ[17]: Տեքստը հիշեցնում է պատգամավորների ընտրություններn ուղղակի համընդհանուր ընտրական իրավունքով անցկացնելու մասին[19]։
  • Պայմանագրի 32-րդ հոդվածը՝ Արդարադատության դատարանի մասին, ուժը կորցրած է ճանաչվում և փոխարինվում է Արդարադատության դատարանի կազմի և կազմակերպման վերաբերյալ 32, 32ա, 32բ, 32գ հոդվածներով[20]: Հետևաբար, Պայմանագրին կից Արդարադատության դատարանի կանոնադրության մասին արձանագրությունn ուժը կորցրած է ճանաչվում, քանի որ այն չի համապատասխանում նոր դրույթներին։ Այս արձանագրության փոխարեն կիրառվում է Արդարադատության դատարանի կանոնադրության մասին արձանագրությունը[21]:
  • Ֆինանսավորման առումով, Կոնվենցիայի 6-րդ հոդվածը սահմանում է, որ այս հաստատությունների շահագործման ծախսերը պետք է հավասարապես բաշխվեն երեք համայնքների միջև[22]:

Միաձուլման պայմանագրով կատարված փոփոխություններ. 1965

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Հիմնական հոդված՝ Միաձուլման պայմանագիր

Համայնքի գործադիր իշխանությունների միավորման մասին պայմանագիրը մի շարք փոփոխություններ մտցրել են ՔՊԵՄ պայմանագրում, ինչպես նաև Եվրատոմի պայմանագրում և ԵՏՀ պայմանագրում՝ Եվրոպական միության խորհրդի ստեղծում, Եվրոպական համայնքների հանձնաժողովի ստեղծում, միաձուլման հետ կապված որոշակի ֆինանսական դրույթներ և Եվրոպական միության պաշտոնյաների և գործակալների կարգավիճակի ստեղծում, որոնք նույնպես միավորման արդյունք էին: Պայմանագիրը նաև պարունակում է փոփոխություններ «ընդհանուր և վերջնական դրույթների» վերաբերյալ գլխում[23] ː

Խորհրդի վերաբերյալ Պայմանագիրը նախատեսում էր, որ Քարածխի և պողպատի եվրոպական համայնքների նախարարների հատուկ խորհուրդը, Եվրոպական տնտեսական համագործակցության խորհուրդը և Եվրոպական ատոմային էներգիայի միավորման խորհուրդը պետք է միաձուլվեին Եվրոպական միության խորհրդի մեջː

Խորհրդի ռոտացիոն նախագահություններին, նիստերի գումարմանը և ընթացակարգային կանոններին վերաբերող կանոնները կրկնվում են[24]: Եվրոպական տնտեսական համագործակցության պայմանագրի ազդեցության պատճառով, միաձուլման պայմանագիրը նախատեսում է Մշտական ներկայացուցիչների կոմիտեի` ԿՈՐԵՊԵՐ-ի ստեղծում և ոչ հստակ մանրամասներ է տրամադրում դրա գործառույթների վերաբերյալ[25]:

Վերջապես, ԵՏՀ պայմանագրի 27-րդ հոդվածը (Խորհրդի կազմը և նախագահությունը), 28-րդ կետի 1-ին կետը (նիստերի գումարում), 29-րդը (աշխատավարձի սահմանումը) և 30-րդը (աշխատանքային կանոնակարգը) ուժը կորցրած են ճանաչվում՝ համապատասխանաբար փոխարինվելով Միաձուլման պայմանագրի 2-րդ (Խորհրդի կազմը), 3-րդ (նիստերի գումարում), 6-րդ (աշխատավարձի սահմանումը) և 5-րդ (աշխատանքային կանոնակարգը) հոդվածների բովանդակությամբ[26]: Հոդված 28-ը հետագայում փոփոխվում է Միաձուլման պայմանագրի 8-րդ հոդվածով[27]:

Հոդված 28-ի 3-րդ կետը փոփոխվել է՝ ներառելով բացասական կոնսենսուսի հասկացությունը, ինչը նշանակում է, որ ձեռնպահ քվեարկությունը անվավեր չի դարձնում միաձայնությունը և թույլ է տալիս որոշումն ընդունել[28]: 28-րդ հոդվածի 4-րդ կետում նախատեսված մեծամասնության կանոնը նույնպես փոփոխվել է և պահանջում է միայն անդամ պետությունների ներկայացուցիչների բացարձակ մեծամասնությունը, այդ թվում՝ այն ներկայացուցչի, որի անդամ պետությունը ապահովում է Քարածխի և պողպատի եվրոպական միավորման արտադրության առնվազն 1/6-ը (նախկինում սա կազմել էր 20%)[29]:

Վերջապես, Արդարադատության դատարանի կանոնադրության մասին արձանագրությունը նույնպես փոփոխվել է. 5-րդ և 15-րդ հոդվածները, որոնք համապատասխանաբար վերաբերում են գրանցողի ֆինանսական իրավունքներին և նպաստներին, ուժը կորցրած են ճանաչվում։ Հոդված 16-ը, 20-ի 3-րդ կետը, 28-ի 5-րդ կետը և 44-ը նույնպես փոփոխվել են[30]:

Ինչ վերաբերում է Բարձրագույն մարմնին, Պայմանագիրը նախատեսում է, որ Քարածխի և պողպատի եվրոպական միավորման Բարձրագույն մարմինը, Եվրոպական տնտեսական միության հանձնաժողովը և Եվրոպական ատոմային էներգիայի մամնի հանձնաժողովը միավորվելու են Եվրոպական միության հանձնաժողովի մեջ: Խորհրդի նմանությամբ, Հանձնաժողովի լիազորությունները մնացել են անփոփոխ և պահպանել յուրաքանչյուր պայմանագրով իրեն վերապահված լիազորությունները[30]: Պայմանագրի 9-13 հոդվածները, 16-րդ կետի 3-րդ մասը, 17-րդը և 18-րդ կետի 6-րդ մասը ուժը կորցրած են ճանաչվել և փոխարինվել են փոփոխված պայմանագրի համապատասխան 10-17-րդ հոդվածներով[31]:

Հաստատությունների միավորումը հաշվի առնելու համար Եվրոպական միության բյուջեում պետք է գրանցվեն Եվրոպական ատոմային էներգիայի վարչական ծախսերը, ինչպես նաև ԵՏՀ-ի և Եվրատոմի ծախսերը և եկամուտները, բացառությամբ Եվրոպական ատոմային էներգիայի համայնքի մատակարարման գործակալության: Բյուջեն պետք է հավասարակշռված լինի եկամուտների և ծախսերի առումով: Քարածխի և պողպատի եվրոպական միավորման պայմանագրի 78-րդ հոդվածը չեղյալ է հայտարարվել և փոխարինվել է 78-78-րդ հոդվածներով՝ սեպտիմո[32]:

Եվրամիության պայմանագրի այլ փոփոխություններ, որոնք ստորագրել են Եվրամիության անդամ պետությունները

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
  • 1970 թվականին բյուջետային դրույթների փոփոխություններ
  • 1975 թվականին ֆինանսական դրույթների փոփոխություններ
  • 1984 թվականին Գրենլանդիայի կարգավիճակի փոփոխություն
  • 1985 թվականին Շենգենյան համաձայնություն
  • 1986 թվականին Միասնական Եվրոպական Ակտ
  • 1992 թվականին Մաաստրիխտի պայմանագիր
  • 1997 վականին Ամստերդամի պայմանագիր
  • 2001 թվականին Նիսի պայմանագիրː
  • 2007 թվականին Լիսաբոնի պայմանագիր

Պայմանագրի ժամկետի ավարտ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Պայմանագրի 97-րդ հոդվածով նախատեսվել է 50 տարվա վավերականության ժամկետ[33]: Հնարավոր երկարաձգման կամ փոխզիջումային լուծման վերաբերյալ քննարկումից հետո պայմանագիրը ժամկետանց է դարձել 2002 թվականին և դրա կանոնները փոխանցվել են Եվրոպական համայնքին[34]:

Բնօրինակ պայմանագրի ստորագրողներ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Տես նաև

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ծանոթագրություններ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
  1. ↑ «Treaty establishing the European Coal and Steel Community, ECSC Treaty | EUR-Lex». eur-lex.europa.eu (անգլերեն). Վերցված է 2024 թ․ դեկտեմբերի 22-ին.
  2. ↑ «Cérémonie pour l'expiration du traité CECA (Bruxelles, 23 juillet 2002)». CVCE.EU by UNI.LU (ֆրանսերեն). 2013 թ․ փետրվարի 20. Վերցված է 2025 թ․ մայիսի 26-ին.
  3. ↑ «Charles De Gaulle, paroles publiques - Conférence de presse du 15 mai 1962 (questions européennes) - Ina.fr». Charles de gaulle - paroles publiques. Վերցված է 2025 թ․ մայիսի 26-ին.
  4. ↑ 4,0 4,1 4,2 Nathalie Brack; Olivier Costa. «Le fonctionnement de l'Union européenne - EUB». www.editions-ulb.be (անգլերեն). ISBN 978-2-8004-1547-5. Վերցված է 2025 թ․ մայիսի 26-ին.
  5. ↑ 5,0 5,1 Եվրոպական քարածխի և պողպատի միավորման ստեղծման մասին պայմանագիր, 1951 թվականի ապրիլի 18 Հոդված 1
  6. ↑ 6,0 6,1 6,2 Եվրոպական քարածխի և պողպատի միավորման ստեղծման մասին պայմանագիր, 1951 թվականի ապրիլի 18 Հոդված 6
  7. ↑ Եվրոպական քարածխի և պողպատի միավորման ստեղծման մասին պայմանագիր, 1951 թվականի ապրիլի 18 Հոդված 2
  8. ↑ Եվրոպական քարածխի և պողպատի միավորման ստեղծման մասին պայմանագիր, 1951 թվականի ապրիլի 18 Հոդված 3
  9. ↑ 9,0 9,1 Sami Andoura, Leigh Hancher and Marc Van Der Woude (pref. Jacques Delors), “Towards a European Energy Community: a political project”, Notre Europe, July 2010.
  10. ↑ Nathalie Brack; Olivier Costa. Le fonctionnement de l'Union européenne - Nathalie Brack - Olivier Costa - 3e édition | Lgdj.fr (ֆրանսերեն). ISBN 978-2-8004-1622-9.
  11. ↑ Եվրոպական քարածխի և պողպատի միավորման ստեղծման մասին պայմանագիր, 1951 թվականի ապրիլի 18 Հոդված 7
  12. ↑ Եվրոպական քարածխի և պողպատի միավորման ստեղծման մասին պայմանագիր, 1951 թվականի ապրիլի 18 Հոդված 10
  13. ↑ Եվրոպական քարածխի և պողպատի միավորման ստեղծման մասին պայմանագիր, 1951 թվականի ապրիլի 18 Հոդված 13
  14. ↑ Եվրոպական քարածխի և պողպատի միավորման ստեղծման մասին պայմանագիր, 1951 թվականի ապրիլի 18 Հոդված 14
  15. ↑ Եվրոպական քարածխի և պողպատի միավորման ստեղծման մասին պայմանագիր, 1951 թվականի ապրիլի 18 Հոդված 11
  16. ↑ «"Les neuf membres de la Haute Autorité du pool charbon-acier abandonnent toutes leurs attributions nationales" dans Le Monde (9 août 1952)» [«Քարածխի և պողպատի հանքավայրի բարձրագույն մարմնի ինը անդամները հրաժարվում են իրենց բոլոր ազգային պարտականություններից» Le Monde-ում (1952 թվականի օգոստոսի 9)]. CVCE.EU by UNI.LU (ֆրանսերեն). 2023 թ․ հուլիսի 7. Վերցված է 2025 թ․ մայիսի 26-ին.
  17. ↑ Եվրոպական քարածխի և պողպատի միավորման ստեղծման մասին պայմանագիր, 1951 թվականի ապրիլի 18 Հոդված 4
  18. ↑ Convention on certain institutions common to the European Communities, EUR-Lex, 1957
  19. ↑ Convention on certain institutions common to the European Communities, Հոդված 2(2)
  20. ↑ Convention on certain institutions common to the European Communities, Հոդված 4(2)
  21. ↑ Convention on certain institutions common to the European Communities, Հոդված 4(2)(բ)
  22. ↑ Convention on certain institutions common to the European Communities, Հոդված 6
  23. ↑ Treaty establishing a Single Council and a Single Commission of the European Communities, EUR-Lex, 8 April 1965
  24. ↑ Treaty establishing a Single Council and a Single Commission of the European Communities, Հոդվածներ 2, 3, 5
  25. ↑ Treaty establishing a Single Council and a Single Commission of the European Communities, հոդված 4
  26. ↑ Treaty establishing a Single Council and a Single Commission of the European Communities, հոդված 7
  27. ↑ Treaty establishing a Single Council and a Single Commission of the European Communities, հոդված 8
  28. ↑ Treaty establishing a Single Council and a Single Commission of the European Communities, հոդված 8(2)(ա)
  29. ↑ Treaty establishing a Single Council and a Single Commission of the European Communities, հոդված 8(2)(բ)
  30. ↑ Treaty establishing a Single Council and a Single Commission of the European Communities, հոդված 8(3)
  31. ↑ Treaty establishing a Single Council and a Single Commission of the European Communities, հոդված 9, 19
  32. ↑ Treaty establishing a Single Council and a Single Commission of the European Communities, հոդված 20, 21
  33. ↑ Treaty establishing the European Coal and Steel Community, 18 April 1951
  34. ↑ "Treaty establishing the European Coal and Steel Community", on EUR-Lex

Գրականություն

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Արտաքին հղումներ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
 ⛭ 
  Բառարաններ և հանրագիտարաններ
Ստացված է «https://hy.wikipedia.org/w/index.php?title=Փարիզի_պայմանագիր_(1951)&oldid=10347483» էջից