Փարիզի նորաձևության շաբաթ

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Փարիզի նորաձևության շաբաթ
Magdalena Frackowiak.jpg
Տեսակնորաձևության շաբաթ
Ենթաեսակնորաձևության շաբաթ
ԵրկիրFlag of France (1794–1815, 1830–1974, 2020–present).svg Ֆրանսիա
ՎայրՓարիզ
Առաջինը1973
parisfashionweek.fhcm.paris(ֆր.)(անգլ.)
Commons-logo.svg Paris Fashion Week Վիքիպահեստում

Փարիզի նորաձևության շաբաթ, աշխարհի ամենակարևոր նորաձևության չորս շաբաթներից վերջինը։ Փարիզում նորաձևության շաբաթը միշտ եզրափակում է սեզոնը և համարվում է ամենահեղինակավորը նորաձևության աշխարհում։ Այն տեղի է ունենում վեց ամիսը մեկ։

Մեծ քառյակ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Փարիզի նորաձևության շաբաթը «Մեծ քառյակ» նորաձևության շաբաթներից մեկն է։ Մյուսներն են Լոնդոնի նորաձևության շաբաթ, Միլանի նորաձևության շաբաթ և Նյու Յորքի նորաձևության շաբաթը[1][2]։ Սկզբում անցկացվում է Նյու Յորքի նորաձևության շաբաթը, որին հետևում են Լոնդոնը, Միլանը, ապա Փարիզը։

Պատմություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Նորաձևության շաբաթն անցկացվում է 1973 թվականից։ Այն կազմակերպվում է Բարձր նորաձևության և Ready-to-wear-ի ֆրանսիական ֆեդերացիայի կողմից։ Անցկացվում է Լուվրի պալատում, ցուցահանդես-վաճառքը՝ Թյուիլրի այգու մոտ։ Փարիզն ունի նորաձևության համաշխարհային արտադրության մայրաքաղաքի չհայտարարված վիճակ, ինչի շնորհիվ նորաձևության յուրաքանչյուր շաբաթ, Ready-to-wear֊ի յուրաքանչյուր ցուցադրություն դարձնում են մեծամաշտաբ տոն։ Փարիզի նորաձևության շաբաթն ավելի շատ ներկայացվում է որպես արվեստ, քան թե վաճառքի առարկա։ Ավանդաբար ցանկացած ցուցադրություն իսկական շոու է՝ նախապես մտածված սցենարով և ռեժիսուրայով։

Դիզայներներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Փարիզյան նորաձևության շաբաթը մեծ հետաքրքրություն է առաջացնում նորաձևության բնագավառում և բարձր հասարակության մոտ։ Իրենց հավաքածուներն են ներկայացնում նորաձևության հնագույն տներն ու ամենահռչակավոր դիզայներները․

2011-12 աշուն-ձմեռ հավաքածու[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

2011-12 թվականների աշուն-ձմեռ հավաքածուներում ցուցադրվում են արդիականությունը չկորցնող տղամարդկանց աքսեսուարներ, որոնք հարմարեցված են կանացի զգեստապահարանին, մինիմալիզմին բնորոշ գծեր և յոթանասունականների շունչը։

Հաջորդ սեզոնի ամենանորաձև գույներն են համարվել սպիտակի, երկագույնի և նարնջագույնի երանգները։ Դրանց համադրությունն առկա է եղել օվկիանոսի երկու կողմերում ստեղծված բոլոր հավաքածուներում։

Փարիզում նորաձևության շաբաթվա գլխավոր ինտրիգը Ջոն Գալիանոյի հեռանալուց հետո Dior-ի հավաքածուի ցուցադրությունն էր։ Դերձակը 15 տարի աշխատել է այդ նորաձևության տան համար, բայց այժմ կրեատիվ տնօրենի պարտականությունը զբաղեցնում է Բիլ Գեիթենը։ Հավաքածուն դարձել է երևակայության և գույների իրական խելահեղություն։ Այն հանրության կողմից լավ ընդունելության է արժանացել։

Փարիզի նորաձևության շաբաթվա նորեկը եղել է հայտնի ռեփեր Քանյե Ուեսթը, ով որոշել էր դառնալ դիզայներ՝ ի հիշատակ իր հանգուցյալ մոր։ Առաջին շարքերը զբաղեցրել էին շոու-բիզնեսի աստղերը, ովքեր ստացել էին հրավիրատոմսեր, բայց հավաքածուն անհաջող էր և խիստ բացասական գնահատականի է արժանացել քննադատների կողմից[3]։

Տղամարդկանց նորաձևության շաբաթը Փարիզում[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

2011 թվականի հունիսի 22-26֊ը կայացել է տղամարդկանց հավաքածուների ցուցադրությունը։ Դիզայներ Alexander Wang-ը ներկայացրել է սպորտային համազգեստ՝ կեդեր, բաճկոն և հուդի։ Dior Homme-ում շեշտը հիմնականում դրված էր հիանալիորեն կարված սպիտակ բաճկոնի վրա։ Givenchy-ն գրեթե բոլոր իրերը՝ սկսած կոստյումներից, վերջացած սպորտային իրերից, զարդարել է դրախտային թռչուններ ներկայացնող անսովոր զարդանախշերով։ Փոլ Սմիթը ներկայացրել է մի հավաքածու, որտեղ չկար ոչ մի շերտանախշ, բայց փոխարենը կային կոստյումներ ինդիգո և նարնջագույն գույներով։

Հայտնի հյուրեր[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Փարիզում նորաձևության շաբաթվա նպատակը ոչ միայն նոր հավաքածուների ցուցադրություն, այլև աշխարհիկ երեկույթների շարք։ Միջոցառմանը սովորաբար ներկա են լինում ամենահռչակավոր և ամենահայտնի դերասանները, երգչուհիները և հեռուստաստղերը, ինչպիսիք են՝ Քլաուդիա Շիֆեր, Թենդի Նյուտոն, Կլեր Դենս, Օլիվե Թիսկենս, Յուջինիա և Սթարվոս Նիարհոս։

Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  1. Bradford Julie (2014)։ Fashion Journalism։ Routledge։ էջ 129 
  2. Dillon Susan (2011)։ The Fundamentals of Fashion Management։ A&C Black։ էջ 115 
  3. «Итоги мировых модных недель весна-лето 2012»։ Արխիվացված է օրիգինալից 2019-02-11-ին։ Վերցված է 2018-07-08