Ցրված Ջովաննին
 ռուս.՝ Рассеянный Джованни | |
|---|---|
 | |
| Տեսակ | կարճամետրաժ մուլտիպլիկացիոն ֆիլմ |
| Ժանր | մանկական ֆիլմ |
| Շարքի մասն է | Ուրախ կարուսել և «Ուրախ կարուսել» № 1 |
| Ռեժիսոր | Անատոլի Պետրով |
| Սցենարիստ | Ջաննի Ռոդարի |
| Հնչյունավորում | Լիդիա Կորոլյովա և Գեորգի Վիցին |
| Երաժշտություն | Վլադիմիր Շաինսկի |
| Օպերատոր | Միխայիլ Դրույան |
| Երկիր |  ԽՍՀՄ |
| Լեզու | ռուսերեն |
| Ընկերություն | Սոյուզմուլտֆիլմ |
| Տևողություն | 4 րոպե |
| Շարք | Ուրախ կարուսել և «Ուրախ կարուսել» № 1 |
| Թվական | 1969 |
«Ցրված Ջովաննին» (ռուս.՝ «Рассеянный Джованни»), խորհրդային մուլտիպլիկացիոն ֆիլմ՝ նկարահանված իտալացի մանկագիր Ջաննի Ռոդարիի «Ինչպես զբոսնեց մի ցրված» (իտալ.՝ «La passeggiata di un distratto») հեքիաթի մոտիվներով։
«Ուրախ կարուսել» № 1 մուլտիպլիկացիոն ալմանախի չորս սյուժեներից երրորդն է։
Սյուժե[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Մուլտֆիլմը պատմում է իտալացի տիկնիկ-տղայի՝ Ջովաննիի մասին, որը շտ ցրված էր և կորրցնում էր իր մարմնի մասերը։ Սկզբում նա տանը մոռանում է կոշիկը, ապա կորցնում ձախ ականջը, հետո՝ ոտքը և մարմնի մյուս մասերը։ Քաղաքի բնակիչները գտնում են նրա մարմնի մասերը և վերադարձնում նրա մայրիկին, որը վերջում նորից հավաքում է Ջովաննիին։
Ստեղծողներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- Ռեժիսոր՝ Անատոլի Պետրով
- Նկարիչ՝ Վալերի Ուգարով
- Կոմպոզիտոր՝ Վլադիմիր Շաինսկի
- Օպերատոր՝ Միխայիլ Դրույան
- Հնչյունային օպերատոր՝ Վլադիմիր Կուտուզով
- Դերերը հնչյունավորել են՝
- Լիդիա Կորոլյովա – տիկին
- Գեորգի Վիցին – փոստատար (լուսագրերում նշված չէ)
Ստեղծման պատմություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Պետրովին միշտ զբաղեցրել է մուլտիպլիկացիայի բնույթը՝ որպես նկարված շարժման արվեստ։ Հենց դրանով էր «հիվանդ» Պետրովը, երբ նկարահանում էր իր առաջին սյուժեն «Ուրախ կարուսելի» համար՝ «Ցրված Ջովաննին»։ Սյուժե, որ դարձել է գլխավոր ուղղորդիչներից մեկը ստուդիայի նոր սերնդի ռեժիսորների համար և արժանացել մինիստր Ռոմանովի գնահատականին՝ «մանկական մուլտիպլիկացիայի լսարանը՝ որպես աբստրակցիոնիզմի պրոպագանդայի հարթակ օգտագործելու փորձ»։ Մի գնահատական, որ Պետրովի համար շատ պատվավոր է։
Բնօրինակ տեքստ (ռուս.)Петрова всегда занимала природа мультипликата как искусства рисованного движения. Именно этим «болел» Петров, когда снимал свой первый сюжет в «Весёлой карусели» — «Рассеянного Джованни». Сюжет, ставший одним из главных ориентиров для нового поколения режиссёров студии и удостоившийся оценки министра Романова: «попытка использовать трибуну детской мультипликации для пропаганды абстракционизма». Оценки, для Петрова очень почётной[1].
«Ցրված Ջովաննին» տեղծելիս Անատոլի Պետրովը ոգեշնչվել է Ֆեռնան Լեժեի վիտրաժից[2]
Պետկինոյի պաշտոնյաները քննադատել են «Ցրված Ջովաննին» մուլտֆիլմի ոճական լուծումը, որովհետև այն արվել է այդ ժամանակ նորաձև փոփ-արտ ժանրում[3]։
Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
|
