Տունը, որտեղ ես ապրում եմ

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Տունը, որտեղ ես ապրում եմ
ռուս.՝ Дом, в котором я живу
Երկիր ԽՍՀՄ
Ժանրդրամա
Թվական1957
Լեզուռուսերեն
ՌեժիսորԼև Կուլիջանով և Յակով Սեգել
Սցենարի հեղինակԻոսիֆ Օլշանսկի և Նինա Ռուդնևա
ԴերակատարներVladimir Zemlyanikin?, Եվգենի Մատվեև, Ռիմա Շորոխովա, Վալենտինա Տելեգինա, Pavel Shalnov?, Միխայիլ Ուլյանով, Նինել Միշկովա, Klavdiya Yelanskaya?, Ժաննա Բոլոտովա և Լև Կուլիջանով
ՕպերատորՎյաչեսլավ Շումսկի
ԵրաժշտությունՅուրի Բիրյուկով
Պատմվածքի վայրՄոսկվա
ԿինոընկերությունՄաքսիմ Գորկու անվան կինոստուդիա
Տևողություն100 րոպե

«Տունը, որտեղ ես ապրում եմ» (ռուս.՝ «Дом, в котором я живу»), խորհրդային գեղարվեստական ֆիլմ, որը նկարահանվել է Մոսկվայի Մ. Գորկու անվան գեղարվեստական ֆիլմերի կինոստուդիայում 1957 թվականին ռեժիսորներ Լև Կուլիջանովի և Յակով Սեգելի կողմից։

Ֆիլմի պրեմիերան ԽՍՀՄ-ում տեղի է ունեցել 1957 թվականի դեկտեմբերի 23-ին։

Եղել է խորհրդային կինովարձույթի առաջատար (1957, 9-րդ տեղ) 28,9 մլն հանդիսատեսով։

Ֆիլմում Ժաննա Բոլոտովան կատարել է իր առաջին դերը կինոյում։

Սյուժե[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

1935 թվականին Մոսկվայի ծայրամասում գտնվող նոր տուն՝ ընդհանուր կոմունալ բնակարան, տեղափոխվում են երկու ընտանիքներ՝ Դավիդովներն իրենց երեք երեխաների հետ և նորապսակներ Լիդա և Դմիտրի Կաշիրինները։ Դավիդովները ֆիլմի գլխավոր հերոսներն են, որոնց շուրջ ծավալվում է հիմնական գործողությունը։ Երեխաները մեծանում են, և նրանք ու իրենց շրջապատող մեծահասակները փնտրում են իրենց տեղը կյանքում, փնտրում պատասխաններ հարցերին, թե ով և ինչպիսին լինել, վիճաբանում, հաշտվում, կառուցում են հարաբերություններ, քանդում դրանք։

Լիդա Կաշիրինան չի սիրում իր ամուսնուն՝ երկրաբան Դմիտրիին, որը մշտապես մեկնում է արշավախմբի։ Ամուսնու հերթական բացակայություններից մեկի ժամանակ նրա և անսպասելի ծնողների մոտ վերադարձած զինվորական Կոնստանտին Դավիդովի միջև հարաբերություններ են սկսվում։ Լիդան իրեն դավաճան է զգում, Կլավդիա Կոնդրատիևնա Դավիդովան բացահայտորեն ցույց է տալիս իր արհամարհանքը։ Դմիտրին ոչինչ չի կասկածում և չի կարող հասկանալ, թե ինչու է իր կինը պատրաստ փախչել տնից։

Սերգեյ Դավիդովը մանկուց սիրում է Գալյա Վոլինսկայային։ Գալյան մեծանում է և երազում է դերասանուհի դառնալ։ Սերգեյը խանդում է ընկերուհուն իր երազանքի համար։ Քչերն են պատրաստ հասկանալ նրա ցանկությունը։ Բայց Գալյան համառ է և նույնիսկ գնում է անցյալում հայտնի դերասանուհու մոտ, որպեսզի ընդունվի թատերական ուսումնարան։

Սերգեյը Դմիտրի Կաշիրինի ազդեցությամբ տարվում է երկրաբանությամբ։

Անսպասելիորեն հերոսների խաղաղ կյանքը խախտում է պատերազմը՝ կտրուկ փոխելով նրանց տեսակետները կյանքի հանդեպ, միմյանց նկատմամբ վերաբերմունքը, կյանքում ունեցած արժեքները։ Նրանցից մեկի համար պատերազմը ճակատագրական գիծ է դառնում։

Պատերազմից չի վերադառնում Դմիտրի Կաշիրինը։ Կոնստանտին Դավիդովը այժմ հաշմանդամ է։ Սերգեյ Դավիդովը վերադառնում է որպես հերոս՝ չիմանալով, որ երազկոտ Գալյան սպանվել է։

Բայց հաղթանակից հետո ֆիլմի հերոսները փորձում են նոր կյանք սկսել... Սերգեյն ընդունվում է երկրաբանական ինստիտուտ։ Կոնստանտինը հույս ունի, որ Լիդան կների իրեն և կպատասխանի իր անփոփոխ մնացած զգացմունքներին։

Դերերում[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  • Վլադիմիր Զեմլյանիկին – Սերյոժա
  • Եվգենի Մատվեև – Կոնստանտին
  • Ռիմա Շորոխովա – Կատյա
  • Նիկոլայ Ելիզարով – Պավել Դավիդով, Սերգեյի, Կոնստանտինի և Կատյայի հայրը
  • Վալենտինա Տելեգինա – Կլավդիա Կոնդրատիևնա, Սերգեյի, Կոնստանտինի և Կատյայի մայրը
  • Պավել Շալնով – Նիկոլայ, Կատյայի ամուսինը
  • Միխայիլ ՈւլյանովԴմիտրի Ֆեոդորովիչ Կաշիրին, երկրաբան
  • Նինել Միսկովա – Լիդիա Իվանովնա, Դմիտրիի կինը (լուսագրերում նշված է որպես Ե. Միսկովա)
  • Կլավդիա Ելանսկայա – Քսենյա Նիկոլաևնա, դերասանուհի
  • Ժաննա ԲոլոտովաԳալյա Վոլինսկայա
  • Կլեոպատրա Ալպերովա – Ելենա Պետրովնա, Գալյայի մայրը
  • Լև ԿուլիջանովՎադիմ Նիկոլաևիչ, Գալյայի հայրը (միակ դերը կինոյում)
  • Յուրա Մյասնիկով – Սերյոժան մանկության տարիներին
  • Զոյա Դանիլինա – Գալյան մանկության տարիներին
  • Պրասկովյա Պոստնիկովա – Վոլինսկիների հարևանը
  • Լյուդմիլա Սմիռնովա – փոստարար
  • Եկատերինա Մազուրովա – Սերաֆիմա, Քսենյա Նիկոլաևնայի տան աշխատող
  • Օլյա և Տանյա Մալիշևաներ – Մայկա, Կատյայի և Կոլյայի դուստրը
  • Վալենտին Բուրով – հյուր
  • Լարիսա Ժուկովսկայա – հյուր
  • Վիկտոր Ստեպանով – երիտասարդ
  • Պրասկովյա Պոստնիկովա – հարևանուհի

Կոմպոզիտոր Յուրի Բիրյուկովի և Ալեքսեյ Ֆատյանովի «Тишина за Рогожской заставою» երգը կատարում է Նիկոլայ Ռիբնիկովը։

Նկարահանող խումբ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  • Սցենարի հեղինակներ՝ Իոսիֆ Օլշանսկի և Նինա Ռուդնևա (լուսագրերում նշված չէ)
  • Բեմադրող ռեժիսորներ՝ Լև Կուլիջանով, Յակով Սեգել
  • Օպերատոր՝ Վյաչեսլավ Շումսկի
  • Ռեժիսոր՝ Կլեոպատրա Ալպերովա
  • Նկարիչ՝ Վլադիմիր Բոգոմոլով
  • Երկրորդ օպերատոր՝ Վլադիմիր Չիբիսով
  • Կոմպոզիտոր՝ Յուրի Բիրյուկով
  • Հնչյունային օպերատոր՝ Դմիտրի Բելևիչ
  • Կոստյումների նկարիչ՝ Եկատերինա Ալեքսանդրովա
  • Մոնտաժող՝ Լիդիա Ռոդիոնովա
  • Նկարիչ-դիմահարդար՝ Սոֆյա Ֆիլենովա
  • Երգի տեքստի հեղինակ՝ Ալեքսեյ Ֆատյանով
  • Ֆիլմի խմբագիր՝ Վերա Բիրյուկովա
  • Համակցված նկարահանումներ․
    • Օպերատոր՝ Կ. Ալեքսեև
    • Նկարիչ՝ Ս. Իվանով
  • Ֆիլմադարանի արտադրության գլխավոր վարչության պետական սիմֆոնիկ նվագախումբ, դիրիժոր՝ Գրիգորի Համբուրգ
  • Ֆիլմի տնօրեն՝ Ն. Պետրով

Մրցանակներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  • 1956 – Իոսիֆ Օլշանսկու առաջին մրցանակը լավագույն կինոսցենարի համար Համամիութենական մրցույթում։
  • 1957 – «Խորհրդային մշակույթ» թերթի ընթերցողների հարցման հիման վրա լավագույն ֆիլմերից մեկը (տարվա վարկանիշում 5-րդը)։
  • 1958 – «Լավագույն ներկայացման համար» մրցանակ և ՄԱԿ-ի գլխավոր կոմիսարիատի մրցանակ ռեժիսորներ Լև Կուլիջանովին և Յակով Սեգելին Բրյուսելում կայացած համաշխարհային ցուցահանդեսում։
  • 1958 – Մոսկվայում առաջին Համամիութենական կինոփառատոնի հատուկ մրցանակ ռեժիսորներ Լև Կուլիջանովին և Յակով Սեգելին[1][2]։

Փաստեր[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  • 1941 թվականի հունիսի 22-ին տեղի ունեցող տեսարաններից մեկում պատի վրա ցուցադրված է «Մայր հայրենիքը կանչում է» պլակատը, սակայն այն ստեղծվել է պատերազմի սկսվելուց հետո։

Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  1. ««Дом, в котором я живу»». База данных сайта «Энциклопедия отечественного кино». Արխիվացված է օրիգինալից 2012 թ․ օգոստոսի 5-ին. Վերցված է 2012 թ․ հունիսի 29-ին.
  2. Валентина Дворянинова, dvoryaninowa.narod.ru.

Արտաքին հղումներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]