Տահար Բենջելուն

Տահար Բենջելուն; արաբ․՝ الطاهر بن جلون‎‎
Ծնվել է	դեկտեմբերի 1, 1947 (76 տարեկան)
Ծննդավայր	Ֆես, Մարոկկո
Քաղաքացիություն	Մարոկկո և Ֆրանսիա
Մայրենի լեզու	արաբերեն
Կրթություն	Մուհամեդ V-ի անվան համալսարան
Երկեր	و, This Blinding Absence of Light? և The Sacred Night?
Մասնագիտություն	գրող
Պարգևներ և ; մրցանակներ	Գոնկուրյան մրցանակ
Կայք	tahar-benjelloun.com
	Tahar Ben Jelloun Վիքիպահեստում

Տահար Բենջելուն (ֆր.՝ Tahar Ben Jelloun, դեկտեմբերի 1, 1947(1947-12-01)^[1]^[2], Ֆես, Մարոկկո^[3]), մարոկկացի գրող, գրում է ֆրանսերեն։

Կենսագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Սովորել է երկլեզու լիցեյում (արաբերեն և ֆրանսերեն)։ Ավարտել է Ռաբաթի համալսարանը, որտեղ ուսումնասիրել է փիլիսոփայություն և հոգեբանություն, բանստեղծություններ սկսել է գրել ֆրանսերեն։ Դասավանդել է փիլիսոփայություն։

1971 թվականին երկրում կրթության արաբականացման պատճառով տեղափոխվել է Ֆրանսիա։ 1972 թվականից մշտապես համագործակցում է Լը Մոնդ թերթի հետ։ 1975 թվականին պաշտպաանել է դոկտորական դիսերտացիան սոցիալական հոգեբանություն թեմայով։

Հրապարակում է բանաստեղծություններ, արձակ ստեղծագործություններ, հոգեբուժության և սոցիալական հոգեբանության վերաբերյալ աշխատանքներ, ակտիվ աշխատում է որպես լրագրող։ Նրա «Ավազի երեխա» վիպական երկգրությունը (1985) և «Սրբազան գիշերը» (1987) հայտնի են դարձել ոչ միայն Ֆրանսիայում, այլ նաև դրա սահմաններից դուրս, այն թարգմանվել է ավելի քան 40 լեզուներով։ Այժմ նա աշխարհի ամենաշատ թարգմանված ֆրանսիալեզու գրողն է։

Ինքը կնոջ և չորս երեխաների հետ ապրում է Փարիզում, իսկ հինգերորդ երեխան ապրում է Բելառուսում։

Մատենագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Մարդիկ լռության ծածկոցի տակ/ Hommes sous linceul de silence, բանաստեղծություններ (1971)
Les Cicatrices du soleil, բանաստեղծություններ (1972)
Harrouda (1973 )
La Réclusion solitaire, գրական հոգեբանություն 1976
Նշի ծառերը մահանում են վերքերից/ Les amandiers sont morts de leurs blessures, բանաստեղծություններ (1976 թվական` ֆրանսիական և արաբական ընկերության մրցանակ)
La Plus Haute des solitudes (1977)
Moha le fou, Moha le sage (1978 թվական` ֆրանսիացի գրադարանավարի մրցանակ, Radio-Monte-Carlo մրցանակ)
À l'insu du souvenir, բանաստեղծություններ (1980)
La Prière de l'absent' (1981)
L'Écrivain public, պատմվածք (1983)
Ֆրանսիական հյուրընկալություն / Hospitalité française, эссе (1984)
La Fiancée de l'eau, suivie d'Entretiens avec M. Saïd Hammadi ouvrier algérien, պիես (1984)
Ավազի երեխան / L'Enfant de sable, վեպ (1985)
Սրբազան գիշեր / La Nuit sacrée, վեպ (1987, Գոնկուրյան մրցանակ, էկրանավորվել է 1993 թվականին)
Jour de silence à Tanger, պատմվածք (1990)
Աչքերն իջեցնելով / Les Yeux baissés, վեպ (1991)
Alberto Giacometti, 1991
La Remontée des cendres, պոեմ (1991 թվական` երկլեզու հրատարակում)
Կույր հրեշտակը / L'Ange aveugle, նովելներ (1992)
Éloge de l'amitié (1994)
L'Homme rompu (1994)
La Soudure fraternelle (1994)
Բանաստեղծությունների ընդհանուր հավաքածու / Poésie complète (1995)
Առաջին սերը միշտ վերջինն է / Le premier amour est toujours le dernier, նովելներ (1995)
Les Raisins de la galère (1996)
La Nuit de l'erreur, վեպ (1997)
Ռասիզմն իմ դստեր բացատրությամբ / Le Racisme expliqué à ma fille, эссе (1997 թվական, թարգմանվել է ավելի քան 30 լեզուներով)
L'Auberge des pauvres (1997)
Le labyrinthe des sentiments (1999)
Դա լույսի կուրացնող բացակայությունն է / Cette aveuglante absence de lumière, վեպ (2001 թվական` Դուբլինյան գրական մրցանակ)
Ислам в изложении для детей/ L'Islam expliqué aux enfants (2002)
Amours sorcières (2003)
Le Dernier Ami (2004)
La Belle au bois dormant (2004)
Partir (2006)
Yemma (2007)
L'École perdue (2007)
Sur ma mère (2008)
Au pays (2009)
Marabouts, Maroc, տեքստ լուսանկարչական ալբոմում (2009)
Բեքեթը և Ժենեն, թեյախմություն Տանժերում/ Beckett et Genet, un thé à Tanger (2010)
Ժան Ժենե, վսեմ խաբեբան/ Jean Genet, menteur sublime (2010)
Կրակի մեջ / Par le feu, պատմվածք (2011)
Կայծ, ապստամբությունը արաբական / L'étincelle — Révolte dans les pays arabes, эссе (2011)
Que la blessure se ferme (2011)
Ընտանեկան երջանկություն / Le bonheur conjugal, վեպ (2012)
Au seuil du paradis (2012)

Ճանաչում[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Լուվենսկու կաթոլիկ համալսարանի պատվավոր դոկտոր (1993)։ Պատվո լեգեոնի շքանշանի մեծ ասպետ (2008)։ Մոնրեալի համալսարանի պատվավոր դեկտոր (2008)։ Հոնկուրովսկան ակադեմիայի անդամ։ Էրիխ Մարիա Ռեմարկի անվան խաղաղության մրցանակի դափնեկիր (2011)։ Ֆրանսիայի «Ծառայության համար» շքանշանի կոմանդոր (2012)։