Վլադիմիր Պուտինի նախագահություն (2018-2024)
Անվան այլ կիրառումների համար տե՛ս՝ Վլադիմիր Պուտինի նախագահություն
_(cropped).jpg)
Վլադիմիր Պուտինի նախագահություն, Ռուսաստանի չորրորդ նախագահ Վլադիմիր Պուտինի նախագահությունը 2012 թվականի մայիսի 7-ից։
Ներքին քաղաքականություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
2018 թվականի մարտի 18-ին Պուտինը չորրորդ ժամկետով ընտրվեց Ռուսաստանի Դաշնության նախագահ՝ ստանալով ձայների ռեկորդային 76,69%[1]։
2018 թվականի մայիսի 7-ին Վլադիմիր Պուտինը չորրորդ անգամ ստանձնեց Ռուսաստանի նախագահի պաշտոնը[2][3], հաջորդ օրը Դմիտրի Մեդվեդևը ներկայացվեց Պետդումայի՝ որպես Ռուսաստանի վարչապետի հաստատմանը։ Այս օրը Մեդվեդևի պաշտոնավարման հաստատումից հետո Պուտինը նրան հրավիրեց նոր կառավարություն ձևավորելու[4]։ Մայիսի 18-ին ստորագրվել են հրամանագրեր նոր կառավարության կազմի մասին[5]։
2018 թվականի մայիսի 25-ին Պուտինը հայտարարեց, որ չի առաջադրվելու 2024 թվականի նախագահի պաշտոնում՝ դա հիմնավորելով Ռուսաստանի Սահմանադրության պահանջներով[6]։
2020 թվականի հունվարի 15-ին Դաշնային ժողովին ուղղված իր հաջորդ ուղերձում Պուտինն առաջարկեց լայնածավալ փոփոխություններ մտցնել Ռուսաստանի Դաշնության Սահմանադրության մեջ և հայտարարեց մի շարք սոցիալ-տնտեսական միջոցառումների, որոնք ուղղված են Ռուսաստանի բնակիչների բարեկեցության և բարեկեցության բարելավմանը։ օգնել լուծել ժողովրդագրական խնդիրները. Նախագահի ելույթից անմիջապես հետո կառավարությունը հրաժարական տվեց։ 2020 թվականի հունվարի 16-ին կառավարությունը գլխավորել է Ռուսաստանի Դաշնության հարկային դաշնային ծառայության ղեկավար Միխայիլ Միշուստինը[7]։
2020 թվականին Ռուսաստանում քվեարկություն է տեղի ունեցել Սահմանադրության փոփոխությունների վերաբերյալ։ Դրանց ուժի մեջ մտնելուց հետո Պուտինը իրավունք ստացավ 2024 թվականին կայանալիք նոր նախագահական ընտրություններում առաջադրվելու որպես թեկնածու։
Ղրիմի բռնակցումը Ռուսաստանի Դաշնությանը[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
2014 թվականին Ղրիմի թերակղզու տարածքի մեծ մասը ներառվել է Ռուսաստանի Դաշնության կազմում։ Տեղական իշխանությունները Ռուսաստանի աջակցությամբ հանրաքվե են անցկացրել Ղրիմի կարգավիճակի վերաբերյալ։ Ղրիմի Գերագույն Խորհրդի և Սևաստոպոլի քաղաքային խորհրդի կողմից ընդունված հանրաքվեի պաշտոնական արդյունքների և անկախության մասին հռչակագրի հիման վրա միակողմանիորեն հռչակվել Է Ղրիմի Հանրապետությունը, որը Ռուսաստանի հետ ստորագրել է ՌԴ կազմի մեջ մտնելու մասին պայմանագիրը։
Համաղրիմյան հանրաքվեն, Ղրիմի անկախության միակողմանի հռչակումը և Ռուսաստանին նրա միացումը բացասական միջազգային արձագանք են առաջացրել։ Ըստ արևմտյան հանրության («Մեծ յոթնյակը»՝ ՆԱՏՕ-ի, Եվրամիության, Եվրոպայի խորհրդի անդամ պետությունները), Ղրիմի միացումը Ռուսաստանին անեքսիայի բնույթ է ունեցել, որը հաջորդել է Ուկրաինայի ներքին գործերին Ռուսաստանի զինված միջամտությանը։ Ռուսաստանի պաշտոնական դիրքորոշման համաձայն՝ Ղրիմի միացումը Ռուսաստանին տեղի բնակչության ինքնորոշման իրավունքի իրականացումն էր։ Ուկրաինան չի ճանաչում Ղրիմի միացումը Ռուսաստանին․ 2014 թվականի ապրիլի 15-ին Ուկրաինայի Գերագույն Ռադան օրենք ընդունեց, որովով Ղրիմը և Սևաստոպոլ քաղաքը հռչակվեց Ռուսաստանի Դաշնության կողմից օկուպացված տարածքներ։
2014 թվականի մարտի 27-ին ՄԱԿ-ի Գլխավոր ասամբլեան բանաձև է ընդունել իր հավատարմությունը Ուկրաինայի տարածքային ամբողջականությանը նրա միջազգայնորեն ճանաչված սահմաններում, չճանաչելով Ղրիմի հանրաքվեն և դրա վրա հիմնված Ղրիմի Ինքնավար Հանրապետության և Սևաստոպոլ քաղաքի կարգավիճակի փոփոխությունները։
Արևմուտքի պատժամիջոցները Ռուսաստանի դեմ. 2014-2015 թվականների արժութային ճգնաժամ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Ղրիմի թերակղզում և Ուկրաինայի արևելքում տեղի ունեցող իրադարձությունների կապակցությամբ արևմտյան մի շարք երկրներ Ռուսաստանի նկատմամբ սահմանափակիչ քաղաքական և տնտեսական միջոցներ են կիրառել։ Պատժամիջոցների հետևանքների մասին առանձին քաղաքական գործիչներ տարբեր գնահատականներ են տվել։ Այսպես, 2015 թվականի ապրիլի 27-ին Վլադիմիր Պուտինը Սանկտ Պետերբուրգում օրենսդիրների խորհրդի նիստում հայտարարել էր, որ Ռուսաստանի տնտեսությունը պատժամիջոցների պատճառով չի ստացել 160 միլիարդ դոլար[8]։ ԱՄՀ-ի գնահատումների համաձայն՝ 2014-2018 թվականների ընթացքում Ռուսաստանի ՀՆԱ-ի աճի վրա պատժամիջոցների տարեկան բացասական ազդեցությունը կազմել է միջինը 0,2 %։ Միևնույն ժամանակ, բացասական ազդեցությունը նավթի գների անկման կազմել է 0.65% տարեկան[9]։
Հետևյալ աղյուսակը ցույց է տալիս 2014 թվականից ի վեր հիմնական տնտեսական ցուցանիշները (2018 թվականի կանխատեսում)։ 5%-ից ցածր գնաճը նշված է կանաչ սլաքով[10]։
| Թվական | ՀՆԱ (ՊՄԳ)
(ԱՄՆ դոլար) |
Բնակչության մեկ շնչի հաշվով ՀՆԱ (ՊՄԾ)
(ԱՄՆ դոլար) |
ՀՆԱ-ի աճ
(իրական) |
Գնաճի մակարդակ
(տոկոսներով) |
Գործազրկություն
(տոկոսներով) |
Պետական պարտք
(ՀՆԱ-ի տոկոս) |
|---|---|---|---|---|---|---|
| 2014 |  3,892.0
|
27,072
|
0.7 %
|
 7.8 %
|
 5.2 %
|
15.6 %
|
| 2015 |  3,835.8
|
26,658
|
−2.5 %
|
15.5 %
|
5.6 %
|
15.9 %
|
| 2016 | 3,877.0
|
26,930
|
0.3 %
|
7.1 %
|
5.5 %
|
15.7 %
|
| 2017 | 4,007.8
|
27,834
|
1.5 %
|
3.7 %
|
5.2 %
|
17.4 %
|
| 2018 (ԱՄՀ կանխատեսում) | 4,168.9
|
30,039
|
2.3 %
|
2.8 %
|
5.5 %
|
18.7 %
|
2014 թվականի վերջին Ռուսաստանի տնտեսական իրավիճակը վատթարացել է։ Դա պայմանավորված էր էներգառեսուրսների համաշխարհային գների կտրուկ անկմամբ, որոնց վաճառքը զգալի մաս է կազմում Ռուսաստանի բյուջեի եկամուտներում, ինչպես նաև Ռուսաստանի նկատմամբ տնտեսական պատժամիջոցների սահմանմամբ՝ կապված Ռուսաստանի Դաշնությանը Ղրիմի միանալու և Ուկրաինայի արևելքում հակամարտության հետ։ 2014 թվականի դեկտեմբերի 25-ին նախագահ Վլադիմիր Պուտինը կառավարության հետ հանդիպման ժամանակ առաջարկել էր սկսել աշխատել ճգնաժամային 2009 թվականի ձևաչափով[11]։
Ռուսաստանի պատմությունը 2015 թվականին[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
2015 թվականի մարտին երկրի ՀՆԱ-ն տարեկան կտրվածքով կրճատվել է 3,4 %-ով՝ փետրվարին 1,2 %-ով կրճատման դիմաց։ Ընդհանուր առմամբ, 2015 թվականի առաջին եռամսյակում ՌԴ ՀՆԱ-ն կրճատվել է 2,2%-ով[12]։ Ռուսաստանի ՀՆԱ-ի անկումը 2015 թվականի ապրիլին աճել է մինչև 4,3 %, ընդ որում՝ ապրիլին տնտեսությունը մարտյան ցուցանիշի նկատմամբ նվազել է 0,6 %ով։ Այսպիսով, երկրի ՀՆԱ-ն 4 ամիս անընդմեջ նվազել է[13]։ 2015 թվականի մայիսին Ռուսաստանի ՀՆԱ-ի անկումը տարեկան արտահայտությամբ արագացել է մինչև 4,9 %[14]։
Ընդհանուր առմամբ, 2015 թվականի առաջին կիսամյակում ՀՆԱ-ի անկումը կազմել է 3,5 %[15][16][17]։ Ընդհանուր առմամբ, 2015 թվականին մանրածախ առևտրի շրջանառությունը համադրելի գներով նվազել է 10 %-ով (մինչև 27,6 տրիլիոն ռուբլի)[18]։
Արտաքին քաղաքականություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
ԱՄՆ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
.jpg)
Դիվանագետների և փորձագետների կարծիքով՝ ԱՄՆ-ի և Ռուսաստանի հարաբերությունները Դոնալդ Թրամփի վարչակազմի օրոք հասել են ամենացածր մակարդակին՝ ԽՍՀՄ փլուզումից և անկախ ռուսական պետության հռչակումից հետո ամբողջ ժամանակահատվածում[19][20][21]։
2019 թվականի դեկտեմբերին նախագահ Թրամփը ստորագրել է օրենք, որը պատժամիջոցներ է սահմանում «Հյուսիսային հոսք 2» գազատարի կառուցման մեջ ներգրավված ընկերությունների նկատմամբ, որոնք փաստացի կաթվածահար են արել շինարարությունը 2020 թվականին։ ԱՄՆ-ում Բայդենի վարչակազմի իշխանության գալուց հետո իրավիճակը բարելավվել է։ 2021 թվականի հունվարի 24-ին ստորջրյա հատվածի կառուցման աշխատանքները վերսկսվեցին, իսկ մայիսի վերջին նախագահ Բայդենը հայտարարեց, որ խողովակաշարը «գրեթե ավարտված է», և նախագծի դեմ նոր պատժամիջոցների սահմանումը «անարդյունավետ» կլինի ԱՄՆ-ի համար։ հարաբերությունները Եվրոպայի հետ[22] ։ 2021 թվականի սեպտեմբերի 10-ին ամբողջությամբ ավարտվեց Nord Stream 2 գազատարի շինարարությունը։
Ջոզեֆ Բայդենի՝ ԱՄՆ նախագահի պաշտոնը ստանձնելուց հետո նոր վարչակազմի պաշտոնյաները հայտարարեցին, որ Միացյալ Նահանգները չի ձգտում բարդացնել հարաբերությունները Ռուսաստանի հետ կամ «վերակայել» այդ հարաբերությունները։ ԱՄՆ-ի նոր քաղաքականության նպատակը կլինի կանխատեսելի և կայուն հարաբերությունների հասնելը, որոնք մի շարք ոլորտներում համագործակցության տեղ են թողնում ԱՄՆ-ի շահերն առաջ մղելու համար։ Միաժամանակ, ԱՄՆ-ը «կարող է Ռուսաստանին պատասխանատվության ենթարկել իր ցանկացած չարամիտ գործողության համար»։
Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- ↑ Анастасия Корня, Елена Мухаметшина, Ольга Чуракова (2018 թ․ մարտի 19). «За счёт чего Владимир Путин установил выборный рекорд». Ведомости. Վերցված է 2018 թ․ մարտի 20-ին.
{{cite web}}: CS1 սպաս․ բազմաթիվ անուններ: authors list (link) - ↑ «Владимир Путин вступил в должность Президента России». Президент России (ռուսերեն). Վերցված է 2018 թ․ մայիսի 7-ին.
- ↑ «Путин вступил в должность президента России». Известия (ռուսերեն). 2018 թ․ մայիսի 7. Վերցված է 2018 թ․ մայիսի 7-ին.
- ↑ Путин предложил кандидатуру Медведева на пост премьера — РИА Новости, 07.05.2018
- ↑ «Президент подписал указы о составе нового Правительства». Kremlin.ru (ռուսերեն). 2018 թ․ մայիսի 18. Վերցված է 2018 թ․ մայիսի 18-ին.
- ↑ «Путин заявил, что не намерен выдвигать свою кандидатуру на пятый президентский срок подряд». Новости RT на русском (ռուսերեն). 2018 թ․ մայիսի 25. Վերցված է 2018 թ․ մայիսի 25-ին.
- ↑ «Идеальный шторм». С какими вызовами столкнулся Путин в 2020 году // ТАСС, 31.12.2020
- ↑ Из-за западных санкций Россия лишилась $160 млрд инвестиций
- ↑ «МВФ сравнил ущерб российской экономики от санкций и падения цен на нефть». РБК. Վերցված է 2019 թ․ օգոստոսի 6-ին.
- ↑ «Report for Selected Countries and Subjects». www.imf.org (ամերիկյան անգլերեն). Վերցված է 2018 թ․ սեպտեմբերի 11-ին.
- ↑ ВЕДОМОСТИ — Путин попросил правительство начать работать в формате кризисного 2009 года
- ↑ «ВВП России в марте упал на 3,4 %, хуже прогноза | НОВОСТИ БИЗНЕСА И ЭКОНОМИКИ | Reuters». Արխիվացված է օրիգինալից 2019 թ․ մարտի 30-ին. Վերցված է 2019 թ․ նոյեմբերի 19-ին.
- ↑ «Вести Экономика ― ВЭБ: спад ВВП России усилился в апреле до 4,3 %». Արխիվացված է օրիգինալից 2018 թ․ դեկտեմբերի 9-ին. Վերցված է 2019 թ․ նոյեմբերի 19-ին.
- ↑ «Вести Экономика ― МЭР: падение ВВП России ускорилось в мае до 4,9 %». Արխիվացված է օրիգինալից 2018 թ․ դեկտեմբերի 9-ին. Վերցված է 2019 թ․ նոյեմբերի 19-ին.
- ↑ ВЭБ зафиксировал ускорение падения экономики во втором квартале 2015 года :: Экономика :: РБК
- ↑ ВЕДОМОСТИ — Российские компании в рейтинге Financial Times по рыночной капитализации вернулись на 10 лет назад
- ↑ «Розничный оборот упал до уровня 1991 года — Газета.Ru». Արխիվացված է օրիգինալից 2017 թ․ փետրվարի 11-ին. Վերցված է 2019 թ․ նոյեմբերի 19-ին.
- ↑ «Оборот розничной торговли в РФ в 2015 г. упал на 10 % — Росстат | 25.01.16 | finanz.ru». Արխիվացված է օրիգինալից 2021 թ․ նոյեմբերի 12-ին. Վերցված է 2019 թ․ նոյեմբերի 19-ին.
- ↑ Трамп несбывшихся надежд. Как политика президента США стала главным разочарованием года // Газета «Коммерсантъ», 29.12.2017
- ↑ В новый год без Вашингтона. Российские эксперты теряют надежду на взаимодействие с США в обозримом будущем // Газета «Коммерсантъ», 18.12.2017
- ↑ «Основную ответственность за плачевное состояние отношений с Россией несут США». Американский политолог Джон Миршаймер о втором саммите Владимира Путина и Джо Байдена // «Коммерсантъ», 03.11.2021
- ↑ Байден назвал непродуктивным введение новых санкций против Nord Stream 2 // РБК, 26.05.2021