Վիկտոր Պրուվե

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Վիկտոր Պրուվե
ֆր.՝ Victor Prouvé
Ծնվել էօգոստոսի 13, 1858(1858-08-13)[1]
ԾննդավայրՆանսի[2]
Վախճանվել էփետրվարի 15, 1943(1943-02-15)[3][4][1][…] (84 տարեկան)
Մահվան վայրՍետիֆ, Ալժիր[5]
Քաղաքացիություն Ֆրանսիա[3][6]
ԿրթությունÉcole nationale supérieure d'art de Nancy?[5] և Փարիզի Գեղեցիկ արվեստների ազգային բարձրագույն դպրոց[5]
Մասնագիտությունքանդակագործ, նկարիչ, գծանկարիչ, կազմող, ակնագործ և մեդալագործ
ՈճÉcole de Nancy?
Ժանրդիմապատկեր
ՈւսուցիչԼուի-Թեոդոր Դեվիլյի, Ալեքսանդր Կաբանել և Էմիլ Գալե[5]
ԱշակերտներPaul Colin?, André Vahl? և Jacques Hallez?
Պարգևներ
ԱմուսինMarie Prouvé?
ԶավակներԺան Պրուվե[8][5] և Անրի Պրուվե
ստորագրություն
Изображение автографа
 Victor Prouvé Վիքիպահեստում

Վիկտոր Պրուվե (ֆր.՝ Victor Prouvé օգոստոսի 13, 1858(1858-08-13)[1], Նանսի[2] - փետրվարի 15, 1943(1943-02-15)[3][4][1][…], Սետիֆ, Ալժիր[5]), ֆրանսիացի նկարիչ, դիմանկարիչ, բնանկարիչ, փորագրող, քանդակագործ, Նանսի դպրոցի մոդեռնի ներկայացուցիչ։

Կենսագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Վիկտոր Պրուվեն ծնվել է Ֆրանսիայի Նանսի քաղաքում։ Սովորել է նկարչական դպրոցում, ապա Փարիզի գեղեցիկ արվեստի դպրոցում։ Նա նկարներ էր պատրաստում Էմիլ Գալլի ապակիների և կահույքի համար։ Աշխատել է Էժեն Վալլենայի, Ֆերնանդա Քուրտեի, Դոմ եղբայրների ապակիների գործարանում և Ալբերտ Էյմենի մոտ։ Իր ստեղծագործական ուղու վրա մեծ ազդեցություն է ունեցել 1888 թվականին դեպի Թունիս ճանապարհորդությունը։ 1904 թվականին, երբ մահացավ Էմիլ Գալլի, նա դարձավ Նանսի Դպրոցի երկրորդ տնօրենը։ 1919-1940 թվականներին նա ղեկավարել է Նանսիի Գեղեցիկ արվեստի թանգարանը։ Հանդիսանում է Պատվավոր Լեգեոնի շքանշանի կոմանդոր։

Ֆրանսիացի ճարտարապետ և դիզայներ Ժան Պրուվեի հայրն է։

Պատկերասրահ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Գրականություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  • Edmonde Charles-Roux (et al.), Victor Prouvé : voyages en Tunisie ; 1888—1890 : dessins, aquarelles, huiles, Editions Serpenoise, Metz, 1999, 95 p. ISBN 2876924129 (catalogue d’exposition)
  • Jean-Paul Midant, L’Art nouveau en France, Les Editions du Carrousel, Paris, 1999, 174 p.
  • Madeleine Prouvé, Victor Prouvé, 1858—1943 (préface de Jean Lurçat), Berger-Levrault, Paris, 1958, 204 p.
Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Վիկտոր Պրուվե» հոդվածին։