Վերնիսաժ (թատրոն)

Վերնիսաժ
Տեսակ	թատրոն
Երկիր	Ռուսաստան
Գտնվելու վայրը	Մոսկվա
Հիմնադրման ամսաթիվ	1989

«Վերնիսաժ», թատրոն Մոսկվայում, Բեգովյան փողոց, տուն 5 հասցեում։ Գեղարվեստական ղեկավարը Յուրի Նեպոմնյաշինն է։

Պատմություն

Ստեղծվել է 1989 թվականին։ Թատրոնի առաջին անվանումներն էին «Թատրոնի չխաղացված դերեր», «Թատրոնում չխաղացած դերասաններ», քանի որ այն նախատեսվում էր բեմ դառնալ այն դերասանների համար, ովքեր դեռևս չեն գտել «իրենց» թատրոնը, «անհայտ տաղանդների ցուցահանդես»։ 1996 թվականին Մոսկվայի կառավարությունն աջակցել է թատրոնին` «նպատակ ունենալով արվեստի հայտնի գործիչների խորհուրդների հիման վրա պայմաններ ստեղծել Մոսկվայի առավել առաջատար այն թատերախմբերի համար, որոնք չունեն սեփական բեմ, ցուցադրել նոր փորձարարական ներկայացումներ» և տարածք է տրամադրվել թատրոնի տեղակայման համար։ 2009 թվականին թատրոնը վերակազմավորվել է։ Ամենահայտնի բեմադրություններից են Ի. Բերգմանի «Խաղում ենք Բերգման, կամ ես սիրուհին եմ իմ ամուսնու», Բ. Շոուի «Մեծ Եկատերինա», Ժան Պոլ Սարտրի «Դժոխք» պիեսները։ Թատրոնում համագործակցել են ռեժիսորներ Յու. Նիպոմնյաշին, Ն. Բրիտաևան, Վ. Հլեստովը։ Վերնիսաժ թատրոնում կայացել է ԽՍՀՄ ժողովրդական արտիստ Գեորգ Մանգլետի վերջին թատերական աշխատանքը։ Բարոնի կերպարի յուրօրինակ մեկնաբանությունը, որի դերը նա խաղացել է, լայնորեն քննարկվել է թատերական քննադատների և մամուլի կողմից, Գ. Մեդլետը ստացել է «Ռուսաստանի առաջին սերը» մրցանակը «Պուշկինյան խոսքի հավատարմություն» անվանակարգում։

Թատերախումբ

• Բորիս Բորիսով (1989—1997)
• Սերգեյ Լանբամին (1996—2005)
• Վիկտորիա Լեպկո (1989 թվականից)
• Տատյանա Բեստաևա
• Անատոլի Գուզենկո (1989—2005)
• Ալինա Սանդրացկայա (2001—2005)
• Իրինա Պետրունիչևա (2001 թվականից)
• Սերգեյ Կաստիլև
• Ալլա Մալկովա
• Անատոլի Նեմով
• Նիկիտա Պրազորովսկի-Սիմոնով
• Ելենա Շկուրպելո
• Վլադիմիր Կոնկին (1991—1994)
• Վլադիմիր Նովիցկի (1998—2002)
• Յուլիա Վանյուկովա
• Իգր Գուսև
• Իգր Լարին
• Մատնիկ Գենադի
• Անտոն Նեպոմնյաշի

Արտաքին հղումներ

• Постановление Правительства Москвы от 04.06.1996(չաշխատող հղում)