Վերին Ոսկեպար
| Գյուղ | ||
|---|---|---|
| ադրբ.՝ Yuxarı Əskipara | ||
 Պաշտպանական դիտակետ-աշտարակ, 13-րդ դար | ||
| Երկիր |  Հայաստան | |
| Մակերես | 8,6 կմ² | |
| ԲԾՄ | 864 մետր | |
| Պաշտոնական լեզու | Հայերեն | |
| Խոսվող լեզուներ | Հայերեն | |
| Բնակչություն | 0 մարդ | |
| Կրոնական կազմ | Քրիստոնեութիւն | |
| Ժամային գոտի | UTC+4 | |
| Հեռախոսային կոդ | +374 | |
| ||
Վերին Ոսկեպար՝ նախկին բնակավայր Հայաստանի Հանրապետության Տավուշի մարզի արևելքում[1][2]։ Մինչև 19-րդ դարը բնակեցված է եղել հայերով, իսկ դրանից հետո՝ մինչև ԽՍՀՄ փլուզումը՝ թուրքերով։ Հարուստ է վաղ միջնադարյան և միջնադարյան հայկական պատմամշակութային հուշարձաններով[1][3]։
Վերին Ոսկեպարի տարածքը պատմամշակութային առումով անմիջականորեն կապված է Ոսկեպար գյուղի հետ[4]։
Տեղադրություն և կարգավիճակ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Աշխարհագրորեն նախկին բնակավայրը գտնվում է Ոսկեպար գետի ձախ ափին և ծովի մակերևույթից բարձր է 780-850 մ[1]։
Խորհրդային Միության ժամանակաշրջանում բնակավայրը ներառվել է Ադրբեջանական ԽՍՀ-ի կազմում։ Այն Ադրբեջանական ԽՍՀ-ի անկլավ էր Խորհրդային Հայաստանի տարածքում։ ԽՍՀՄ փլուզումից հետո՝ 1991-1994 թվականների Արցախյան պատերազմի ընթացքում, այն ընդգրկվեց Հայաստանի Հանրապետության տարածքում։ Համաձայն Հայաստանի վարչատարածքային բաժանման՝ այն գտնվում է Հայաստանի Հանրապետության Տավուշի մարզում[5], իսկ ըստ Ադրբեջանի վարչատարածքային բաժանման՝ այն տեղակայված է Ադրբեջանի Հանրապետության Ղազախի շրջանում[6]։
Պատմություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Խորհրդային Միության Անդրկովկասյան Դաշնության Կենտրոնական գործադիր կոմիտեի հողային և անտառային վեճերը լուծող տեղական հանձնաժողովը 1929 թվականի հուլիսի 19-0-ի իր որոշմամբ Վերին Ոսկեպարը ընդգրկել է Դիլիջանի գավառի մեջ[7]։
Անուն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Բնակավայրը հայտնի է տարբեր անուններով։ Գյուղի հայկական անունը Վերին Ոսկեպար է, իսկ ադրբեջանականը՝ Յուխարի Ասկիփարա (ադրբ.՝ Yuxarı Əskipara), ինչը հայերեն անվան մասսամբ թարգմանված և աղավաղված ձևն է։ Հնում այն հայտնի է եղել նաև Հին Ոսկեպար անունով։ Ադրբեջանցի հեղինակ Իզմայլովան իր հեղինակած գրքում Հին Ոսկեպար անվան ծագումը բացատրում է հետևյալ կերպ՝ «Գյուղը կոչվել է Հին Ոսկեպար, քանի որ այդ տարածքում կային ավերակներ»[8]։ Հավանաբար ավերակներ ասելով Իզմայլովան նկատի ունի բնակավայրի տարածքում առկա պատմամշակութային հուշարձանները։
Բնակչություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Մինչև 19-րդ դարի կեսերը Հին Ոսկեպարի բնակիչները եղել են հայեր։ Հետագայում գյուղը հայաթափվել է և բնակեցվել թուրքական ցեղերով[1], որոնց մի մասը հետագայում եկել էին Սալախլի գյուղից[8]։
Պատմամշակութային հուշարձաններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Վերին Ոսկեպարի տարածքում պահպանվել են վանական համալիրի, բերդի, դիտակետ-աշտարակի, ստորգետնյա գաղտնուղու ավերակներ, ինչպես նաև միջնադարյան 3 կամուրջ[1][3]։ Վերին Ոսկեպարում է գտնվում նաև Արցախյան ազատամարտին և Տավուշի մարզի բնակավայրերի ինքնապաշտպանական մարտերի ժամանակ զոհված ազատամարտիկներին ու զինծառայողներին նվիրված հուշահամալիր։
Կրոն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Մինչև 19-րդ դարը Վերին Ոսկեպարի տարածքը եղել է քրիստոնեա հայերով բնակեցված։ Այդտեղ առկա են հայկական առաքելական եկեղեցու կրոնական կառույցներ, ինչպես նաև հայ քաղկեդոնականների քրիստոնեական եկեղեցու ավերակներ։ 19-րդ դարից բնակավայրի տարածքում հաստատված թուրքական բնակչությունը եղել է իսլամի հետևորդ։ Նրանց մի մասը եղել է շիա մուսուլման, մյուս մասը՝ սուննի մուսուլման[8]։ Սալախլիից տեղափոխված թուրքերը սուննի մուսուլմաններ էին[9]։
Պատկերասրահ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Արցախյան ազատամարտի հուշահամալիր Վերին Ոսկեպարում
Վերին Ոսկեպարում գտնվող Արցախյան ազատամարտի հուշահամալիրի կենտրոնական հատվածը
Վերին Ոսկեպարում գտնվող միջնադարյան դիտակետ-աշտարակ
,_08.05.2021%D5%A9%E2%80%A4.jpg)
,_08.05.2021%D5%A9%E2%80%A4.jpg)
Տես նաև[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 Սամվել Կարապետյան, Հյուսիսային Արցախ, Երեւան, 2004 թվական։
- ↑ «Վերին Ոսկեպար անունով գյուղ կա՞», (արխիվացված)։
- ↑ 3,0 3,1 Մակար եպիսկոպոս Բարխուդարյանց, Արցախ, Երկասիրեց, Բագու, տպարան «ԱՐՕՐ», 1895 թվական։
- ↑ Սամվել Կարապետյան, Ոսկեպարի պատմական հուշարձանները, Երևան, 2013, (էլեկտրոնային տարբերակ)։
- ↑ Համաձայն Հայաստանի Հանրապետության վարչատարածքային բաժանման։
- ↑ Համաձայն Ադրբեջանի վարչատարածքային բաժանման։
- ↑ «Սոֆլու, Բարխուդարլու եւ Ոսկեպար գյուղերը 1929 թ. -ին հանձնվել են Դիլիջանի գավառին․ Արման Թաթոյան»:
- ↑ 8,0 8,1 8,2 А.А. Измайлова, Жилищно-бытовые условия в долгожительских селениях западных районов Азербайджана, Долгожительство в Азербайджане: сборник научных трудов, 1989г., стр. 89.(ռուս.)
- ↑ С.М. Агамалиева, А.А. Измайлова, О семейных отношениях и характере брачных кругов у азербайджанцев, Долгожительство в Азербайджане: сборник научных трудов, 1989г․, стр․ 84․(ռուս.)
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||
