Վերադիր ծախսեր (բիզնես)
Վերադիր ծախսեր կամ պարզապես վերադիրներ, բիզնեսում ընկերության գործունեության շարունակական ծախսեր։ Ի տարբերություն արտադրական ծախսերի, ինչպիսիք են հումքը և աշխատուժը, վերադիրները այն ծախսերն են, որոնք հնարավոր չէ ուղղակիորեն կապել որևէ կոնկրետ եկամտի միավորի հետ։ Վերադիրները անմիջականորեն կապված չեն առաջարկվող ապրանքների կամ ծառայությունների հետ և, հետևաբար, ուղղակիորեն շահույթ չեն գեներացնում[1]։ Այնուամենայնիվ, դրանք կենսական նշանակություն ունեն բիզնեսի գործունեության համար, քանի որ կարևոր աջակցություն են ցուցաբերում շահույթ գեներացնող գործունեություն իրականացնելու համար[2]։ Օրինակ՝ գործարանի վարձակալության վճարը հնարավորություն է տալիս աշխատողներին արտադրել այնպիսի ապրանքներ, որոնք հետագայում կարող են վաճառվել շահույթով։ Այսպիսի ծախսերը կատարվում են ամբողջ արտադրական գործընթացի համար և չեն հատկացվում որևէ առանձին պատվերի։ Օրինակներ են՝ պահնորդական ծառայողների աշխատավարձը, գործարանի ջեռուցման և լուսավորության վճարները և այլն։ Վերադիրները ծախսերի կարևոր բաղադրիչ են՝ ուղղակի նյութերի և ուղղակի աշխատուժի հետ միասին[2]։
Վերադիր ծախսերը հաճախ կապված են հաշվապահական այնպիսի հասկացությունների հետ, ինչպիսիք են Ֆիքսված ծախսերը և անուղղակի ծախսերը։
Վերադիր ծախսերը եկամուտների մասին հաշվետվության բոլոր ծախսերն են՝ բացառությամբ ուղղակի աշխատանքի ծախսերի, ուղղակի նյութական ծախսերի և ուղղակի ծախսերի։ Վերադիր ծախսերը ներառում են հաշվապահական վճարները, գովազդը, ապահովագրությունը, տոկոսները, իրավաբանական ծախսերը, աշխատուժի հետ կապված լրացուցիչ ծախսերը, վարձակալությունը, նորոգումը, պահեստամասերը, հարկերը, հեռախոսային վճարները, ուղևորության ծախսերը և կոմունալ վճարները[3]։
Բիզնեսի վերադիր ծախսերը բաժանվում են երկու հիմնական կատեգորիայի՝ վարչական վերադիր ծախսեր և արտադրական վերադիր ծախսեր[4]։
Վարչական վերադիր ծախսեր
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]Վարչական վերադիր ծախսերը ներառում են այնպիսի կետեր, ինչպիսիք են կոմունալ վճարները, ռազմավարական պլանավորումը և տարբեր օժանդակ գործառույթներ։ Այս ծախսերը դիտարկվում են որպես վերադիր, քանի որ դրանք ուղղակիորեն կապված չեն կազմակերպության որևէ կոնկրետ գործառույթի հետ և ուղղակիորեն չեն հանգեցնում շահույթի գեներացման։ Փոխարենը, այս ծախսերը պարզապես կատարում են բիզնեսի մյուս բոլոր գործառույթներին աջակցելու դեր[5]։
Բարեգործական կազմակերպությունները իրենց վարչական վերադիր ծախսերը կարող են անվանել «հիմնական ծախսեր»[6]։
Համալսարանները հետազոտական ծրագրերի համար սովորաբար հաշվարկում են վարչական վերադիրներ։ ԱՄՆ-ում վերադիրների միջին դրույքաչափը 52% է, որը ծախսվում է շենքերի պահպանման, վարչական աշխատակիցների աշխատավարձերի և հետազոտական գործունեության հետ անմիջականորեն չառնչվող այլ ծախսերի վրա[7]։ Ակադեմիկոսները հանդես են եկել այս գանձումների դեմ։ Օրինակ՝ Բենջամին Գինսբերգն իր «Դասախոսության անկումը» գրքում ցույց է տվել, թե ինչպես են վերադիր դրույքաչափերն առաջին հերթին օգտագործվում վարչական աշխատավարձերի աճող ծախսերը և շենքերի արժեքի նվազեցման հետ կապված ծախսերը փոխհատուցելու համար, որոնք ուղղակիորեն օգուտ չեն բերում հետազոտությանը, թեև դա օգտակար է այն պաշտոնյաներին, ովքեր որոշում են համալսարանական քաղաքականությունը։ «Science» ամսագրում Ջոշուա Փիրսն իր հոդվածում պնդում էր, որ վերադիրների հաշվառման գործելակերպը վնասում է գիտությանը՝ կրճատելով հետազոտական ֆինանսավորումը և խոչընդոտելով ավելի էժան բաց կոդով ապարատային միջոցների օգտագործումը[8]։ «ZME Science»-ում նա մանրամասն ներկայացրեց հաշվապահական տվյալները, ցույց տալով, թե ինչպես են ամեն տարի միլիոնավոր դոլարներ վատնվում համալսարանական ղեկավարների կողմից վերադիրների հաշվին անհիմն գումարներ յուրացնելու վրա[9]։
Օրինակներ
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]Աշխատակիցների աշխատավարձեր
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]Սա հիմնականում ներառում է ամսական և տարեկան աշխատավարձերը, որոնց շուրջ ձեռք է բերվել պայմանավորվածություն։ Դրանք համարվում են վերադիր ծախսեր, քանի որ այս ծախսերը պետք է վճարվեն անկախ ընկերության վաճառքներից և շահույթից։ Բացի այդ, աշխատավարձը տարբերվում է ժամավճարից, քանի որ աշխատավարձը կախված չէ աշխատանքային ժամերից և ժամանակից, հետևաբար կմնա հաստատուն[10]։ Մասնավորապես, սա ավելի հաճախ կիրառելի կլինի ավելի բարձր պաշտոններ զբաղեցնող աշխատակիցների համար, քանի որ նրանք սովորաբար կնքում են ավելի երկարաժամկետ պայմանագրեր, ինչը նշանակում է, որ նրանց աշխատավարձերը հիմնականում նախապես որոշված են[11]։
Գրասենյակային սարքավորումներ և նյութեր
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]Սա ներառում է գրասենյակային այնպիսի սարքավորումներ, ինչպիսիք են տպիչը, փաստաթղթերի հեռահաղորդման սարքը, համակարգիչները, սառնարանը և այլն։ Դրանք այն սարքավորումներն են, որոնք ուղղակիորեն չեն հանգեցնում վաճառքի և շահույթի, քանի որ օգտագործվում են միայն բիզնեսի գործունեությանն աջակցող գործառույթների համար[12]։ Այնուամենայնիվ, սարքավորումները կարող են տարբերվել՝ կախված վարչական վերադիրների և արտադրական վերադիրների միջև՝ հիմնվելով դրանց օգտագործման նպատակի վրա։ Օրինակ՝ տպագրական ընկերության համար տպիչը կդիտվի որպես արտադրական վերադիր[13]։
Արտաքին իրավաբանական և աուդիտորական վճարներ
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]Սա ներառում է ընկերության անունից արտաքին իրավաբանական և աուդիտորական ֆիրմաներ վարձելու ծախսերը։ Սա չի կիրառվի, եթե ընկերությունն ունի սեփական ներքին իրավաբաններ և աուդիտի պլաններ։ Կարգավորումների և աշխատանքային բավարար միջավայր ապահովելու համար անհրաժեշտ ամենամյա աուդիտների պատճառով՝ այս ծախսերից հաճախ հնարավոր չէ խուսափել։ Նաև, քանի որ այս ծախսերը պարտադիր չէ, որ ուղղակիորեն նպաստեն վաճառքներին, դրանք համարվում են անուղղակի վերադիր ծախսեր։ Թեև մեծ մասամբ այս ծախսերը անհրաժեշտ են, սակայն երբեմն հնարավոր է դրանցից խուսափել կամ կրճատել[14]։
Ընկերության ավտոմեքենաներ
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]Շատ ընկերություններ իրենց աշխատակիցներին որպես լրացուցիչ արտոնություն թույլատրում են ընկերության ավտոմեքենաների օգտագործում։ Քանի որ այս ավտոմեքենաները ուղղակիորեն չեն նպաստում վաճառքներին և շահույթին, դրանք համարվում են վերադիր ծախս։ Ընկերության նմանատիպ արտոնությունները, որոնք միանվագ կամ մշտական վճարում են ենթադրում, ինչպես օրինակ՝ մարզասրահի հետ կնքված գործընկերային պայմանագրի վճարները, նույնպես կդասվեն վարչական վերադիր ծախսերի շարքին[15]։
Գործուղման և ժամանցի ծախսեր
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]Սա ներառում է ընկերության կողմից վճարվող գործնական ուղևորությունները և դրանց կազմակերպումը։ Ինչպես նաև ընկերական հավաքույթների ժամանակ տրամադրվող թեթև խորտիկների, սննդի և զվարճանքի վճարները։ Թեև կարելի է պնդել, որ այս ծախսերը խթանում են աշխատողների արտադրողականությանն ու արդյունավետ աշխատանքին, տնտեսագետների մեծամասնությունը համակարծիք է, որ այս ծախսերը ուղղակիորեն չեն նպաստում վաճառքներին և շահույթին, հետևաբար պետք է դասվեն վարչական վերադիր ծախսերի շարքին[16]։ Չնայած այս ծախսերը կրկնվում են պարբերաբար և երբեմն առանց նախապատրաստման, դրանք սովորաբար միանվագ վճարումներ են և ակնկալվում է, որ կլինեն ընկերության գործուղման և ժամանցի համար նախատեսված բյուջեի սահմաններում[17]։
Արտադրական վերադիր ծախսեր
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]Արտադրական վերադիր ծախսերը այն բոլոր ծախսերն են, որոնք կրում է բիզնեսը այն ֆիզիկական հարթակում, որտեղ ստեղծվում է ապրանքը կամ ծառայությունը։ Արտադրական վերադիրների և վարչական վերադիրների տարբերությունն այն է, որ արտադրական վերադիրները հաշվառվում են այն գործարանում կամ գրասենյակում, որտեղ իրականացվում է վաճառքը[18]։ Մինչդեռ վարչական վերադիրները սովորաբար հաշվառվում են ինչ-որ օժանդակ գրասենյակում կամ այլ ներքին գրասենյակում։ Թեև լինում են դեպքեր, երբ այս երկու ֆիզիկական շենքերը կարող են համընկնել, դրանց տարբերակողը վերադիրների օգտագործումն է[19]։
Օրինակներ
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]Աշխատակիցների աշխատավարձեր
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]Թեև ընդհանուր հայեցակարգը նույնն է, ինչ վարչական վերադիրների օրինակում, հիմնական տարբերությունը աշխատակցի դերն է։ Արտադրական վերադիրների դեպքում աշխատակիցները կունենան այնպիսի պաշտոններ, ինչպիսիք են սպասարկող անձնակազմը, արտադրության ղեկավարները, նյութերի կառավարման աշխատակիցները և որակի վերահսկողության աշխատակիցները։ Այն կներառի նաև մաքրող անձնակազմի ֆիքսված աշխատավարձերը։ Եվս մեկ անգամ նշենք, որ հիմնական տարբերությունը կայանում է նրանց համապատասխան աշխատանքների բնույթի և այն ֆիզիկական վայրի մեջ, որտեղ իրականացվում է նրանց աշխատանքը[20]։
Ակտիվների և սարքավորումների արժեզրկում
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]Սա վերաբերում է սարքավորումների արժեքի նվազմանը, քանի որ դրանք մաշվում և դառնում են հնացած։ Օրինակ՝ եթե տպիչն ունի 5 տարվա օգտակար ծառայության ժամկետ, ապա դրա մնացորդային արժեքը ամեն տարի կնվազի[21]։ Հետևաբար, ամորտիզացիայի այս գումարը հաշվարկվում է որպես արտադրական վերադիր ծախս։ Ավելին, սա վերաբերում է նաև տրանսպորտային միջոցներին, քանի որ դրանք առաջին տարուց հետո զգալիորեն արժեզրկվում (կամ՝ ամորտիզացվում) են։ Արտադրական վերադիրները հաշվարկելիս հաշվապահները հիմնականում օգտագործում են երկու մեթոդ՝ ուղիղ գծի ամորտիզացիայի մեթոդը և նվազող մնացորդի ամորտիզացիայի մեթոդը[22]։
Արտադրական օբյեկտների գույքահարկեր
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]Յուրաքանչյուր ունեցվածք, բացառությամբ պետական սեփականության, ենթակա է գույքահարկի որոշակի ձևի[23]։ Հետևաբար, արտադրական գործարանների հարկերը դասակարգվում են որպես արտադրական վերադիր ծախսեր, քանի որ դրանք անխուսափելի և չեղարկման ոչ ենթակա ծախսեր են։ Բացի այդ, գույքահարկերը չեն փոփոխվում բիզնեսի շահույթի կամ վաճառքի հետ կապված և, ամենայն հավանականությամբ, կմնան նույնը, եթե կառավարության կողմից փոփոխություն տեղի չունենա[24]։
Գործարանային շենքի վարձակալություն
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]Քանի դեռ բիզնեսը չի որոշել ձեռք բերել հող և կառուցել իր սեփական գործարանը, այն կենթարկվի որոշակի վարձակալության վճարների՝ մասնավոր սեփականություն հանդիսացող գործարան կառուցելու համար պահանջվող մեծ կապիտալի պատճառով։ Հետևաբար, այս վարձավճարը պետք է պարբերաբար վճարվի վարձատուին՝ անկախ բիզնեսի գործունեության արդյունավետությունից։ Թեև շենքի վարձակալությունը ընկերությանը ապահովում է ֆիզիկական հարթակ իր արտադրանքի և ծառայությունների թողարկման համար, այն ուղղակի ներդրում չէ շահույթի գեներացման գործում[25]։
Գործարանի կոմունալ ծախսեր
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]Սա կախված կլինի կոմունալ վճարագրի կառուցվածքից։ Եթե այն վերադիր ծախս է, ապա կոմունալ վճարագիրը նախապես է պայմանավորված, ինչը նշանակում է, որ ամսական կոմունալ վճարը նույնը կլինի՝ անկախ նրանից, թե գործարանը իրականում որքան էլեկտրաէներգիա, գազ կամ ջուր է օգտագործում[26]։ Սա կիրառելի կլինի միայն այն երկրներում, որտեղ կա ստանդարտացված կոմունալ վճարագրերի տարբերակ։ Այնուամենայնիվ, էլեկտրաէներգիայի, գազի և ջրի մեծ սպառման պատճառով՝ շատ գործարաններում, ընկերությունների մեծ մասը հակված չէ ունենալ ստանդարտացված կոմունալ վճարագրեր, քանի որ դա հաճախ ավելի թանկ է լինում[27]։ Կառավարությունները հաճախ չեն խրախուսում ստանդարտացված կոմունալ վճարագրերը, քանի որ դրանք հանգեցնում են ռեսուրսների վատնման և արտադրության բացասական հետևանքների[28]։
Բիզնեսի վերադիր ծախսերի վերլուծություն
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]Բիզնեսների մեծ մասի համար վերադիր ծախսերը հաշվարկվում են հաշվապահների կողմից ինչպես բյուջետավորման, այնպես էլ հաճախ այն նպատակով, որպեսզի բիզնեսը պատկերացում ունենա, թե ինչ գին պետք է սահմանի սպառողների համար որպեսզի շահույթ ստանա։ Ստորև ներկայացված են հաշվապահական տարածված գործիքներ, որոնք հաշվի են առնում բիզնեսի վերադիր ծախսերը[29]։
Զրոյական շահույթի կետի վերլուծություն
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]Զրոյական շահույթի կետի վերլուծությունը որոշում է այն կետը, որում բիզնեսի հասույթը համարժեք է այդ հասույթն ստանալու համար պահանջվող ծախսերին։ Այն նախ հաշվարկում է անվտանգության մարժան (այն կետը, որում հասույթը գերազանցում է զրոյական շահույթի կետը), քանի որ դա այն «անվտանգ» գումարն է, որքանով կարող է նվազել հասույթը՝ դեռևս մնալով զրոյական շահույթի կետից բարձր[30]։ Աջ կողմի գրաֆիկը ցույց է տալիս զրոյական շահույթի կետի տիպիկ դիագրամ։ Ներդրումը վերաբերում է ապրանքի կամ ծառայության վաճառքին, այն կարող է մեկնաբանվել նաև որպես բիզնեսի եկամտի հոսք։ Այս դեպքում հաստատուն ծախսերը ծառայում են նույն նպատակին, ինչ բիզնեսի վերադիր ծախսերը, այն պարզապես գրաֆիկում կցուցադրվի որպես ուղիղ հորիզոնական գիծ, ինչպես ցույց է տրված[31]։
Արտադրության դադարեցման գրաֆիկ
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]Տնտեսագիտության մեջ հաճախ պատկերվում են եկամուտների կորեր՝ ցույց տալու համար, թե արդյոք բիզնեսը պետք է շարունակի գործել, թե դադարեցնի գործունեությունը։ Տեսականորեն, եթե բիզնեսը կարող է կարճ ժամկետում ծածկել փոփոխական գործառնական ծախսերը (արտադրության ծավալից կախված ծախսերը), բայց չի կարողանում ծածկել վերադիր ծախսերը, ապա բիզնեսը պետք է շարունակի գործել։ Մյուս կողմից, եթե բիզնեսը նույնիսկ չի կարողանում ծածկել գործառնական ծախսերը, այն պետք է դադարեցնի գործունեությունը[32]։ Թեև այս կանոնը մեծապես տարբերվում է՝ կախված բիզնեսի չափից, դրամական հոսքից և մրցակցային բնույթից, այն ծառայում է որպես օրինակելի կանոն փոքր մրցակցային բիզնեսների մեծ մասի համար[33]։
Գործունեության վրա հիմնված ծախսերի հաշվարկ
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]Գործունեության վրա հիմնված ծախսերի հաշվարկման (անգլ.՝ Activity-based costing (ABC)) մեթոդը նպատակ ունի նվազեցնել այն ծախսերի տեսակարար կշիռը, որոնք դասակարգվում են որպես վերադիր ծախսեր՝ դրանք բաշխելով ըստ ապրանքի արտադրության կամ ծառայության մատուցման յուրաքանչյուր փուլում կատարվող գործունեությունների[34]։
Հաշվեկշիռ
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]Հաշվեկշիռը ֆինանսական հաշվետվություն է, որը ներկայացնում է որոշակի պահի դրությամբ ընկերության ֆինանսական ակտիվները, պարտավորությունները և բաժնետերերի սեփական կապիտալը։ Ե՛վ ակտիվները, և՛ պարտավորությունները կախված իրենց ժամանակային շրջանակից` բաժանվում են երկու կատեգորիայի՝ ընթացիկ և երկարաժամկետ։ Մասնավորապես, բիզնեսի վերադիր ծախսերը դասվում են ընթացիկ պարտավորությունների շարքին, քանի որ դրանք այն ծախսերն են, որոնք ընկերությունը պետք է վճարի համեմատաբար կարճաժամկետ/անմիջական հիմունքներով։ Թեև հաշվեկշիռն ինքնին շատ տեղեկատվություն չի տալիս, այն օգտակար ֆինանսական տեղեկատվության մի մաս է, երբ համադրվում է այլ փաստաթղթերի հետ, ինչպիսիք են եկամուտների հաշվետվությունը կամ ֆինանսական գործակիցների վերլուծությունը, քանի որ այն առաջարկում է ընկերության ֆինանսական դրության բազմակողմանի և ամբողջական նկարագրություն[35]։
Ծանոթագրություններ
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]- ↑ «PMO and Project Management Dictionary - PM Hut». www.pmhut.com. Վերցված է 2015 թ․ հոկտեմբերի 26-ին.
- ↑ 2,0 2,1 «What is overhead? – Questions & Answers – AccountingTools». www.accountingtools.com. Վերցված է 2015 թ․ հոկտեմբերի 26-ին.
- ↑ «Calculating overhead and price | Missouri Business Development Program». missouribusiness.net. Արխիվացված է օրիգինալից 2019 թ․ մարտի 7-ին. Վերցված է 2015 թ․ հոկտեմբերի 26-ին.
- ↑ Cook, Cynthia R.; Graser, John C. (2001). Military Airframe Acquisition Costs: the Effects of Lean Manufacturing. Santa Monica: Rand Corporation. էջ 103. ISBN 083303023X.
- ↑ «Administrative Costs and Overhead». The Huffington Post. 2009 թ․ մարտի 2. Վերցված է 2015 թ․ հոկտեմբերի 26-ին.
- ↑ Charity Fundraising Ltd., Top Trusts and Foundations Supporting Core Costs, accessed 15 November 2023
- ↑ Globe, Tracy Jan (2013 թ․ մարտի 8). «Research giants win on federal funding - The Boston Globe». BostonGlobe.com (ամերիկյան անգլերեն). Վերցված է 2024 թ․ հունիսի 21-ին.
- ↑ Pearce, Joshua M. (2016). «Undermined by overhead accounting». Science. 352 (6282): 158–159. Bibcode:2016Sci...352..158P. doi:10.1126/science.352.6282.158-b. PMID 27124445.
- ↑ How Antiquated Accounting Costs American Science Millions a Year. ZME Science 3.9.2016.
- ↑ Bell, Spurgeon (1918). «Fixed Costs and Market Price». The Quarterly Journal of Economics. 32 (3): 507–524. doi:10.2307/1883513. JSTOR 1883513.
- ↑ «Are Wages Paid to Temporary Personnel a Variable Cost?». Small Business - Chron.com. Վերցված է 2015 թ․ հոկտեմբերի 26-ին.
- ↑ «Fixed Costs: Definition, Formula & Examples - Video & Lesson Transcript | Study.com». Study.com. Վերցված է 2015 թ․ հոկտեմբերի 26-ին.
- ↑ Dogramaci, Ali (1977 թ․ մարտ). «Research on the Size of Administrative Overhead and Productivity: Some Methodological Considerations». Administrative Science Quarterly. 22 (1): 22–26. doi:10.2307/2391742. JSTOR 2391742.
- ↑ Lewis, Arthur W. (1946 թ․ նոյեմբեր). «Fixed Costs». Economica. 13 (52): 231–258. doi:10.2307/2549364. JSTOR 2549364. S2CID 242747547.
- ↑ BARRETT JR., JOHN E. (2001). Putting a Price Tag on Perks: Valuing employee benefits. American Bar Association. էջ 26.
- ↑ Marino; Zábojník, Anthony M.; Ján (2008 թ․ հուլիս). «A Rent Extraction View of Employee Discounts and Benefits» (PDF). Journal of Labor Economics. 26 (3): 485–518. doi:10.1086/587761. JSTOR 10.1086/587761. S2CID 222324242.
{{cite journal}}: CS1 սպաս․ բազմաթիվ անուններ: authors list (link) - ↑ Mackiel, John J. (1996 թ․ դեկտեմբեր). «The Ultimate Management Perk». The Clearing House. 70 (2): 95–96. doi:10.1080/00098655.1996.9959406. JSTOR 30189250.
- ↑ Banker; Potter; Schroeder, Rajiv; Gordon; Roger G. (1994 թ․ հուլիս). «An empirical analysis of manufacturing overhead cost drivers» (PDF). Journal of Accounting and Economics. 19: 115–137. doi:10.1016/0165-4101(94)00372-c. hdl:1813/72017. Արխիվացված է օրիգինալից (PDF) 2009 թ․ հունվարի 8-ին. Վերցված է 2015 թ․ նոյեմբերի 1-ին.
{{cite journal}}: CS1 սպաս․ բազմաթիվ անուններ: authors list (link) - ↑ «Chapter 46 Overhead Variances». www.unf.edu. Արխիվացված է օրիգինալից 2019 թ․ հունվարի 23-ին. Վերցված է 2015 թ․ նոյեմբերի 1-ին.
- ↑ Johnson, Thomas H. (2012 թ․ հունիսի 11). «Early Cost Accounting for Internal Management Control». Business History Review. 46 (4): 466–474. doi:10.2307/3113343. JSTOR 3113343. S2CID 153403684.
- ↑ Blocher; Berry, Edward; William (1998). Cost Management with a Strategic Emphasis. Columbus, Ohio: Ohio State University Press.
{{cite book}}: CS1 սպաս․ բազմաթիվ անուններ: authors list (link) - ↑ «Estimating Valuation». GnuCash. Վերցված է 2015 թ․ նոյեմբերի 1-ին.
- ↑ «Capitalization Period of Direct and Indirect Costs». www.irs.gov. Վերցված է 2015 թ․ նոյեմբերի 1-ին.
- ↑ Jaffe, Lionel F.; Gursky, Herbert; Guze, Samuel B.; Donahoe, John W.; Brown, Kenneth T. (1981 թ․ սեպտեմբերի 11). «Indirect Costs». Science. New Series. 213 (4513): 1198–1203. Bibcode:1981Sci...213.1198J. doi:10.1126/science.213.4513.1198-b. JSTOR 1687322.
- ↑ Zhao, Jinhua; Zilberman, David (2001 թ․ նոյեմբերի 1). «Fixed Costs, Efficient Resource Management, and Conservation». American Journal of Agricultural Economics. 83 (4): 942–957. CiteSeerX 10.1.1.534.6338. doi:10.1111/0002-9092.00221. JSTOR 1244705. S2CID 10398638.
- ↑ Barzel, Yoram (1962 թ․ օգոստոսի 1). «Electric Utilities--Costs and Performance». Journal of Political Economy. 70 (4): 406–407. doi:10.1086/258672. JSTOR 1861741.
- ↑ Ulrich; Vasudevan, Gael D.; PALIF T. (2006 թ․ ապրիլ). «How to Estimate Utility Costs» (PDF). University of New Hampshire Press. Վերցված է 2015 թ․ նոյեմբերի 1-ին.
{{cite web}}: CS1 սպաս․ բազմաթիվ անուններ: authors list (link) - ↑ Saez, Emmanuel. «Externalities: Problems and Solutions» (PDF). 131 Undergraduate Public Economics. University of California Berkeley Press. Վերցված է 2015 թ․ նոյեմբերի 1-ին.
- ↑ Kim; Ballard, Yong-Woo; Glenn (2002 թ․ օգոստոս). «OVERHEAD COSTS ANALYSIS» (PDF). University of Berkeley Press. Արխիվացված է օրիգինալից (PDF) 2017 թ․ օգոստոսի 11-ին. Վերցված է 2015 թ․ նոյեմբերի 2-ին.
{{cite web}}: CS1 սպաս․ բազմաթիվ անուններ: authors list (link) - ↑ «Break-Even Analysis Definition | Investopedia». Investopedia (ամերիկյան անգլերեն). Վերցված է 2015 թ․ նոյեմբերի 2-ին.
- ↑ Gallo, Amy (2015 թ․ հունիսի 22). «An HBR Refresher on Breakeven Quantity». Harvard Business Review. Վերցված է 2015 թ․ նոյեմբերի 2-ին.
- ↑ «Economics 201 Lecture 12» (PDF). people.oregonstate.edu. Oregon State University. Վերցված է 2015 թ․ նոյեմբերի 2-ին.
- ↑ Perloff, J. (2009). Microeconomics. Pearson. էջ 237. ISBN 978-0-321-56439-9.
- ↑ Chartered Institute of Management Accountants (2006), Activity Based Costing: Topic Gateway Series No. 1, accessed 25 February 2019
- ↑ «The Balance Sheet: What Does It Mean? CDFS-1154». ohioline.osu.edu. Վերցված է 2015 թ․ նոյեմբերի 2-ին.