Վենեդիկտ Երոֆեև
Jump to navigation
Jump to search
Վենեդիկտ Երոֆեև ռուս.՝ Венедикт Ерофеев | |
|---|---|
| Ծնվել է | հոկտեմբերի 24, 1938[1] |
| Ծննդավայր | Kandalaksha, Մուրմանսկի մարզ, ՌԽՖՍՀ, ԽՍՀՄ |
| Վախճանվել է | մայիսի 11, 1990[1][2][3][…] (51 տարեկան) |
| Վախճանի վայր | Մոսկվա, ԽՍՀՄ |
| Գերեզման | Կունցևսկոե գերեզմանատուն |
| Մասնագիտություն | գրող |
| Լեզու | ռուսերեն |
| Քաղաքացիություն |  ԽՍՀՄ |
| Կրթություն | Մոսկվայի պետական համալսարան |
| Ժանրեր | երգիծանք |
| Գրական ուղղություններ | մոդեռնիզմ |
| Ուշագրավ աշխատանքներ | Մոսկվա–Պետուշկի |
 Venedict Yerofeyev Վիքիպահեստում | |
Վենեդիկտ Վասիլևիչ Երոֆեև (ռուս.՝ Венедикт Васильевич Ерофеев, հոկտեմբերի 24, 1938[1], Kandalaksha, Մուրմանսկի մարզ, ՌԽՖՍՀ, ԽՍՀՄ - մայիսի 11, 1990[1][2][3][…], Մոսկվա, ԽՍՀՄ)[4], 20-րդ դարի երկրորդ կեսի ռուս խորհրդային գրող։ Հայտնի է Երոֆեևի «Մոսկվա–Պետուշկի» ստեղծագործությունը։
Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 Bibliothèque nationale de France data.bnf.fr (ֆր.): տվյալների բաց շտեմարան — 2011.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 Discogs — 2000.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 Բրոքհաուզի հանրագիտարան (գերմ.) / Hrsg.: Bibliographisches Institut & F. A. Brockhaus, Wissen Media Verlag
- ↑ «Վ. Երոֆեևի մասին այս կայքում»։ Արխիվացված է օրիգինալից 2018 թ․ հոկտեմբերի 17-ին։ Վերցված է 2011 թ․ հունվարի 1
Գրականություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- Муравьёв В. «Высоких зрелищ зритель» // Ерофеев В. В. Записки психопата. — М.: Вагриус, 2000. — С. 5—12.
- Безелянский Ю. Н. Страсти по Луне: Книга эссе, зарисовок и фантазий. — М.: Радуга, 1999. — 368 с.
- Венедикт Ерофеев, 26 октября 1938 года — 11 мая 1990 года // Театр. — 1991. — № 9. — С. 74—122.
- Шмелькова Н. А. Последние дни Венедикта Ерофеева: Дневники. — М.: Вагриус, 2002. — 320 с.: фот.
- Зорин А. Пригородный поезд дальнего следования // Новый мир. — 1989. — № 5. — С. 256—258.
- Гаспаров Б., Паперно И. «Встань и иди» // Slavica Hierosolymitana. — 1981. — Vol. V—VI — С. 387—400.
- Бавин С. «Самовозрастающий Логос» (Венедикт Ерофеев): Библиогр. очерк. — М., 1995. — 45 с.
- Седакова О. Венедикт Ерофеев Archived 2009-04-20 at the Wayback Machine. // Ерофеев В. В. Мой очень жизненный путь. — М.: Вагриус, 2008. — С. 590—601.
- Фрейдкин М. О Венедикте Ерофееве// Фрейдкин М. Каша из топора. М.: Время, 2009. — С. 294—318.
- Tumanov, Vladimir. The End in V. Erofeev’s Moskva-Petuski. Russian Literature 39 (1996): 95—114.
- Благовещенский Н. По ту сторону Москвы — к Петушкам: Исследование поэмы В. Ерофеева «Москва — Петушки», её героя и автора с точки зрения различных глубинно-психологических подходов // Russian Imago 2001: Исследования по психоанализу культуры. — СПб.: Алетейя, 2002. — С. 428—454.
- Благовещенский Н. А. Случай Вени Е.: Психоаналитическое исследование поэмы «Москва — Петушки». — СПб.: Гуманитарная академия, 2006. — 256 с. (рец.: Карелин В. Книги о психоанализе культуры, её психоаналитиках и пациентах // Новое литературное обозрение. — 2007. — № 85)
- Гайсер-Шнитман, Светлана. Венедикт Ерофеев: «Москва-Петушки», или «The Rest is Silence». Bern etc.: Lang, 1989, 307 p. (Slavica Helvetica, 30). (на рус. языке)
- Сухих, Игорь. Заблудившаяся электричка // Знамя, 2002, № 12.
Արտաքին հղումներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
| ||||||||||||||||
