Վեյգելա առատածաղիկ
Վեյգելա առատածաղիկ | |
Վեյգելա առատածաղիկ | |
Դասակարգում | |
Թագավորություն | Բույսեր (Plantae) |
Վերնաբաժին | Բարձրակարգ բույսեր (Embryophyta) |
Տիպ/Բաժին | Անոթավոր բույսեր (Tracheophyta) |
Ենթատիպ | Սերմնավոր բույսեր (Spermatophytes) |
Կարգ | Ակքանածաղկավորներ (Dipsacales) |
Ընտանիք | Այծատերևազգիներ (Caprifoliaceae) |
Ցեղ | Վեյգելա ծաղկառատ (Weigela) |
Տեսակ | Վեյգելա առատածաղիկ (W. floribunda) |
Միջազգային անվանում | |
Weigela floribunda |
Վեյգելա առատածաղիկ (լատին․՝ Weigela floribunda), ցախեկեռասազգիների ընտանիքի, վեյգելա ցեղի բույս։
Նկարագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Մինչև 3 մ բարձրությամբ տերևաթափ թուփ է։ Երիտասարդ ընձյուղները մազմզուկապատ են, կամ մազմզուկները երկու շարքով են դասավորված։ Տերևները էլիպսաձև են, երկարավուն ձվաձև կամ երկարավուն հակառակ ձվաձև, 7-10 սմ երկարությամբ, գագաթում սրածայր, լայն սեպաձև կամ կլորավուն հիմքով, սղոցաեզր, վերևի կողմից ծածկված նոսր աղվամազով, ներքևի կողմից մազմզուկապատ են միայն գլխավոր ջիղի ուղղությամբ։ Տերևակոթունները կարճ են, 0,2-0,5 սմ երկարությամբ։ Ծաղիկները նստադիր են։ Պսակը խողովակաձագարաձև է, մուգ կարմիր, անհավասար բլթակավոր, 2,5-3 սմ երկարությամբ, մազմզուկապատ։ Ծաղկում է մայիս-հունիսին։ Տարածված է Ճապոնիայի լեռներում։
Տարածվածություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Մեր հանրապետությունում մշակության մեջ հաճախ է հանդիպում։ Հաջողությամբ է աճում ու զարգանում միայն ցածրադիր և մասամբ` միջին լեռնային գոտու պայմաններում։ Երևանում, Դյուլագարակում, Բյուրականում և Իջևանում չի ցրտահարվում, առատորեն ծաղկում է, սակայն Երևանում չի պտղաբերում (պատճառն անհայտ է)։
Կիրառություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Չափազանց արժեքավոր, դեկորատիվ թփատեսակ է, որն աչքի է ընկնում գեղեցիկ ու երկարատև ծաղկմամբ։ Երբեմն սեզոնի ընթացքում ծաղկում է 2 անգամ։ Լուսասեր է, բավականին խոնավասեր, պահանջկոտ է հողային պայմանների նկատմամբ։ Լավ է աճում սննդանյութերով հարուստ, փուխր, չափավոր խոնավ, օդաթափանց և ջրաթափանց հողերում։ Ջերմասեր է, սակայն դիմանում է նաև մինչև -30 °C-ի սառնամանիքներին։ Դժվարությամբ է տանում խոտային բուսականության մրցակցությունը և դրանց դեմ պայքար չտանելու դեպքում արագորեն կորցնում է իր դեկորատիվ հատկանիշներն ու երբեմն` ոչնչանում[1]։
Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- ↑ Հարությունյան Լ․ Վ․, Հարությունյան Ս․ Լ․, Հայաստանի դենդրոֆլորան, հ. 2, Երևան, «Լույս հրատարակչություն», 1985, էջ 298։