Վարազդատ Աբրահամյան

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Վիքիպեդիայում կան հոդվածներ Աբրահամյան ազգանունով այլ մարդկանց մասին։
Վարազդատ Աբրահամյան
հուլիսի 9, 1921(1921-07-09)[1][2][3] - մարտի 9, 1992(1992-03-09)[3] (70 տարեկան)
ԾննդավայրԵրևան, Հայկական ԽՍՀ[1][2][3]
Մահվան վայրԵրևան, Հայաստան
Քաղաքացիություն ԽՍՀՄ և  Հայաստան
Զորատեսակհրետանի[3]
Կոչումկրտսեր լեյտենանտ[1][2][3]
Զորամաս350-րդ հրաձգային դիվիզիա
Մարտեր/
պատերազմներ
Հայրենական մեծ պատերազմ[1][3], Վարշավայի ճակատամարտ (1944)[1] և Պրահայի օպերացիա[1]
ԿրթությունՖիզիկական կուլտուրայի հայկական պետական ինստիտուտ (1953)[3]
Պարգևներ

Վարազդատ Կարապետի Աբրահամյան (հուլիսի 9, 1921(1921-07-09)[1][2][3], Երևան, Հայկական ԽՍՀ[1][2][3] - մարտի 9, 1992(1992-03-09)[3], Երևան, Հայաստան), Փառքի երեք աստիճանի շքանշանների ասպետ (25.1.1944, 14.9.1944, 15.5.1946), պահեստի գվարդիայի կրտսեր լեյտենանտ։

Կենսագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ծնվել է հուլիսի 9-ին, Երևանում։ Փառքի շքանշանների արժանացել է Հայրենական մեծ պատերազմի գործողությունների ժամանակ Արևմտյան Ուկրաինայի ազատագրման մարտերում, Վիսլայի գետանցման ժամանակ և Պրահայի օպերացիայում (1945) ցուցաբերած արիության համար։

Ետպատերազմյան տարիներին աշխատել է ՀԽՍՀ սպորտային հիմնարկներում։ 1972 թվականին նշանակվել է ՀԽՍՀ լուսավորության մինիստրության ֆիզիկական դաստիարակության բաժնի պետ։ Եղցել է վաստակավոր մարզիչ, պատերազմի վետերանների սովետական կոմիտեի անդամ։

Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից  (հ․ 1, էջ 44