Վասկո Պրատոլինի
Վասկո Պրատոլինի | |
|---|---|
.jpg) | |
| Ծնվել է | հոկտեմբերի 19, 1913[1][2][3] |
| Ծննդավայր | Ֆլորանս, Իտալիայի թագավորություն[1] |
| Վախճանվել է | հունվարի 12, 1991[1][2][3] (77 տարեկանում) |
| Վախճանի վայր | Հռոմ, Իտալիա[1] |
| Մասնագիտություն | գրող, սցենարիստ և լրագրող |
| Լեզու | իտալերեն[4] |
| Քաղաքացիություն |  Իտալիա.svg){kind=small} Իտալիայի թագավորություն |
| Կրթություն | Ֆլորենցիայի համալսարան |
| Պարգևներ | Վիարեջո մրցանակ Ֆելտրինելի մրցանակ և Չարլզ Վեյոնի մրցանակ իտալերենի ոլորտում |
| Vasco Pratolini Վիքիպահեստում | |
Վասկո Պրատոլինի (հոկտեմբերի 19, 1913[1][2][3], Ֆլորանս, Իտալիայի թագավորություն[1] - հունվարի 12, 1991[1][2][3], Հռոմ, Իտալիա[1]), իտալացի գրող։ Հակաֆաշիստական Դիմադրության մասնակից, հետպատերազմյան Իտալիայի գրականության մեջ նեոռեալիզմի աչքի ընկնող ներկայացուցիչներից։
Վաղ շրջանի հայտնի գործերից են «Վիա դե Մագաձինի» (1941), «Թաղամաս» (1945), «Ընտանեկան ժամանակագրություն» (1947)։ Լավագույն գործը «Վիպակ խեղճ սիրահարների մասին» (1947) երկն է, որտեղ Պրատոլինին ստեղծել է ժողովրդի բազմակողմանի կերպարը, ֆաշիզմի դեմ պայքարող կոմունիստների հերոսական բնավորություններ։ «Մետելլո» (1955) պատմավեպում ցույց է տվել իտալական բանվոր դասակարգի գիտակցության ձևավորումն ու զարգացումը։ Պրատոլինին իր հետագա ստեղծագործություններում՝ «Շռայլություն» (1960), «Այլաբանություն և ծաղր» (1966), հեռացել է նեոռեալիզմից։
Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից (հ․ 9, էջ 424)։ 
|
|
Սա անձի մասին անավարտ հոդված է։ Դուք կարող եք օգնել Վիքիպեդիային՝ ուղղելով և լրացնելով այն։ |
