Jump to content

Վասիլի Սոկոլով

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Վասիլի Սոկոլով
ռուս.՝ Васи́лий Васи́льевич Соколо́в
Ծնվել էօգոստոսի 15, 1919(1919-08-15)[1]
Yepifanskiy Uyezd, Տուլայի նահանգ, Խորհրդային Ռուսաստան
Մահացել էմարտի 25, 2017(2017-03-25)[2] (97 տարեկան)
Մոսկվա, Ռուսաստան
ԳերեզմանՏրոեկուրովյան գերեզմանատուն
Քաղաքացիություն ՌԽՖՍՀ,  ԽՍՀՄ և  Ռուսաստան
Մասնագիտությունփիլիսոփա, հրապարակախոս և համալսարանի դասախոս
Հաստատություն(ներ)Մոսկվայի պետական համալսարան
Գործունեության ոլորտփիլիսոփայության պատմություն, փիլիսոփայություն[3] և միջնադարյան փիլիսոփայություն[3]
Ալմա մատերՄոսկվայի համալսարանի փիլիսոփայության ֆակուլտետ
Գիտական աստիճանփիլիսոփայական գիտությունների դոկտոր
Տիրապետում է լեզուներինռուսերեն
Գիտական ղեկավարՎալենտին Ասմուս
Եղել է գիտական ղեկավարArtyom Kobzev?
Հայտնի աշակերտներKirill Nikonov?
Պարգևներ
Կարմիր դրոշի շքանշան «Հայրենական պատերազմի» I աստիճանի շքանշան «Խիզախության համար» մեդալ (ԽՍՀՄ) «1941-1945 թթ. Հայրենական մեծ պատերազմի հաղթանակի 50-ամյակ» հոբելյանական շքանշան Հայրենական մեծ պատերազմի հաղթանակի 60-ամյակ» հոբելյանական շքանշան Հայրենական մեծ պատերազմի հաղթանակի 65-ամյակ» հոբելյանական շքանշան «1941-1945 թթ. Հայրենական մեծ պատերազմի հաղթանակի 70-ամյակ» հոբելյանական մեդալ «1941-1945 թթ. Հայրենական մեծ պատերազմում Գերմանիայի դեմ տարած հաղթանակի համար» մեդալ «1941-1945 թթ Հայրենական մեծ պատերազմի հաղթանակի 40-ամյակին» նվիրված հոբելյանական մեդալ
ՌԽՖՍՀ գիտության վաստակավոր գործիչ և Լոմոնոսովի անվան մրցանակ
 Vasily Vasilievich Sokolov Վիքիպահեստում
Առաջին հարցազրույցը Վասիլի Սոկոլովի հետ, ձայնագրել է Մ․ Նայդենկինը «Բանավոր պատմություն» ֆոնդի համար։
Երկրորդ հարցազրույցը Վասիլի Սոկոլովի հետ, ձայնագրել է Մ․ Նայդենկինը «Բանավոր պատմություն» ֆոնդի համար։

Վասիլի Վասիլևիչ Սոկոլով (ռուս.՝ Васи́лий Васи́льевич Соколо́в, օգոստոսի 15, 1919(1919-08-15)[1], Yepifanskiy Uyezd, Տուլայի նահանգ, Խորհրդային Ռուսաստան - մարտի 25, 2017(2017-03-25)[2], Մոսկվա, Ռուսաստան[4]), խորհրդային, ռուս փիլիսոփա, արտասահմանյան փիլիսոփայության պատմության մասնագետ, փիլիսոփայական գիտությունների դոկտոր (1962), պրոֆեսոր, ՄՊՀ վաստակավոր պրոֆեսոր (1994), Ռուսաստանի բնական գիտությունների ակադեմիայի իսկական անդամ։

Կենսագրություն

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

1936-1939 թվականներին սովորել է Մոսկվայի փիլիսոփայության, գրականության և պատմության ինստիտուտի պատմության, իսկ 1939 թվականից՝ փիլիսոփայության ֆակուլտետներում։ 1943 թվականին ավարտել է Մոսկվայի պետական համալսարանի փիլիսոփայության ֆակուլտետը (ֆակուլտետի այդ թվականի միակ շրջանավարտը), իսկ 1946 թվականին՝ ասպիրանտուրան։

Մասնակցել է Հայրենական մեծ պատերազմին։ 1941 թվականի նոյեմբերին մասնակցել է Մոսկվայի մարտերին, 1942 թվականի հուլիս-օգոստոսին՝ Վորոնեժի ռազմաճակատում տանկային գրոհներին։ Պարգևատրվել է Կարմիր դրոշի շքանշանով, «Արիության համար» մեդալով, իսկ 1985 թվականին՝ Հայրենական պատերազմի առաջին աստիճանի շքանշանով[5][6]։

Մոսկվայի պետական համալսարանի փիլիսոփայության ֆակուլտետի արտասահմանյան փիլիսոփայության ամբիոնի պրոֆեսոր էր։ ՌԽՖՍՀ գիտությունների վաստակավոր գործիչ (1980)։ 2012 թվականին պարգևատրվել է ՌԴ նախագահի պատվոգրով[7]։

Մատենագրություն

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
  • Вольтер. М., 1955.
  • Античная философия. М., 1958.
  • Философия Гегеля. М., 1959.
  • Бертран Рассел как историк философии // Вопросы философии. 1960, № 9.
  • Очерки истории философии эпохи Возрождения. М., 1962.
  • Философия Спинозы и современность. М., 1964.
  • Предшественники научного коммунизма. М., 1965.
  • Партийность и историзм в историко-философской методологии. // Вопросы философии. 1968, № 4.
  • Философия древности и средневековья. Вступит. ст. к т. 1 Антологии мировой философии. М., 1969.
  • Спиноза. М., 1973, 1977.
  • Историко-философская концепция Гегеля // Философия Гегеля и современность. М., 1973.
  • Философский синтез Готфрида Лейбница (вступ. статья к т.1 Сочинений Г. В. Лейбница в 4 т.). М., 1982.
  • Философия духа и материи Рене Декарта (вступ. статья к т.1 Сочинений Рене Декарта в 2 т.). М., 1989.
  • Философское значение «Теодицеи» Лейбница (вступ. статья к т.4 Сочинений Г. В. Лейбница в 4 т.). М., 1989.
  • Средневековая философия. М., 1979; изд. 2-е, испр. и допол. М., 2001.
  • Европейская философия XV—XVIII вв. М., 1984; изд. 2-е, испр. и допол. М., 1996 — ISBN 5-06-002853-4; изд. 3-е, испр., 2002.
  • Проблема религиозного и философского Бога в системе воззрений Декарта // Бессмертие философских идей Декарта. М., 1997.
  • Введение в классическую философию. М., 1999.
  • От философии Античности к философии Нового времени. Субъект-объектная парадигма. М., 2000.
  • Философия как история философии: Учебник для вузов. М.: Академический проект, 2010. — 843 с. — ISBN 978-5-8291-1186-1.
  • Философские страдания и просветления в советской и постсоветской России. Воспоминания и мысли запоздалого современника — М.: Центр стратегической конъюнктуры, 2014. — 96 с. ISBN 978-5-906233-91-2

Ծանոթագրություններ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
  1. ↑ 1,0 1,1 Կերպարվեստի արխիվ
  2. ↑ 2,0 2,1 2,2 SNK authority file (словацк.)
  3. ↑ 3,0 3,1 Չեխիայի ազգային գրադարանի կատալոգ
  4. ↑ «Памяти заслуженного профессора МГУ (1919—2017)» (ռուսերեն). Философский факультет Московского государственного университета имени М. В. Ломоносова. Վերցված է 2017 թ․ մարտի 25-ին.
  5. ↑ Соколов Василий Васильевич — биография и автобиография на сайте Института Философии РАН
  6. ↑ Василий Соколов Արխիվացված 2014-07-14 Wayback Machine на сайте Философского факультета МГУ
  7. ↑ Распоряжение Президента Российской Федерации от 29 декабря 2012 года № 588-рп «О поощрении»

Գրականություն

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
  • Андреева И. С. Философы России второй половины XX в. Портреты. Монография. М., 2009. С.73-80.

Արտաքին հղումներ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Վասիլի Սոկոլով» հոդվածին։
 ⛭ 
Ստացված է «https://hy.wikipedia.org/w/index.php?title=Վասիլի_Սոկոլով&oldid=9296755» էջից