Վանո Մերաբիշվիլի

Վանո Մերաբիշվիլի;
Ծնվել է	ապրիլի 15, 1968 (54 տարեկան)
Ծննդավայր	Սամցխե-Ջավախեթի մարզ, Վրացական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ
Քաղաքացիություն	Վրաստան
Կրթություն	Վրաստանի տեխնիկական համալսարան
Մասնագիտություն	քաղաքական գործիչ
Զբաղեցրած պաշտոններ	Վրաստանի վարչապետ, Վրաստանի խորհրդարանի պատգամավոր, Minister of Internal Affairs of Georgia? և Վրաստանի վարչապետ
Կուսակցություն	Միացյալ ազգային շարժում
	Ստորագրություն;
	Vano Merabishvili Վիքիպահեստում

Իվանե (Վանո) Սերգեյևիչ Մերաբիշվիլի (վրաց.՝ ივანე (ვანო) მერაბიშვილი) (ապրիլի 15, 1968(1968-04-15), Սամցխե-Ջավախեթի մարզ, Վրացական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ), վրացի քաղաքական և ռազմական գործիչ։ 2004-ից 2012 թվականները գլխավորել Վրաստանի է ՆԳՆ-ն, 2012 թվականին դարձել է Վրաստանի վարչապետ։ «Միասնական ազգային շարժում» կուսակցության գլխավոր քարտուղար։

Կրթություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

1992 թվականին ավարտել է Վրաստանի պոլիտեխնիկական համալսարանի հանքաարդյունաբերական ֆակուլտետը։

Աշխատանքային գործունեություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

1992 —1995 թվականներին աշխատել է պոլիտեխնիկ և ագրարային համալսարաններում, զբաղեցրել է լաբարանտի, ավագ լաբարանտի, ասիստենտի և կրտսեր գիտաշխատողի պաշտոններ։
1995 թվականին հանդիսացել է Հողագրծների իրավունքների պաշտպանության համայնքի նախագահ։
1999 թվականին ընտրվել է Վրաստանի խորհրդարանի պատգամավոր։
2000 թվականին զբաղեցրել է Վրաստանի խորհրդարանի տնտեսական քաղաքականության և բարեփոխումների խորհրդարան կոմիտեի նախագահի պաշտոնը։
2002 թվականին եղել է Միասնական ազգային շարժում կուսակցության գլխավոր քարտուղարը։
2004 թվականի հունվարի 26-ից հուլիսի 7-ը զբաղեցրել է պետական անվտանգության հարցերով Վրաստանի նախագահի օգնականի պաշտոնը և եղել է Անվտանգության խորհրդի քարտուղարը։
2004 թվականի հուլիսի 7-ից դեկտեմբերի 18-ը զբաղեցրել է պետական անվտանգության նախարարի պաշտոնը։
2004 թվականի դեկտեմբերի 18-ին նշանակվել է Վրաստանի նոր ոստիկանության և հասարակական կարգի պահպանման նախարարության (ներքին գործերի նախարարություն) նախարար։
2012 թվականի հունիսի 30-ին առաջարկվեց Վրաստանի վարչապետի պաշտոնում, հուլիսի 4-ին հաստատվեց այդ պաշտոնում։

Քրեական գործեր[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

2014 թվականի փետրվարի 17-ին Քութայիսի քաղաքային դատարանը Մերաբիշվիլիին դատապարտեց 5 տարի ազատազրկման։ Նախկին վարչապետը մեղադրվեց ընտրակաշառք բաժանելու, պետական միջոցները յուրացնելու և վատնելու, պաշտոնական լիազորությունները չարաշահելու մեջ։ Թբիլիսիի դատարանը նրան դատապարտեց 4,5 տարի ազատազրկման, Սահակաշվիլիի կառավարման շրջանում ընդդիմադիրների ցույցերը ցրելու համար^[1]^[2]։

2014 թվականի հոկտեմեբերի 20-ին Թբիլիսիի քաղաքային դատարանը Մերաբիշվիլիին դատապարտեց 3 տարի ազատազրկման պաշտոնեական լիազորությունները չարաշահելու և «Վրաստանի միացյալ բանկի» աշխատակից Սանդրո Գրիգվլիանիի սպանության համար։ Սպանության պատվիրատուն եղել է Մերաբիշվիլիի կինը՝ Տակո Սալակայան^[3]^[4]։ Քննարկման ընթացքում Վրաստանի բողոքարկումների բարձրագույն դատական ատյանը հայտարարում է, որ պետք է ընթանրացվեն բոլոր գործերի ժամկետները^[2]:.

2016 թվականի հունիսին ՄԻԵԴ-ը «Վանո Մերաբիշվիլին ընդդեմ Վրաստանի» հայցի վերաբերյալ արձանագրել է Մարդու իրավունքների եվրոպական կոնվենցիայի խախտում և դատարանը հիմնավորված է համարել հայցի պնդումը, որ նրա ձերբակալությունը և դատապարտումը իրականացվել է ընդդիմությանը թուլացնելու և նրան դաշտից հեռացնոլւ նպատակով։ Վրաստանի իշխանությունները պարտավորվել են Մերաբիշվիլիին և նրա փաստաբանին վճարել 8 հազար եվրո որպես պատճառված վնասի փոխհատուցում^[5]։