Վաղ միջնադարի հայկական մշակույթ

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից

Վաղ միջնադարի հայկական մշակույթ, հայ ժողովրդի պատմության միջնադարյան փուլում ձևավորված մշակույթ։ Վաղ շրջանում՝ Հայաստանում ավատատիրության հաստատման ու քրիստոնեության ընդունման ժամանակաշրջանում, Մեծ Հայքի թագավորության տարածքում զգալի է եղել ժամանակի Մերձավոր Արևելքի հզորագույն պետությունների՝ Բյուզանդական կայսրության և Սասանյան Պարսկաստանի ազդեցությունը։ Առաջինը պայմանավորված էր քրիստոնեության ընդունմամբ, երկրորդը՝ հայ-պարսկական դարավոր շփմամբ։

Վաղ միջնադարում՝ 5-7-րդ դարերում, հայ ժողովուրդը կորցրել էր իր պետականությունը (428 թվական), և Հայաստանը բաժանված էր երկու մասի՝ մարզպանական ու բյուզանդական։ Հայերի ինքնուրույնությունը սեփական հայրենիքում պահպանվում էր հայ հոգևորականության ու ազնվականության հովանավորությամբ։ Մշակույթի վերելքին մեծապես խթանել է հայ գրերի գյուտը։

Տես նաև[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից։