Վահագն Մկրտչյան

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Վահագն Մկրտչյան
Ծնվել էնոյեմբերի 26, 1925(1925-11-26) (98 տարեկան)
Սարդարապատ, Հայաստան
Բնակության վայր(եր)ԱՄՆ
Քաղաքացիություն ԽՍՀՄ և  Հայաստան
Մասնագիտությունգրականագետ և համալսարանի դասախոս
Հաստատություն(ներ)Երևանի պետական համալսարան, Հայպետհրատ, Հայֆիլմ և Երևանի պետական գեղարվեստա-թատերական ինստիտուտ
ԱնդամակցությունԽՍՀՄ Գրողների միություն
Ալմա մատերԵՊՀ հայ բանասիրության ֆակուլտետ (1949)
Կոչումպրոֆեսոր
Գիտական աստիճանբանասիրական գիտությունների դոկտոր (1983)
Պարգևներ
Հայկական ԽՍՀ արվեստի վաստակավոր գործիչ
ԿուսակցությունԽՄԿԿ

Վահագն Արշակի Մկրտչյան (նոյեմբերի 26, 1925(1925-11-26), Սարդարապատ, Հայաստան), հայ գրականագետ։ Բանասիրական գիտությունների դոկտոր (1983), պրոֆեսոր (1985)։ ՀԽՍՀ արվեստի վաստակավոր գործիչ (1985)։ ԽՍՀՄ գրողների միության անդամ 1958 թվականից։

Կենսագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Վահագն Մկրտչյանը ծնվել է 1925 թվականի նոյեմբերի 16-ին, Սարդարապատ գյուղում։ 1942-1943 թվականներին ծառայել է Կարմիր բանակում, մասնակցել Հայրենական մեծ պատերազմին։ 1943-1945 թվականներին աշխատել է ՀԽՍՀ Թալինի շրջանի Մաստարա գյուղի միջնակարգ դպրոցում որպես հայոց լեզվի և գրականության ուսուցիչ։ 1949 թվականին ավարտել է Երևանի պետական համալսարանի բանասիրական ֆակուլտետը։ 1952 թվականին «Սովետահայ գեղարվեստական արձակը հետպատերազմյան շրջանում թեմայով դիսերտացիա է պաշտպանել և ստացել բանասիրական գիտությունների թեկնածուի աստիճան։ 1952 թվականից դասախոսում է Երևանի պետական համալսարանում։ 1947-1950 թվականներին եղել է ՀԼԿԵՄ Երևանի Կիրովյան շրջկոմի առաջին քարտուղարը, 1955-1961 թվականներին՝ գլխավոր խմբագիր Հայպետհրատում, 1962-1963 թվականներին՝ ՀԽՍՀ բարձրագույն և միջնակարգ մասնագիտական կրթության նախարարության գիտության և հրատարակչությունների վարչության պետ, 1964-1967 թվականներին՝ «Հայֆիլմ» կինոստուդիայի տնօրեն, 1967-1974 թվականներին՝ ՀԽՍՀ Նախարարների խորհրդի մամուլի պետական կոմիտեի նախագահի առաջին տեղակալ։ 1972-1974 թվականներին եղել է «Հայաստան» հրատարակչության տնօրենը, 1974 թվականից՝ Երևանի գեղարվեստա-թատերական ինստիտուտի ռեկտորը[1]։ 1996 թվականից ապրել է ԱՄՆ-ում[2]։ ԽՄԿԿ անդամ 1946 թվականից։

Երկեր[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  • Շիրազի պոեզիայի պոետիկան, Երևան, 1958։
  • Ռափայել Պատկանյան, Երևան, «Հայաստան», 1966, 82 էջ։
  • Գրողի աշխարհի արձագանքն է, Երևան, «Հայաստան», 1968, 341 էջ։
  • Դ. Դեմիրճյանի «Վարդանանքը». պրոբլեմատիկա և պոետիկա, Երևան, «Սոցետական գրող», 1977, 142 էջ։
  • Չորս պրոբլեմ Դ. Դեմիրճյանի ստեղծագործություններից, Երևան, «Լույս», 1977, 40 էջ։
  • Արվեստի ճշմարտություն Ա կյանքի ճշմարտություն. Ե.. 1986:
  • Դերենիկ Դեմիրճյան, Ե., 1987:
  • Համո Սահյանի բանաստեղծական բնափիլիսոփայությունը, Ե., 1989[3]:

Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  1. Գրական տեղեկատու։ Երևան։ «Սովետական գրող»։ 1986։ էջ 322։
  2. «Ով ով է։ Հայեր» հանրագիտարան, հատոր երկորդ, գլխավոր խմբագիր Հովհաննես Այվազյան, Հայկական հանրագիտարան հրատարակչություն, Երևան, 2007։
  3. Մկրտչյան, Վահագն Արշակի (1989). Համո Սահյանի բանաստեղծական բնափիլիսոփայությունը. Հայաստան. ISBN 9785540010160.
Վիքիդարանն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Վահագն Մկրտչյան» հոդվածին։