Սրճարան դե Ֆլոր (ֆիլմ)
Սրճարան դե Ֆլոր անգլ.՝ Café de Flore | |
---|---|
Երկիր | Կանադա[1] Ֆրանսիա |
Ժանր | դրամա |
Թվական | 2011 |
Լեզու | ֆրանսերեն[2][3] և անգլերեն |
Ռեժիսոր | Ժան Մարկ Վալլե[1] |
Պրոդյուսեր | Pierre Even?[1], Marie-Claude Poulin?[1] և Ժան Մարկ Վալլե[1] |
Սցենարի հեղինակ | Ժան Մարկ Վալլե[1] |
Դերակատարներ | Վանեսա Պարադի[1], Kevin Parent?[1], Hélène Florent?[1], Էվելին Բրոշու, Claire Vernet?[1], Ժերոմ Կիրշեր, Evelyne de la Chenelière?, Michel Dumont?[1], Նիկոլա Մարի[1], Marin Gerrier?[1], Michel Laperrière?[1], Ժան Մարկ Վալլե, Պասկալ Էլսո[1], Էմանուել Ռիվա[1] և Linda Smith?[1] |
Օպերատոր | Pierre Cottereau? |
Մոնտաժ | Ժան Մարկ Վալլե[1] |
Պատմվածքի վայր | Փարիզ |
Տևողություն | 120 րոպե |
Café de Flore (film) Վիքիպահեստում |
«Սրճարան դե Ֆլոր» (ֆր.՝ Café de Flore), ռեժիսոր Ժան Մարկ Վալլեի գեղարվեստական ֆիլմը, որն էկրաններին է բարձրացել 2011 թվականին։ Ֆիլմն ստացել է կանադական «Ջինի» կինոմրցանակաբաշխության 13 անվանակարգ և արժանացել երեք մրցանակի՝ լավագույն դերասանուհու (Վանեսա Պարադի), լավագույն դիմահարդարման և լավագույն վիզուալ էֆեկտների համար։
Սյուժե
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]Ֆիլմում զուգահեռաբար պատմվում է երկու պատմություն։ Դրանցից մեկը տեղի է ունենում ժամանակակից Մոնրեալում, որտեղ ամուսնալուծված կինը սկզբում փորձում է հավատարիմ մնալ զույգերի միության անխախտելիության մասին իր պատրանքներին (ինքը և իր ամուսինը)։ Սյուժեի երկրորդ մասը զարգանում է 1960-ական թվականների վերջին Փարիզում, որտեղ միայնակ մայրն իրեն ամբողջովին նվիրում է Դաունի համախտանիշով որդուն խնամելուն։ Այս երկու պատմությունները անսպասելի կերպով կապված են բաժանումից տառապող կնոջ միջոցով, ինչն օգնում է նրան ֆիլմի վերջում հաշտվել սիրելի տղամարդու հեռանալու հետ։ Իր փսիխոզի դեմ պայքարի միջոցով նա կարողանում է խոստովանել, որ ամբողջ կյանքում ինքը միամտաբար հավատում էր ստին՝ վերջնականապես թաղելով իր հավատը տղամարդու և կնոջ ճակատագրի մասին կույր ռոմանտիկ պատրանքների հանդեպ։ Նա համարձակվել է ընդունել իր նախկին ամուսնու բացարձակ ազատության փաստը՝ չնայած երկու ընդհանուր երեխա ունենալուն։
Դերերում
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]Դերակատար | Դեր |
---|---|
Վանեսա Պարադի | Ժակլին |
Քևին Փարենթ | Էնթոնի Գոդեն |
Էլեն Ֆլորան | Կարոլ |
Էվելին Բրոշու | Ռոզա |
Մարեն Ժերե | Լորան |
Էլիս Դյուբուա | Վերոնիկա |
Էվելին դե լա Շենելեր | Ամելի |
Միշել Դյումոն | Ժուլիեն Գոդեն |
Լինդա Սմիթ | Լուիզա Գոդեն |
Ռոզալի Ֆորտե | Անջելինա |
Միշել Լապերեր | հոգեբան |
Ջոաննի Կորբեյ Պիշե | Ջուլիետա |
Պասկալ Էլսո | Պոլ |
Գնահատականներ
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]Ֆիլմը քննադատների կողմից արժանացել է մեծ մասամբ դրական գնահատականների[4]։
Ծանոթագրություններ
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]- ↑ 1,00 1,01 1,02 1,03 1,04 1,05 1,06 1,07 1,08 1,09 1,10 1,11 1,12 1,13 1,14 1,15 1,16 1,17 CineTV (ֆր.)
- ↑ http://en.unifrance.org/movie/32396/cafe-de-flore
- ↑ http://www.hollywoodreporter.com/news/phillipe-falardeaus-monsieur-lazhar-big-297795
- ↑ «Кафе де Флор (Café de flore, 2012) Всё о фильме. Рейтинг, отзывы». Արխիվացված է օրիգինալից 2013 թ․ փետրվարի 13-ին. Վերցված է 2013 թ․ փետրվարի 7-ին.
Արտաքին հղումներ
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]- Ֆիլմի պաշտոնական կայք Արխիվացված 2020-09-17 Wayback Machine
Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Սրճարան դե Ֆլոր (ֆիլմ)» հոդվածին։ |
|
- Ֆիլմեր այբբենական կարգով
- 2000-ականների անգլերեն ֆիլմեր
- 2011 դրամա ֆիլմեր
- 2011 ֆիլմեր
- Կանադական դրամա ֆիլմեր
- Ֆիլմեր Փարիզի մասին
- Ֆիլմեր ընտանիքի մասին
- Ֆիլմեր հաշմանդամության մասին
- Ֆրանսերեն ֆիլմեր
- Ֆրանսիական դրամա ֆիլմեր
- Ֆրանսիական մելոդրամա ֆիլմեր
- Ֆիլմեր վերամարմնավորման մասին
- Ֆիլմեր, որոնց գործողությունները տեղի են ունենում 1960-ականներին
- 2010-ականների կանադական ֆիլմեր
- 2000-ականների կանադական ֆիլմեր
- 2000-ականների ֆրանսերեն ֆիլմեր