Ստրումա (գետ)
| Ստրումա | |
|---|---|
 | |
 | |
| Բնութագիր | |
| Երկարություն | 415 |
| Ավազանի մակերես | 17 300 կմ² |
| Ջրի ծախս | 70 |
| Ջրահոսք | |
| Ակունքի տեղակայում | Վիտոշա |
| Գետաբերան | Օրֆանոս |
| Գետաբերանի տեղակայում | Strymonian Gulf? |
| Բարձրություն | 0 մ |
| Կոորդինատներ | |
| Տեղակայում | |
| Հոսող հոսքեր | Angitis?, Ստրումիցա, Bistritsa?, Dragovištica?, Q4087260?, Q12272951?, Q41767731?, Q12283500?, Arkata?, Q12293305?, Q20498282?, Q12296894?, Q20498047?, Q12277337?, Eleshnica river?, Q20498498?, Dzherman?, Kopriven?, Rilska River?, Q20498253?, Q20497940?, Q20497515?, Q12275538?, Q20500556?, Sandanska Bistritsa?, Q3405369?, Q12286458? և Pirinska Bistritsa? |
| Ջրի մարմիններ | Կերկինի |
| Ջրահավաք | Mediterranean Sea drainage basin? |
Ստրումա (բուլղար․՝ Струма), Ստրիմոն (հուն․՝ Στρυμόνας), գետ Բուլղարիայում և Հունաստանում։ Երկարությունը կազմում է 415 կիլոմետր (Բուլղարիայի տարածքում՝ 290 կիլոմետր[1]), ավազանի մակերեսը մոտավորապես 17 հազար կմ2 է։ Սկիզբ է առնում Վիտոշա լեռնաշղթայի հարավարևմտյան լանջերից։ Բուլղարիայում հոսքը առավելապես լեռնային է, նեղ կիրճերը հաջորդեցնում են միջլեռնային գոգահովիտները։ Հունաստանի տարածքում Ստրուման հոսում է գլխավոր կերպով լայն հովտում։ Թափվում է Էգեյան ծովի Օրֆանոս (Ստրիմոնիկոս) ծոցը[2]։
Սնուցումը հիմնականում անձրևային և ձյունային է։ Բարձրացած ջուրը փետրվար - հունիս ամիսներին է, իսկ նվազամակարդակը՝ օգոստոս - սեպտեմբեր ամիսներին։ Ջրի միջին ծախսը բուլղարա-հունական սահմանի մոտակայքում կազմում է 80 մ3/վ, առավելագույնը՝ մոտավորապես 500 մ3/վ[1]։ Ջրի բազմամյա միջին ծախսը միջին հոսանքում կազմում է մոտավորպես 70 մ3/վ (հոսման տարեկան ծավալը՝ 2,2 կմ3): Բուլղարիայում ստրումայի վրա գտնվում են Պչելինա և Ստուդենա ջրամբարները, իսկ Ստրումայի վտակների վրա՝ հէկ[1]։ Ստրումայի ջրերը օգտագործվում են ջրամատակարարման, ոռոգման և էլեկտրոէներգիայի արտադրության համար։ Վերին հոսանքում գտնվում է Վիտոշա բնական պարկը[2]։
Ստրումայի հովտում տեղակայված են Պերնիկ, Ռադոմիր, Կյուստենդիլ, Բլագոևգրադ, Սանդանսկի, Պետրիչ, Սիդիրոկաստրոն, Սերես քաղաքները։ Գետաբերանից 5 կիլոմետր հյուսիս տեղակայված է Ամֆիպոլը (Ամֆիպոլիս), որը Հին Մակեդոնիայի մեծ և նշանավոր քաղաքներից մեկն էր։ Ստրումայի ափին տեղակայված է Զեմենի եկեղեցին (11-րդ դար)։
Դիցաբանություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Գետը չի հիշատակվում Հոմերոսի կողմից[3]։ Հիշատակվում է Հեսիոդոսի կողմից «Տեոգոնիայում»՝ ամենակարևոր գետերի ցանկում։ Հեսիդոսի համաձայն՝ նրանք բոլորը եղել են Օվկիանոսի և նրա հարազատ քրոջ՝ Տեթիսի երեխաները[4]։ Այդ նույն դիցաբանությունը Գիգինի մոտ է[5]։
Պսևդո-Պլուտարխի համաձայն՝ գետը ավելի վաղ կոչվել է Կոնոզ (Κόνοζος) և մի քանի անգամ փոխել է անվանումը։ Տեղի արքա Պալեստինը (Παλαιστίνος)` Պոսեյդոնի որդին, մենամարտում էր հարևանների հետ և՝ հիվանդությունից թուլանալով, իր որդի Հալիակմոնին ուղարկում է պատերազմ որպես ռազմավար։ Հալիակմոն պատերազմի արդյունքում մահացել էր։ Արքան՝ չկարողանալով ընդունել վիշտը, գցվում է Կոնոզ գետը, որը սկսեց կոչվել Պալեստին։ Ավելի ուշ գետը նորից անվանափոխվել էր։ Էդոնների արքա Ստրիմոնը Արեսի և մուսա Հելիկայի (Ἡλίκη) որդին էր։ Իմանալով իր որդու՝ Ռեսի, մահվան մասին, նա գցվում է Պալեստին գետը, որից հետո այն սկսվեց կոչվել իր անունով[6]։
Դրիանտի որդի Լիկուրգը էդոնների արքան էր, որոնք ապրում էին Ստրիմոն գետի ափերին, և վիրվորել էր Դիոնիսին՝ նրան աքսորելով իր երկրից[7]։ Դիոնիսը Լիկուրգի մեջ խելագարություն էր ներշնչել։ Դառնալով խելագար՝ նա իր որդի Դրիասին կացինով սպանում է[8]։
Պսևդո-Ապոլոդորի համաձայն՝ գետը վաղուց նավարկելի էր իր ամբողջ երկարությամբ[9][10][11]։
Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 Струма // Собаки — Струна. — М. : Советская энциклопедия, 1976. — (Большая советская энциклопедия : [в 30 т.] / гл. ред. А. М. Прохоров ; 1969—1978, т. 24, кн. I).
- ↑ 2,0 2,1 Струма / Михайлова М. В. // Социальное партнёрство — Телевидение. — М. : Большая российская энциклопедия, 2016. — С. 344. — (Большая российская энциклопедия : [в 35 т.] / гл. ред. Ю. С. Осипов ; 2004—2017, т. 31). — ISBN 978-5-85270-368-2.
- ↑ Χαρίλαος Ν. Μιχαλόπουλος Ο ποταμός Στρυμόνας στην αρχαία ελληνική και λατινική γραμματεία(հուն.) // Όψεις της Ιστορίας και του Πολιτισμού της Θράκης / Σέργης, Μ. και συνεργάτες (Επιστημονική Επιτροπή). — Κομοτηνή: Σχολή Κλασικών και Ανθρωπιστικών Σπουδών Δ.Π.Θ., Περιφερειακή Διεύθυνση Π/θμιας και Δ/θμιας Εκπαίδευσης Αν. Μακεδονίας και Θράκης, 2015. — С. 227—264. — ISBN 978-618-82338-1-2.
- ↑ Հեսիդոս. Теогония. 337—345
- ↑ Гай Юлий Гигин. Мифы. Введение. Генеалогии, 6
- ↑ Псевдо-Плутарх. О названиях рек и гор и об их произведениях. XI, 1.1
- ↑ Гомер. Илиада. VI, 130
- ↑ Псевдо-Аполлодор. Мифологическая библиотека. III, 5, 1
- ↑ Псевдо-Аполлодор. Мифологическая библиотека. II, 5, 10
- ↑ «Στρυμόνας» (հունարեն)։ Ηλεκτρονικός Κόμβος για την υποστήριξη των διδασκόντων την Ελληνική Γλώσσα։ Վերցված է 2018-07-19
- ↑ Грейвс, Роберт Десятый подвиг: коровы Гериона // Мифы Древней Греции = The Greek Myths / Р. Грейвс; Пер. с англ. К. П. Лукьяненко ; Под ред. и с послесл. А. А. Тахо-Годи. — М.: Прогресс, 1992. — С. 375. — 620 с.
Գրականություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- Струма // Собаки — Струна. — М. : Советская энциклопедия, 1976. — (Большая советская энциклопедия : [в 30 т.] / гл. ред. А. М. Прохоров ; 1969—1978, т. 24, кн. I).
- «Струма»։ Բրոքհաուզի և Եֆրոնի հանրագիտական բառարան: 86 հատոր (82 հատոր և 4 լրացուցիչ հատորներ)։ Սանկտ Պետերբուրգ։ 1890–1907
Արտաքին հղումներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- Livius.org: Strymon Archived 2012-10-14 at the Wayback Machine.
|
Վիքիպահեստ նախագծում կարող եք այս նյութի վերաբերյալ հավելյալ պատկերազարդում գտնել Ստրումա (գետ) կատեգորիայում։ |
| ||||||||||
