Ստեփան Բաբայանը ծնվել է 1931 թվականի հոկտեմբերի 28-ին, Երևանում։ 1955 թվականին ավարտել է Մոսկվայի քիմտեխնոլոգիայի ինստիտուտը։ 1967-1971 թվականներին՝ ՀՀ ԳԱԱ Անօրգանական և ընդհանուր քիմիայի ինստիտուտի (1964-1969 թվականներին, միաժամանակ՝ Երևանի պետական համալսարանի դասախոս), 1971-1986 թվականներին՝ քիմիական ռեակտիվների և գերմաքուր քիմիական նյութերի «ԻՌԵԱ» գիտաարտադրական միավորումների հայկական մասնաճյուղի լաբորատորիայի վարիչ, 1986-1991 թվականներին՝ նույն մասնաճյուղի, 1991-1996 թվականներին՝ «Քիմտեխ» քիմիատեխնոլոգիական գիտահետազոտական ինստիտուտի տնօրեն։ 1997-2002 թվականներին՝ ՀՀ առևտրի և արդյունաբերության նախարարության վարչության պետ, ապա՝ խորհրդական, 2002 թվականից՝ Միջազգային բիզնեսի կենտրոնի բաժնի պետ[1]։
Աշխատանքները վերաբերում են ռադիոակտիվ տարրերի քիմիային, անօրգանական միացությունների, գերմաքուր նյութերի, ադսորբենտների արտադրության տեխնոլոգիաների և ոչ մետաղային հանածոների մշակմանը։ Ներդրել է անագի և կապարի, սիլիկազոլի, նրբաշերտ քրոմատագրության սալիկների, կատալիզատորների ալյումինասիլիկատային կրողների, նոյեմբերյանի ցեսլիտների հիմքի վրա մոլեկուլային մաղերի, հեղուկ ապակու արտադրություն[2]։