Ստանիսլավ Կոսիոր

Ստանիսլավ Վիկենտևիչ Կոսիոր (6 (18).11.1889—26.2.1939), սովետական պետական և կուսակցական գործիչ։ Կոմունիստական կուսակցության անդամ 1907-ից։ Փետրվարյան հեղափոխությունից (1917) հետո եղել է կուսակցության Նարվա-Պետերգոֆյան շրջանային կոմիտեի, ՌՄԴԲ(բ)Կ Պետրոգրադի կոմիտեի և նրա գործադիր կոմիտեի անդամ, մասնակցել է ՌՍԴԲ (բ) կ VII (ապրիլյան) կոնֆերանսին և ՌՍԴԲ (բ) կ VI համագումարին։ Մասնակցել է Հոկտեմբերյան հեղափոխությանը (1917)։ Ուկրաինայի կոմկուսի ՈւԿ (բ) կ կազմակերպիչներից է։ 1918-ին ընտրվել է ՈւԿ(բ)Կ ընդհատակյա աջափնյա կոմիտեի քարտուղար։ 1919-ին ղեկավարել է ՈւԿ (բ) կ ԿԿ Անդրճակատային բյուրոն, Դենիկինի զորքերի թիկունքում տարվող ընդհատակյա աշխատանքները։ 1920-ին եղել է ՈւԿ (բ) կ ԿԿ, 1922-ից՝ ՌԿ (բ) կ ԿԿ Սիբիրյան բյուրոյի, 1925—28-ին՝ ՀամԿ (բ) կ ԿԿ-ի քարտուղար, 1928-ից՝ ՈւԿ (բ) կ ԿԿ-ի գլխավոր քարտուղար, 1938-ի հունվարից՝ ՄՄՀՄ ժողկոմխորհի նախագահի տեղակալ։ Կուսակցության XII — XVII համագումարների պատգամավոր, XII համագումարում ընտրվել է կուսակցության ԿԿ-ի անդամության թեկնածու, XIII — XVII-ում՝ անդամ։ 1927-ից՝ ՀամԿ (բ) կ ԿԿ-ի քաղբյուրոյի անդամության թեկնածու, 1930-ից՝ անդամ։ Կոմինտերնի VI, VII կոնգրեսների պատգամավոր։ Ընտրվել է ԽՍՀՄ ԿԳԿ նախագահության անդամ։ Պարգևատրվել է Լենինի շքանշանով։

Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից  (հ․ 5, էջ 605)։