Ստանիսլաո Կանիցարո
Ծնվել է հուլիսի 13 , 1826 (1826-07-13 ) [1] [2] [3] Պալերմո Իտալիա [4] Մահացել է մայիսի 10 , 1910 (1910-05-10 ) [1] [5] [2] [3] (83 տարեկանում) Հռոմ Իտալիա [4] Քաղաքացիություն Իտալիայի թագավորություն Մասնագիտություն քիմիկոս համալսարանի պրոֆեսոր քաղաքական գործիչ Հաստատություն(ներ) Պալերմոյի համալսարան Հռոմի Սապիենզա համալսարան Պիզայի համալսարան Ջենովայի համալսարան Նեապոլի համալսարան Գործունեության ոլորտ քիմիա Պաշտոն(ներ) Իտալիայի սենատոր Իտալիայի թագավորության սենատոր Անդամակցություն Լոնդոնի թագավորական ընկերություն Պետերբուրգի գիտությունների ակադեմիա Շվեդիայի թագավորական գիտությունների ակադեմիա Լինչեի ազգային ակադեմիա Ռուսաստանի գիտությունների ակադեմիա Պրուսիայի գիտությունների ակադեմիա Իտալիայի գիտությունների ազգային ակադեմիա Բավարիական գիտությունների ակադեմիա Թուրինի Գիտությունների Ակադեմիա Ալմա մատեր Պալերմոյի համալսարան Տիրապետում է լեզուներին իտալերեն [1] Եղել է գիտական ղեկավար Emanuele Paternò ? Պարգևներ Կոպլիի մեդալ [6] Ֆարադեյի դասախոսության նրցանակ Լոնդոնի թագավորական միության արտասահմանյան անդամ Stanislao Cannizzaro
Ստանիսլաո Կանիցարո (իտալ. ՝ Stanislao Cannizzaro , հուլիսի 13 , 1826 (1826-07-13 ) [1] [2] [3] Պալերմո Իտալիա [4] մայիսի 10 , 1910 (1910-05-10 ) [1] [5] [2] [3] Հռոմ Իտալիա [4] Ալեքսանդրիայի Ազգային քոլեջի (1851 ), Ջենովայի (1856 ), Պալերմոյի (1861 ) և Հռոմի (1871 -1910 ) համալսարանների պրոֆեսոր։
Ստացել է ցիանամիդ (1851 ) և հայտնաբերել Կանիցարոյի ռեակցիան ։ Ճշտել է մի քանի տարրերի (հատկապես մետաղների ) ատոմական զանգվածները և ցույց տվել Ավոգադրոյի օրենքի կիրառման սահմանները։ Սահմանազատել է «ատոմ» , «համարժեք» և «մոլեկուլ» հասկացությունները։
↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 data.bnf.fr : տվյալների բաց շտեմարան — 2011. ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 Encyclopædia Britannica ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 SNAC — 2010. ↑ 4,0 4,1 4,2 4,3 4,4 4,5 Канниццаро Станислао // Большая советская энциклопедия : [в 30 т.] / под ред. А. М. Прохоров — 3-е изд. — М. : Советская энциклопедия , 1969. ↑ 5,0 5,1 5,2 Comité des travaux historiques et scientifiques — 1834. ↑ Award winners : Copley Medal — Royal Society .
Биографии великих химиков. Перевод с нем. под редакцией Быкова Г. В. — М.։ Мир, 1981. 320 с.
Волков В. А., Вонский Е. В., Кузнецова Г. И. Выдающиеся химики мира. — М.։ ВШ, 1991. 656 с.Энциклопедический словарь юного химика/ Сост. В.А, Крицман, В.В. Станцо. -М.։ Педагогика, 1982.- С.39
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից (հ․ 5, էջ 237 )։
.svg){kind=small}
