Սպարտակի նրբանցք (Տագանրոգ)
| Սպարտակի նրբանցք ռուս.՝ Спартаковский переулок | |
|---|---|
 Սպարտակի նրբանցքը 1942 թվականին | |
| Երկիր |  Ռուսաստան |
| Գտնվում է | Տագանրոգ |
| Սկիզբ | Պետրոսի փողոց |
| Ավարտ | Օկտյաբրսկայա փողոց |
| Փոստային ինդեքս | 347900 |
Սպարտակի նրբանցք (ռուս.՝ Спартаковский переулок), նրբանցք ՌԴ Ռոստովի մարզի Տագանրոգ քաղաքում։
Աշխարհագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Սպարտակի նրբանցքը գտնվում է քաղաքի կենտրոնական պատմական մասում՝ Պետրոսի և Օկտյաբրսկայա փողոցների միջև[1]։
Պատմություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Նախկինում կոչվել է Կամպենհաուզենի նրբանցք՝ ի պատիվ Տագանրոգի քաղաքապետ Բալթազար Բալթազարովիչ Կամպենհաուզենի (1805-1809)։
Խորհրդային տարիներին Սպարտակի նրբանցքի մի մասը՝ Ֆրունզեի և Օկտյաբրսկայա փողոցների միջև, կոչվում էր Կոմսոմոլսկյայա (Կոմերիտական) հրապարակ։
Նրբանցքում գտնվում են[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- Տագանրոգի հանրախանութը՝ շենք 1
- Տագանրոգի կոշիկի ֆաբրիկան
- Ա. Պ. Չեխովի գրական թանգարանը (վարժարանի շենքը)
Հուշարձաններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- Պետրոս I-ի հուշարձանը՝ Պետրոսի փողոցի հետ հատման վայրում (1903-1924 թվականներին)[2]
- «Երդում պատանեկությանը». Տագանրոգի ընդհատակյա գործիչների հուշարձանը՝ Չեխովի հին վարժարանի շենքի դիմաց[3]
Հետաքրքրական փաստեր[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
2013 թվականի փետրվարին, Տագանրոգ քաղաքը գերմանաֆաշիստական օկուպացիայից ազատագրելու 70-ամյակի և հուշարձանը տեղադրելու 40-ամյակի նախօրեին, քննարկելով «Տագանրոգ` ռազմական փառքի քաղաք» հուշակոթողը տեղադրելու վայրի մասին հարցը` Տագանրոգի Դումային կից Քաղաքային ժողովն առաջարկեց հուշակոթողը տեղադրել «Երդում պատանեկությանը» հուշարձանի տեղում, իսկ ընդհատակյա գործիչների քանդակները տեղափոխել Մաքսիմ Գորկու անվան մշակույթի և հանգստի զբոսայգու խորքը, «Անմար կրակ» հուշահամալիրի հետնամաս[4]։ Այդ առաջարկությունը մարտին հաստատվեց քաղաքի վարչակազմի քաղաքաշինական խորհրդի կողմից։ Տվյալ փաստն առաջացրեց քաղաքի ինչպես շարքային քաղաքացիների, այնպես էլ մասնագետների տարակուսանքը[5]։ Անվանի շատ տագանրոգցիներ հանդես եկան քաղաքային իշխանությունների այդ մտահղացման կտրուկ քննադատությամբ[6]։
Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- ↑ Энциклопедия Таганрога. — Таганрог: Антон, 1998. — 624 с.
- ↑ Шапочка Е. А. Памятник Петру I // Таганрог. Энциклопедия. — Таганрог: Антон, 2008. — С. 610. — ISBN 978-5-88040-064-5.
- ↑ Абрамов Л., Брюховецкий В., Шляхтин И. Репортаж с открытия памятника героям таганрогского подполья // Таганрогская правда. — 1973. — 29 авг. — С. 1.
- ↑ Серебряный С. Мемориальная рокировка возможна? // Таганрогская правда. — 2013. — 15 февр.
- ↑ Бойко Р. В Таганроге советский памятник подпольщикам заменят стелой «воинской славы» // Аргументы неделi. — 2013. — 1 апр.
- ↑ Бражников И. Городу Воинской славы не интересны Герои-подпольщики // www.rostovnews.net. — 2013. — 1 апр.