Լռջուն Կարյագինի
| Լռջուն Կարյագինի | ||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Գիտական դասակարգում | ||||||||
|
||||||||
| Լատիներեն անվանում | ||||||||
| Isatis karjaginii | ||||||||
| Հատուկ պահպանություն | ||||||||
Լռջուն Կարյագինի (լատին․՝ Isatis karjaginii), խաչածաղկավորների ընտանիքին պատկանող ծածկասերմ բույս։ Գրանցված է Հայաստանի Հանրապետության Կարմիր գրքում։
Նկարագրություն
Բազմամյա խոտաբույս է, որի ցողունը հասնում է 40 սմ երկարության։ Տերևները երկարավուն են՝ ծածկված հազվադեպ մազիկներով, իսկ ցողունային տերևները եզրերից և գլխավոր ջղի ուղղությամբ ծածկված են առսեղմ մազիկներով։ Ծաղիկները դեղին են և խմբված են խիտ ծաղկաբույլերում։ Պտուղը պատիճակ է (լայնությունը գերազանցում է երկարությանը) և հասնում է 29-35 մմ լայնության և 25-28 մմ երկարության։ Այն բաղկացած է մերկ, լայնակի-օվալ, ալիքավոր թևերից։
Տարածվածություն
Հայաստանում հանդիպում է Երևանի (Ուրծի լեռնաշղթա) և Զանգեզուրի (Շաքիի ջրվեժ) ֆլորիստական շրջաններում։ Աճում է նաև Նախիջևանում։
Էկոլոգիա
Աճում է միջին լեռնային գոտում՝ ծովի մակարդակից 1300-1500 մ բարձրությունների վրա, ժայռոտ լանջերին։ Ծաղկում է մայիս ամսին, պտղաբերում՝ հունիսին։
Պահպանություն
Կրիտիկական վիճակում գտնվող տեսակ է։ Հարավային Անդրկովկասի էնդեմիկ է։ Հայաստանում հայտնի է ընդամենը երկու պոպուլյացիաներից։ Տարածման և բնակության շրջանների մակերեսը 10 կմ²-ից պակաս է։ Արեալը խիստ մասնատված է։ Տնտեսական գործունեության և ռեկրեցիայի պատճառով տեսակին սպառնում է անհետացում։ Կարմիր գրքի առաջին հրատարակությամ մեջ ընդգրկված չէր։ Ընդգրկված չէ CITES-ի և Բեռնի կոնվենցիաների հավելվածներում։
Պահպանություն չի իրականացվում[1]։
Ծանոթագրություններ
- ↑ Հայաստանի Կարմիր գիրք. Երևան: Հայաստանի բնապահպանության նախարարություն. 2010. ISBN 978-99941-2-420-6.